Combinaties van Nederlandse en Belgische bedrijven: dat pakt niet altijd gelukkig uit. Toch denkt Ahold-topman Dick Boer dat hij een topdeal heeft gesloten met de inlijving van de Belgische supermarktketen Delhaize.
Een fusie van gelijken. Zo heet de woensdag bekend gemaakt overname van de Belgische supermarktketen Delhaize door Ahold officieel.
Kijk je naar de kale feiten, dan is simpelweg sprake van een overname door het moederbedrijf van onder meer Albert Heijn en Bol.com. De combinatie komt tot stand via een aandelenruil, waarbij aandeelhouders van Delhaize hun aandelen kunnen omruilen tegen aandelen Ahold en dan 39 procent van het nieuwe bedrijf krijgen, tegen 61 procent voor de huidige aandeelhouders van Ahold.
Verder gaat topman Dick Boer van Ahold het nieuwe bedrijf Ahold Delhaize leiden en blijft het hoofdkantoor in Zaandam.
In een toelichting op de fusie voor financiële analisten gaf de baas van Ahold woensdagochtend meer details over de inspanningen die de bedrijfstop gaat doen, om de Nederlands-Belgische combinatie tot een succes te maken.
1)De leiding: Nederlands duo
De 'fusie van gelijken' is zo vormgegeven dat de top van de fusiecombinatie drie bestuurders van Ahold en drie van Delhaize telt. Maar twee Nederlanders hebben de leiding. In de woorden van Dick Boer en Frans Muller: een "gefocused managementeam."
Dick Boer wordt de hoogste baas en de Nederlandse Delhaize-topman Frans Muller gaat als 'deputy chief executive officer' het integratieproces aansturen. Daarvoor is drie jaar uitgetrokken. Topman Boer sprak woensdag in dit verband van "mijn vriend en collega Frans Muller" om de goede verhoudingen tussen het duo te benadrukken. "Dit is een geweldige kans voor ons om samen te werken."
In de nieuwe raad van commissarissen krijgt de Zweed Mats Jansson het voorzitterschap. Jansson is nu ook de hoogste toezichthouder bij Delhaize. Maar per saldo is weinig ruimte gelaten voor Nederlands-Belgische fricties in de top. Een Nederlandse duo heeft de dagelijkse leiding, een 'neutrale' Zweed wordt de topcommissaris.
(management Ahold Delhaize; klik voor uitvergroting)
Voorlopig blijven in de Verenigde Staten zowel de hoogste Aholdman (James McCann) als de hoogste Delhaize-directeur (Kevin Holt) aan. Op vragen van analisten of dat niet een beetje topzwaar is, benadrukte Muller dat beide ook een verantwoordelijkheid hebben om bestaande vernieuwingsprogramma's te voltooien. Over het aanstellen van één baas in de VS wilden Boer en Muller niets zeggen. Maar dat daar op termijn naar gekeken wordt, ligt wel voor de hand.
2)Strategie: lokale supermarkten, groeien online
Eén van de redenen voor zijn enthousiasme, zo benadrukte Ahold-topman Boer, is de gedeelde strategische positie en visie op de toekomst.
Beide bedrijven opereren met lokaal sterke merken (Albert Heijn is groot in Nederland, Delhaize in België) en willen dat zo houden. Veel ruzie over naambordjes op de gevels van supermarkten valt dus niet te verwachten, al reageerde Boer woensdag afhoudend op vragen over de positie van 'prijsvechter' Albert Heijn in België.
(merken Ahold en Delhaize; klik voor uitvergroting)
Naast de merkenstrategie valt op dat er relatief weinig geografische overlap is (buiten de Albert Heijn-winkels in België). Snijoperaties waarbij één wint ten koste van de ander kunnen dus relatief beperkt blijven.
(Geografische verdeling; klik voor uitvergroting)
Verder beseffen zowel Ahold als Delhaize dat groeikansen vooral online moeten worden benut.
3)Internetkunstje Ahold, vers van Delhaize
Een deel van de voordelen ligt in de optiek van topman Boer bij het delen van sterke punten. Als voorbeeld noemde hij de kennis die in Nederland is opgedaan met AH.nl als bezorgdienst en internetwinkel Bol.com. Die kan benut worden om de online positie van Delhaize in België te versterken.
Omgekeerd roemde Boer de levering van verse producten bij Delhaize in België, waar Albert Heijn nog wat van kan leren.
Ook aan de Amerikaanse oostkust kunnen de supermarktketens van Ahold en Delhaize naar elkaar kijken. Ahold heeft zich de afgelopen jaren in de VS sterker gefocused op behoud van winstmarges, ten koste van omzetgroei; Delhaize speelde eerder het omgekeerde spelletje. Ook daar ziet de bedrijfstop kansen voor kruisbestuiving.
4)Inkoop: vuist tegen leveranciers
Ahold en Delhaize denken in drie jaar structureel 500 miljoen netto per jaar te kunnen besparen, na de fusie. Frans Muller krijgt de verantwoordelijkheid om dat waar te maken.
Uit de toelichting van woensdagochtend bleek dat de helft van dit bedrag, dus zo'n 250 miljoen euro, moet komen uit de directe inkoop. Leveranciers van A-merken kunnen hun borst dus nat maken.
Daarnaast komt zo'n 15 tot 20 procent van inkoopvoordelen die bij huismerken gerealiseerd moeten worden.
Pakweg 400 miljoen euro van de kostenreducties is dus gericht op samen optrekken tegen leveranciers. Dat is iets wat intern niet tot grote strubbelingen hoeft te leiden.
5)Snijden in kosten: bescheiden opdracht
Zo'n 20 procent van de beoogde synergie, ofwel 100 miljoen euro, komt voor rekening van verhoogde efficiëntie door overlap bij managementlagen, administratie en IT-systemen aan te pakken.
Over de concrete invulling wilden Boer en Muller woensdag zo min mogelijk kwijt. Maar op een totaal van algemene en marketingkosten van 4,5 miljard euro bij Delhaize en 7,4 miljard euro bij Ahold oogt een besparingsdoelstelling van iets meer dan één procent niet extreem ambitieus.
Voorzichtig opereren lijkt bij dit alles het adagium. Zo gaf Boer aan dat Albert Heijn in Nederland zijn eigen distributienetwerk van warenhuizen behoudt die de winkels beleveren en hetzelfde geldt voor Delhaize in België. Er wordt wel gekeken of grensoverschrijdende voordelen te realiseren zijn bij de belevering, maar Boer en Muller zagen op dit vlak slechts bescheiden kansen in de Benelux. Voor de VS liggen er waarschijnlijk meer mogelijkheden op dit vlak.
In dit kader passen ook de geluiden die woensdagochtend te horen waren bij Belgische vakbonden. Voorlopig kost de fusie geen banen bij Delhaize in België, zo luidde de boodschap van de bedrijfstop. Dat wil niet zeggen dat er geen pijnlijke beslissingen aankomen, maar Boer en Muller kiezen duidelijk voor de salamitactiek.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl