Zaterdag moesten renners zich bewijzen in de eerste bergetappe van de Tour de France.
Vooral de laatste 40 kilometer in het stuk van Oyonnax naar Le Grand-Bornand zijn zwaar, als de coureurs in rap tempo over drie bergen moeten zwoegen.
Na zo’n heftige rit fietsen renners niet in slakkengang richting hun teambus. Vaak trappen ze als ‘cool-down’ nog even door op een ‘smart trainer’.
In 2017 vertelde Keith Flory, Director of Performance bij het toenmalige Cannondale-Drapac Pro Cycling Team, aan Business Insider waarom.
Zijn ze net klaar met hun dag op de fiets, trappen de wielrenners in de Tour de France door op een ‘smart trainer’ naast hun teambus. Net nadat ze in de Franse hitte -of regen- enorme bergen hebben beklommen. Waarom?
Renners in de Tour de France kregen zaterdag de eerste Alpenrit voor de kiezen. De Sloveen Tadej Pogacar van de ploeg UAE-Team Emirates wist de leiderstrui te veroveren in de 150,8 kilometer lange bergetappe van Oyonnax naar Le Grand-Bornand. Die wordt gekenmerkt door een venijnige laatste 40 kilometer waarin de renners over drie bergen moeten zwoegen die vlak na elkaar komen.
De Mont-Saxonnex (5,7 kilometer à 8,3 procent) brengt de renners naar 960 kilometer hoogte, waarna ze naar Scionzier en Cluses afdalen en beginnen aan hun klim op de Col de Romme (8,8 kilometer à 8,9 procent). Na de afdaling naar Le Repesoir volgt meteen de Col de la Colombière (7,5 kilometer à 8,5 procent).
Na zo’n rit zou je denken dat renners alles willen, behalve doortrappen op een ‘smart trainer’. Toch is dat precies wat ze doen om af te koelen. Business Insider ging in 2017 langs voor uitleg bij Keith Flory, Director of Performance bij het toenmalige Cannondale-Drapac Pro Cycling Team.
“Vaak hebben de renners een paar kilometer na de finish om door te fietsen naar hun teambus, of als ze geluk hebben naar hun hotel. In die periode rijden ze natuurlijk niet meer tegen de limiet en zo merkten ze al eerder dat een actieve cool-down helpt”, aldus Flory. In het huidige tijdperk telt elke tiende van een seconde en moeten de wielrenners altijd in hun beste vorm verkeren. Een optimale afkoelingsroutine helpt daarbij.
“Sky was het eerste team dat dit heel duidelijk in het trainingsprotocol opnam na elke etappe. Daarna volgden veel andere teams al snel met hun eigen aanpak.”
“Het voordeel van een actieve, gemonitorde training is dat je als trainer het geheel kunt begeleiden en niet het risico loopt dat dit onderdeel van je dag in het gedrang komt. Een ongeplande cool-down op weg naar het teamkamp of het hotel is verre van ideaal. Hier in de Tour heb je buiten de route te maken met veel gesloten wegen en enorme mensenmassa’s. Dan kom je als rijder niet ver of ga je te langzaam.”
Afkoelen naast de teambus betekent dus meer controle voor de trainers, die dan ook het voedingsprogramma voor hun renners beter kunnen reguleren.
Flory legt uit dat een cool-down een middenweg moet vinden. Te langzaam óf te snel en je hebt er niets aan. Er zit een fysieke en mentale component aan. “De fysieke activiteit zorgt voor een snellere bloedsomloop vergeleken met een passieve cool-down. Dit accelereert de afvoer van afvalstoffen in het lichaam die ontstaan tijdens de heftige uren van de etappe. Het voorkomt ook verzuring van de spieren omdat het de pH-balans herstelt en helpt bij de verspreiding van lichaamswarmte.
“Mentaal gezien voorziet de cool-down in een moment om te ontspannen na alle tactische overwegingen van de etappe en om even persoonlijk terug te kijken op hoe de dag verlopen is.”
