- Aandelenmarkten zijn sinds medio juni flink opgeveerd, waarbij de vraag is hoelang de zomerrally aanhoudt.
- Beleggers trekken zich op aan de gedachte dat een economische neergang ook betekent dat de inflatie afzwakt en de rentes weer omlaag kunnen.
- Er is echter een precaire balans tussen de hoop op lagere rentes en het risico van dalende bedrijfswinsten, signaleren beursexperts Michael Nabarro en Gökhan Erem.
- Lees ook: Beurs stuit op technische weerstand: dit moet er gebeuren om aandelen verder te laten stijgen
ANALYSE – Aandelenmarkten beleefden in juli een sterke maand. Beleggers putten hoop uit de gedachte dat de Amerikaanse centrale bank gedwongen wordt om rentes minder voortvarend te verhogen dan eerder gedacht. Daarnaast boden deze week de bedrijfscijfers van techgiganten als Microsoft, Amazon en Apple positieve steun. Aan tegenvallers bij Walmart, Intel en Meta werd minder zwaar getild.
Dit alles vindt wel plaats tegen een achtergrond van continu verslechterende economische vooruitzichten, centrale banken die vooralsnog rentes fors verhogen, aanhoudend hoge inflatie en grote onrust op de Europese energiemarkten.
De vraag rijst dan ook of het huidige beursherstel structureel is, of toch van korte aard.
Slecht nieuws is goed nieuws
Beleggers voeden zich met de hoop dat de verzwakking van met name de Amerikaanse economie betekent dat de inflatie sneller gaat dalen, waardoor het verkrappende monetaire beleid van de Federal Reserve eerder kan worden teruggedraaid.
Deze gedachtegang leidde er deze week toe dat het bericht dat de Amerikaanse economie in het tweede kwartaal van dit jaar is gekrompen, als positief nieuws werd uitgelegd.
Het is inderdaad aannemelijk dat een verzwakking van de Amerikaanse economie de inflatie zal afremmen. Dat geldt zowel voor de kerninflatie, exclusief energie en voedingsprijzen, als voor de brede inflatie inclusief de energie- en voedingsprijzen. Bij dat laatste speelt mee dat grondstofprijzen al geruime tijd niet doorstijgen.
In Europa ligt het wat betreft de inflatie overigens wel anders, gelet op de specifieke problemen op de Europese gasmarkt en de invloed sterke dollar, die importprijzen van in dollars geprijsde producten voor de eurozone opjaagt.
Wat betreft het rentebeleid in de VS lijkt het er inderdaad op dat de Federal Reserve de beleidsrente de komende maanden minder sterk gaat verhogen. De belangrijkste vraag daarbij is hoe sterk de beleidsrente nog omhoog moet, om de economie zodanig af te remmen dat de inflatie voldoende zakt.
De Amerikaanse centrale bank mikt naar eigen zeggen op een bandbreedte voor de beleidsrente van 3 tot 3,5 procent eind dit jaar. Dat is vanaf het huidige niveau van de beleidsrente 2,25 tot 2,5 procent niet heel ver weg meer.
Waar liggen de technische piketpaaltjes voor de aandelenmarkt?
Een rentestijging die wellicht dit jaar al is uitgepiekt, is natuurlijk goed nieuws, vooral voor groeiaandelen die baat hebben bij relatief goedkope financiering van investeringen die pas verder in de toekomst winst opleveren.
Echter, een diepere recessie met een bijbehorende daling van de bedrijfswinsten, is niet iets waar beleggers op zitten te wachten.
De balans tussen de kans op lagere rentes en het risico van dalende bedrijfswinsten zal de komende tijd constant door de markten afgewogen worden. Dat is een precaire exercitie, waarbij de risico’s significant zijn indien de schaal duidelijk overhelt naar de ene of de andere kant.
Het huidige evenwicht tussen een positieve verwachting omtrent de rente-ontwikkeling en aanhoudend optimisme over de bedrijfswinsten is voldoende gebleken om de campingrally op de aandelenmarkt wat meer tractie te geven.
Echter, het nieuws is al bekend, de reacties zijn gegeven en de volgende bijeenkomst van de Amerikaanse centrale bank is pas eind augustus rond de jaarlijkse Jackson Hole-conferentie.
Amerikaanse beurzen zitten inmiddels dicht in de buurt van zware weerstandszones en toenemende verkoopdruk ligt op de loer. Met snelle winsten op zak in de techsectoren is de verleiding daar voor beleggers om winsten veilig te stellen. Zeker met een precaire situatie zoals hierboven gesteld.
In de grafiek van de Amerikaanse Nasdaq-100 index hieronder is het positieve punt dat de koersen sinds medio juni trendmatig zijn gestegen. Kopers en verkopers hebben elkaar afgewisseld, en als gevolg hiervan is er een stijgende structuur ontstaan. Het negatieve factor bij dit plaatje bestaat uit de grotere neerwaartse trend.
We staan op een belangrijk kruispunt, nu de Nasdaq 100 in korte tijd ongeveer de helft van de daling die sinds april is opgetreden, heeft teruggewonnen.
Als de koers van de Nasdaq 100 boven 13.000 punten uitbreekt, indiceert dat een trendbreuk en komt er ruimte voor een verdere stijging naar 15.000 punten. Dat is echter niet het meest waarschijnlijke scenario van dit moment, want een stapje terug met behoud van recente winsten is wel op zijn plaats, gezien de kortetermijnwaardes van diverse indicatoren.
Vanuit een kortetermijnvisie bezien zijn de afwegingen tussen risico en rendement niet het meest gunstig momenteel. Als er de komende weken eerst een hogere bodem wordt neergezet, is de slagingskans van een trendbreuk daarna een stuk groter.
Michael Nabarro, Chartered Market Technician (CMT), Gökhan Erem, ook CMT, zijn onafhankelijke beleggingsspecialisten die beide meer dan 25 jaar werkzaam zijn in de financiële sector. Met gedegen kennis en ruime ervaring bedienen zij professionele en particuliere beleggers aan de hand van hun methodisch onderbouwde, actieve beleggingswijze.
Deze column bevat meningen en bevindingen van de auteurs. De financiële waarden die in dit schrijven genoemd worden kunnen onderdeel uitmaken van de beleggingen van de auteurs als ook van hun relaties.
Deze column is niet bedoeld als advies in enige vorm en dient als niet-gepersonaliseerde informatie over de financiële markten.