Volgens de World Atlas is Longyearbyen op Spitsbergen, de eilandengroep tussen het vasteland van Noorwegen en de Noordpool, de meest noordelijke stad ter wereld.
Het stadje telt zo’n 2.100 inwoners en er zijn dan ook een school, een kerk, restaurants en zelfs een bioscoop. Maar ondanks die voorzieningen is het leven in Longyearbyen niet te vergelijken met waar dan ook ter de wereld.
Om te beginnen is het vier maanden per jaar helemaal donker en ook vier maanden lang juist helemaal licht. Ten tweede hebben de bewoners altijd een geweer bij zich als ze buiten de stadsgrenzen komen, voor het geval ze op een ijsbeer stuiten.
Zoals veel nederzettingen in dit deel van de wereld, is Longyearbyen gesticht als mijnstadje, maar inmiddels zijn er geen mijnactiviteiten meer. Tegenwoordig is het een centrum voor wetenschappelijk onderzoek en een uitvalsbasis voor avontuurlijke vakanties. Het herbergt ook de beroemde Wereldzadenbank (Svalbard Global Seed Vault), waar elk bekend gewas van de aarde wordt bewaard.
Hieronder zie een overzicht in foto’s van het dagelijks leven onder de extreme poolomstandigheden.
Welkom in Longyearbyen — de noordelijkste stad ter wereld.
Longyearbyen is onderdeel van de Noorse eilandengroep Spitsbergen (Svalbard in het Noors) en dat is drie uur vliegen vanaf Oslo en ruim 1.000 kilometer verwijderd van de Noordpool.
Bron: Financial Times.
Hoewel er verder naar het noorden nog een paar kleine nederzettingen zijn, is Longyearbyen de eerste van enige omvang. Het stadje heeft zo'n 2.100 inwoners.
Bron: Visit Svalbard.
Spitsbergen werd in 1596 ontdekt door de Nederlandse ontdekkingsreiziger Willem Barentsz en ontwikkelde zich tot een basis voor walvisjacht en visserij. Engelse, Deense, Nederlandse en Franse bedrijven streden om te mogen jagen en vissen in de wateren rondom de eilandengroep die rijk waren aan walrussen en walvissen. Naar schatting hebben alleen de Nederlanders er al 60.000 walvissen gedood.
Bron: Lonely Planet.
Longyearbyen werd aan het begin van de 20e eeuw gesticht als mijnstadje, maar nu worden er geen grondstoffen meer gedolven in de mijnen in het gebied.
Longyearbyen is inmiddels een populaire bestemming geworden voor avontuurlijke toeristen en voor wetenschappers. Het stadje herbergt de Wereldzadenbank (in het Engels: Svalbard Global Seed Vault), waar elk bekend gewas van onze planeet wordt bewaard.
De Wereldzadenbank op Spitsbergen ligt 120 meter diep in een berg vlakbij Longyearbyen en herbergt meer dan een miljoen verschillende zaden. Het ziet er uit als een fantastische schuilplaats voor een slechterik uit een Bond-film.
Gelegen in permafrost (permanent bevroren ondergrond), moet de opslagplaats voor minstens 200 jaar bevroren blijven, ook als de elektriciteit uitvalt. Maar door de snel oplopende temperaturen in het poolgebied moeten er dure aanpassingen worden gedaan aan de opslagbank.
Er zijn vijf deuren met codesloten die je door moet voordat je de opslagruimte bereikt.
Bron: The Guardian.
'The Crop Trust' zegt dat ijsberen voor een extra veiligheidslaag zorgen. Er wonen meer dan 3.000 ijsberen op de eilandengroep en dat zijn er meer dan mensen.
Bronnen: The Crop Trust, BBC.
De rondwandelende ijsberen vormen een hele reële bedreiging voor de inwoners van Longyearbyen. Hoewel de meeste ijsberen op het pakijs ten noorden van Longyearbyen wonen, trekken ze af en toe het stadje in op zoek naar eten.
Eerder dit jaar werd een ijsbeer gedood nadat die een bemanningslid van een Duits cruiseschip had aangevallen. In 2011 kwam een 17-jarige leerling van het Britse Eton College om nadat hij werd aangevallen door een uitgehongerde ijsbeer.
Bron: BBC, The Guardian.
Hoewel mensen maar heel zelden op ijsberen stuiten, wordt bewoners en bezoekers toch aangeraden altijd een geweer bij zich te hebben als ze zich buiten de stadsgrenzen begeven. De gouverneur van Spitsbergen heeft een 6 pagina's tellend overzicht van de beste wapens om ijsberen af te weren.
Bron: The Governor of Svalbard's guidelines for firearms.
De inwoners moeten ook opletten voor natuurrampen. In 2015 vernielden lawines meerdere woningen en kwam er iemand om het leven.
Bron: The Guardian.
Hoewel er een kleine begraafplaats is (de meest noordelijke ter wereld), werden begrafenissen in de jaren '50 verboden, omdat de lijken door de smeltende permafrost weer tevoorschijn kwamen. De eilandengroep heeft ook geen faciliteiten voor ernstig zieken of voor zwangerschappen. Als je einde nadert of je op het punt staat te bevallen, moet je naar het vasteland. Met als gevolg dat Spitsbergen (bijna) geen geboorte- of sterfgevallen kent.
Bron: Financial Times.
Longyearbyen zet zichzelf als "piepkleine metropool" op de kaart. Niet geheel onterecht aangezien de 2.100 inwoners uit bijna 50 verschillende landen komen.
In 2014 woonden er zo'n 120 mensen uit Thailand in Longyearbyen en daarmee zijn ze na Noren de tweede etnische bevolkingsgroep van het stadje. Longyearbyen heeft dan ook een Thais restaurant, een Thaise supermarkt en viert jaarlijks een festival waarbij Thaise kostuums worden getoond.
Bron: Norwegian Air Shuttle.
Immigranten profiteren op Spitsbergen van een unieke behandeling, want er is geen visum of werkvergunning nodig om naar de eilandengroep te komen. In 2006 liet de Noorse immigratiedienst aan Al Jazeera weten: "Als een asielzoeker wordt afgewezen in Noorwegen, dan kan hij op Spitsbergen terecht, zolang hij daar zelf kan komen en voor zichzelf kan zorgen."
Bron: Al Jazeera.
De kosten voor levensonderhoud zijn in Longyearbyen erg hoog vanwege de afgelegen ligging. De inwoners kunnen wel profiteren van de publieke voorzieningen van het stadje, zoals de school waar zo'n 230 leerlingen van tussen de 6 en 18 jaar oud op zitten. Het is - weinig verrassend - de meest noordelijke school ter wereld.
Bron: The Guardian.
De leerlingen hebben niet alleen standaardvakken als wiskunde en literatuur, maar leren ook hoe zich te handhaven in de natuur, hoe zich te weren tegen ijsberen, hoe te overleven in de winter, hoe een veilige overnachtingsplek te vinden en hoe om te gaan met lawines. Niet echt een standaard schoolprogramma.
Bron: The Guardian.
Longyearbyen heeft ook een universiteit. De 300 studenten hoeven geen collegegeld te betalen en krijgen opleidingen aangeboden over de biologie, geologie, geofysica en technologie van de Noordpool. Alle studenten moeten met een vuurwapen leren omgaan.
Bronnen: The University Centre in Svalbard, Visit Svalbard.
Naast het Thaise restaurant kunnen de inwoners van Longyearbyen ook terecht in een kunstgalerie, bioscoop of een museum. Er zijn zelfs een aantal bars en een nachtclub. En je zou het bijna niet geloven, maar dat is de meest noordelijke nachtclub ter wereld.
Je kan een potje voetballen op het pakijs, zolang je maar zorgt dat je een geweer bij je hebt voor het geval er een ijsbeer mee wil komen doen.
Je kan ook gaan wandelen...
... Of een beetje bij bruinen op het strand (het stel hieronder zijn klimaatactivisten).
Elk jaar viert Longyearbyen het einde van het donkere seizoen met de 'Sun Festival Week'. De inwoners van het stadje komen dan samen op de trappen van het oude ziekenhuis om de terugkeer van de zon te vieren. De traditie is dat de zon pas officieel terug is, als de zonnestralen de trappen hebben bereikt.
Bron: Visit Svalbard.
Dat betekent overigens niet dat het donkere seizoen, waarin de zon vier maanden lang niet opkomt, niet zijn voordelen heeft. Longyearbyen is een van de beste plekken ter wereld om het indrukwekkende Noorderlicht te zien.
Het was ook een van de beste plekken ter wereld om de 'super-blauwe-bloedmaan' te zien eerder dit jaar.
De meeste mensen in Longyearbyen verplaatsen zich op een sneeuwscooter. Er zijn dan ook meer sneeuwscooters dan mensen (2.137 sneeuwscooters in 2017).
Bron: Statistics Norway.
Sommige mensen geven de voorkeur aan meer traditionele manieren om zich te verplaatsen. Zo zijn er meer dan 1.000 poolhonden op de eilandengroep. Die zijn zeer goed getraind en kunnen weken achter elkaar meer dan 100 kilometer per dag rennen.
Bron: Visit Svalbard.
Je moet je boodschappen toch op een of andere manier thuis zien te krijgen.
Denk je dat Longyearbyen iets voor jou is? Bezoekers kunnen terecht in het Radisson Blu Polar Hotel (het noordelijkste hotel ter wereld). De goedkoopste kamer kost 1.190 Noorse kronen per nacht (zo'n 123 euro).
Bronnen: Radisson Blu, Guinness World Records.