De Nederlandse staat heeft een voorlopige overeenkomst gesloten om verzekeraar Reaal te verkopen aan het Chinese bedrijf Anbang. Volgens Chinese media is dat bedrijf met de nodige mist omgeven.
In 2004 begon de Chinese verzekeraar Anbang met een startkapitaal van 500 miljoen yuan, omgerekend ongeveer 70 miljoen euro. Er waren op dat moment zeven aandeelhouders, waaronder autofabrikant SAIC.
De daaropvolgende jaren krikten nieuwe financiers het geregistreerde kapitaal verder op: van 5,1 miljard yuan in 2009 naar 12 miljard yuan in 2011. Dat laatste bedrag komt neer op zo’n 1,7 miljard euro.
Afgelopen jaar kwam daar een opmerkelijke investeringsronde bij. Meer dan dertig nieuwe aandeelhouders zorgden er in twee rondes voor dat het registreerde kapitaal binnen zes maanden vervijfvoudigde – in China gaat het dan om door aandeelhouders toegezegd geld dat in termijnen kan worden gestort.
In september 2014 had Anbang plots 61,9 miljard yuan aan geregistreerd kapitaal, een slordige 8,7 miljard euro, zo meldde het Chinese blad Caixin begin deze maand. Dat is meer dan welke andere Chinese verzekeraar dan ook.
Grote zak geld, gedurfde beleggingen
In oktober 2014, een maand na de rappe vermenigvuldiging van het aandeelhouderskapitaal, plaatste Anbang zich internationaal in de schijnwerpers door een slordige 2 miljard dollar neer te tellen voor het wereldberoemd Waldorf Astoria Hotel in New York.
En als er geen al te gekke dingen gebeuren, verwerft Anbang met de maandag aangekondigde overname van verzekeraar Reaal, een prominente positie op de Nederlandse verzekeringsmarkt. Zie ook het artikel: Dit moet je weten over verkoop Reaal aan Chinese verzekeraar.
Hoe kan het dat een relatief jonge verzekeraar zo'n ongekende geldmagneet blijkt, waar financiers schijnbaar achteloos miljarden inpompen? En wat voor bedrijf is dit eigenlijk: een verzekeraar, een vastgoedbelegger, een bank?
Verzekeren bijzaak
Het niet-beursgenoteerde Anbang is actief als leven- en schadeverzekeraar, investeert grootschalig in onroerend goed en heeft ook belangen in een aantal Chinese banken. Opvallende in dit verband is vooral het belang van ruim 20 procent dat Anbang sinds afgelopen jaar heeft opgebouwd in de Chinese Minsheng bank.
De koortsachtige investeringsactiviteit is lastig vol te houden puur op basis de premie-inkomsten uit de verkoop van verzekeringen, stelden analisten afgelopen jaar tegenover zakenkrant The Financial Times. De premie-inkomsten groeien weliswaar hard, maar brengen ook hoge acquisitiekosten mee.
Zo heeft Anbang naar eigen zeggen inmiddels 3.000 kantoren in China en meer dan 30 duizend medewerkers. De winstgevendheid van Anbang's Chinese verzekeringsbedrijf is volgens consultant Sam Radwan echter zeer beperkt, gaf hij in oktober aan tegenover de FT.
De grootschalige beleggingsactiviteiten van Anbang zijn volgens analisten dan ook alleen mogelijk door de enorme kapitaalinjecties die de verzekeraar krijgt.
Nieuwe aandeelhouders
Caixin, een voor Chinese begrippen tamelijk onafhankelijk economische publicatie, ploos diverse meldingen van Anbang bij China's toezichthouder voor het verzekeringwezen na, om een idee te krijgen wie de nieuwe aandeelhouders van Anbang zijn. Maar dat blijkt niet eenvoudig.
De 31 nieuwe aandeelhouders die Anbang erbij kreeg in 2014, bestaan volgens Caixin vooral uit "kleine, vage bedrijven", waaronder autodealers en mijnbouwbedrijfjes. Opvallend is dat veel van deze bedrijven kort voor hun deelname in Anbang het eigen aandelenkapitaal fors hebben opgekrikt, aldus Caixin. Wie er precies achter de nieuwe toetreders zitten, is niet duidelijk.
Chinese media wijzen intussen op het imposante netwerk van Anbang-topman Wu Xiaohui. Volgens de staatskrant China Daily dankt Wu zijn succes aan de "nauwe connecties met kinderen van China's revolutionaire veteranen en leiders". Deze familieleden van grote partijleiders staan bekend als 'rode prinsen'. Vaak bezetten ze belangrijke posities in de communistische partij en bij staatsbedrijven.
Anbang-topman Wu was volgens diverse mediarapporten getrouwd met een kleindochter van wijlen Deng Xiaoping, de man die China na de dood van Mao Zedong op het kapitalistische pad zette. Maar inmiddels is onduidelijk of de twee nog bij elkaar zijn, aldus Caixin.
Andere belangrijke connecties van Wu zijn Chen Xiaolu, zoon van de beroemde communistische generaal Chen Yi. Ook Zhu Yunlai, zoon van de voormalige premier Zhu Rongji, zou tot het netwerk van de baas van Anbang horen.
Anti-corruptiestrijd
Pikant bij dit alles is dat er achter de schermen sprake lijkt van een machtsstrijd tussen verschillende facties binnen de communistische partij. Eind januari stapte de president van de bank Minsheng onverwachts op. Dat is de bank waarin Anbang net een belang van 20 procent heeft opgebouwd.
Officieel is de opgestapte bankbaas om persoonlijke redenen vertrokken, maar diverse Aziatische media leggen een verband met een corruptieonderzoek.
De Japanse Nikkei Asian Review meldde afgelopen vrijdag, op basis van bronnen in Beijing, dat er mogelijk een nieuwe anti-corruptiecampagne van China's president Xi Jinping op til is. Die zou gericht zijn tegen een rivaliserende factie binnen de communistische partij. In deze strijd is Anbang "in de schijnwerpers komen te staan", aldus het Japanse zakenblad.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl