Een vliegtuig van bijna 64 meter lang en 61 meter breed, en niemand weet waar het is gebleven. Zaterdag 7 maart is het precies een jaar geleden dat een Boeing 777-200 van Malaysia Airlines op mysterieuze wijze verdween van de radar.

Ondanks uitgebreide zoektochten en maanden van speculaties is geen enkel signaal of onderdeel van het toestel boven water gekomen. Niemand kan antwoorden geven op alle vragen.

Het toestel vertrok voor een vlucht van zes uur van Kuala Lumpur naar de Chinese stad Beijing met 239 mensen aan boord. Veertig minuten na vertrek verdween elk contact met de bemanning.

De verdenking van een actie van zelfmoord rustte al snel op de schouders van gezagvoerder Zaharie Ahmad Shah (53), maar is niet bewezen. Boven de Golf van Thailand werden de laatste woorden van de bemanning ontvangen vanuit het vliegtuig: “Good night, Malaysian three seven zero”. Daarna werd de communicatie verbroken en werd de transponder van het toestel uitgezet.

Vlak voordat het toestel van de radar verdween, probeerde co-piloot Fariq Abdul Hamid nog te bellen met zijn mobiele telefoon, maar dat mislukte.

Maleisië blijft zoeken naar MH370

Maleisië blijft zoeken naar de verdwenen Boeing, maar als de huidige zoekmissie in de Indische Oceaan niets oplevert, moeten we weer van voren af aan beginnen. Dit zei de Maleisische minister van Transport, Liow Tiong Lai, tegen SkyNews.

De huidige zoektocht beslaat circa 60.000 vierkante kilometer zeebodem en moet in mei worden afgerond. Het uitkammen van de bergachtige zeebodem wordt gedaan door de Nederlandse onderneming Fugro en gecoördineerd door de Australische autoriteiten.

Op de zeebodem die Fugro heeft gescand is vooralsnog weinig gevonden. Er zijn vlakke gebieden en onderzeese gebergten. Wel heeft Fugro enkele vulkanen ontdekt waarvan niemand het bestaan wist.

Als we in mei nog niks gevonden hebben, moeten we ons beraden wat ons dan te doen staat, aldus de Maleisische minister. Volgens Fugro ligt het niet voor de hand om nog eens te zoeken naar het vliegtuig in hetzelfde gebied. "We zijn overtuigd dat we hem zouden moeten zien als hij er ligt. Het is aan de Australische overheid om te bepalen hoe verder", aldus een woordvoerder van het Nederlandse bedrijf.

Luchtvaart weegt risico's

Dat het toestel mogelijk uren is doorgevlogen zonder dat het door iemand te volgen was, heeft geleid tot overleg en voorstellen binnen de luchtvaartsector. Begin dit jaar overlegden in het Canadese Montreal de leden van de Internationale Organisatie voor de Burgerluchtvaart (ICAO). Daar werd voorgesteld om vliegtuigen elke vijftien minuten via een satellietverbinding te volgen. Vanaf uiterlijk november 2016 zouden alle lidstaten daaraan moeten voldoen.

"Dat plan is kansrijk, want het systeem is er en veel maatschappijen gebruiken het ook al. Via een satelliet sturen vliegtuigen gegevens zoals locatie, maar ook brandstofgebruik naar een thuisbasis’’, legt luchtvaartdeskundige Benno Baksteen uit. "Dankzij zo’n systeem kan je nauwkeuriger zoeken als het fout gaat.’’

Maar het probleem is dat de bemanning zo’n systeem kan uitzetten. "Alles wijst er naar mijn mening op dat dat in dit geval is gebeurd", zegt Baksteen. "Je zou dus kunnen eisen dat het systeem niet uitgezet kan worden, maar dan is er een risico op kortsluiting. En die kans is veel groter."

In geval van kortsluiting moet de bemanning systemen kunnen uitschakelen om de elektronische brand in te dammen. Kortsluiting in vliegtuigen is in de loop der tijd regelmatig voorgekomen. Een incident waarbij moedwillig alle communicatie- en volgsystemen werden uitgezet is misschien één keer gebeurd, namelijk op vlucht MH370. "Je kan geen risicovrije samenleving creëren, maar wel zo goed mogelijk de risico’s afdekken. Maar het systeem moet uit kunnen", besluit Baksteen.

Lees meer nieuws over de luchtvaartsector op Luchtvaartnieuws.nl.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl