- Door de snelle ontwikkelingen rond artificial intelligence zijn techtrends zoals ‘virtual reality’ en de metaverse naar de achtergrond gedrongen.
- Toch doken deze buzzwords weer even op, toen Apple afgelopen maand zijn nieuwe Vision Pro headset toonde.
- Maar zelfs de techbril van Apple kan virtual reality en de metaverse niet redden, zegt oprichter Philip Rosedale van Second Life tegenover Business Insider.
- Lees ook: Waarom iedereen het fout heeft over de Apple Vision Pro
De metaverse, het idee dat we massaal in virtuele, online omgevingen via avatars contacten zouden onderhouden, was een van de grootste buzzwords van de afgelopen twee jaar. In combinatie met virtual reality (VR) zouden we er over enkele jaren allemaal in moeten leven.
Maar dat toekomstbeeld lijkt toch een beetje voorbarig. Er is inmiddels een andere hype in de techwereld die alle aandacht opeist: de ontwikkelingen rond artificial intelligence die onze toekomst drastisch gaan veranderen.
Het enige sprankje hoop dat de metaverse en VR nog lijken te hebben is de AR/VR-bril van Apple, de Vision Pro.
Apple betreedt zoals altijd laat de markt en doet dat met veel bombarie. De Vision Pro verandert alles, claimt Apple. Maar als je oprichter Philip Rosedale van de virtuele wereld Second Life mag geloven, is ook het product van Apple geen garantie voor succes.
“De makers van dit soort producten en werelden onderschatten een heel belangrijk punt om het een succes te laten zijn”, zegt Rosedale tegen Business Insider. “Ze houden geen rekening met de hoeveelheid tijd die gebruikers van de metaverse en VR zouden moeten investeren om er een succes van te maken. Ze verwachten dat je als gebruiker een virtuele wereld erbij kunt doen. Als ik iets heb geleerd van Second Life, is het wel dat mensen niet twee levens naast elkaar kunnen leven.”
Second Life is een pionier op het gebied van virtuele omgevingen waar gebruikers met avatars activiteiten kunnen ontplooien. Het project werd in 2003 gelanceerd en bestaat inmiddels ruim twintig jaar.
Ontwerper Rosedale legt uit dat de ongeveer miljoen gebruikers van Second Life grotendeels hun leven doorbrengen in de virtuele wereld die hij gemaakt heeft. “Hun leven vindt primair plaats in Second Life. Die investering is het voor hen waard en daar zijn intrinsieke motivaties voor nodig. Als die ontbreken, zoals bij de meeste mensen het geval is, dan zullen ze het liever bij hun ‘echte’ leven houden en niet overstappen naar een virtuele variant.”
Het verklaart ook het natuurlijke verloop in Second Life. Een bepaald gedeelte van de nieuwe gebruikers komt er namelijk al relatief snel achter dat een virtueel leven leiden, niet zomaar iets is en leggen het daarom naast zich neer.
Daarnaast is er nog een belangrijk aspect dat mensen aantrekt tot een virtuele wereld: een gelijk speelveld. “Je moet mensen de mogelijkheid geven om allemaal op een gelijk niveau te beginnen. Van daaruit kunnen mensen zich ontwikkelen en bijvoorbeeld relaties opbouwen", aldus de oprichter van Second Life.
Daarbij is het van belang dat iedereen dezelfde middelen krijgt, legt Rosedale uit. "Als iedereen een pistool krijgt dat men kan gebruiken wanneer het nodig is, betekent dit dat er consequenties aan acties kunnen zitten. Je moet mensen de macht geven om zelf te kunnen ingrijpen. Iets wat vaak vergeten wordt."
Ook VR/AR-bril van Apple schiet technologisch nog tekort
Naast de grote drempel om wel of niet in een virtueel leven te stappen, is de technologie van VR/AR-brillen volgens Rosedale nog altijd een obstakel.
De huidige VR-brillen hebben meerdere problemen die ook de Vision Pro van Apple niet kan oplossen. "In 2019 zijn we al gestopt met het kijken naar VR als mogelijkheid voor Second Life", vertelt Rosdale. "Er zijn te veel problemen met de technologie waarvan ik denk dat ze voorlopig niet opgelost zullen worden."
Volgens de oprichter van Second Life is Apple wel op de goede weg, maar zijn er nog tal beperkingen, zoals het ontbreken van een breed gezichtsveld als je de VR-bril draagt. "In het echte leven leun je op je perifere visie om bijvoorbeeld gevaar te kunnen inschatten. Dit ontbreekt bij dit soort brillen, waardoor het dragen ervan nooit natuurlijk zal aanvoelen”, legt hij uit.
Rosedale geeft wel toe dat de 4K-schermpjes in de Vision Pro wellicht helpen met het natuurlijk over laten komen van de wereld om je heen, maar ook daar ziet hij een probleem. "Weet je hoe lang het duurt voordat de Vision Pro reageert op jouw beweging en deze op de schermen projecteert? 12 milliseconden. Dat lijkt niets, maar het is veel te lang, iets wat gamers zullen onderschrijven. Het is in een game als Call of Duty het verschil tussen winnen of verliezen”, zegt hij.
“Je merkt er in de praktijk wellicht niet direct iets van, maar je zult een raar gevoel krijgen dat je niet makkelijk kunt verklaren. Het Amerikaanse leger is er na onderzoek met nachtvisiecamera’s achtergekomen dat alles boven de 8 milliseconden onnatuurlijk aanvoelt en misselijkheid kan veroorzaken. Totdat die snelheid wordt behaald, denk ik dat dit soort brillen niet zullen werken.”
Alternatieve oplossingen voor VR/AR headset
Creatief als Rosedale is, werkt hij aan alternatieve oplossingen. Al geeft hij toe dat hij en zijn team vooral onderzoeken waar mogelijkheden liggen. “Ken je die grote gebogen monitors? Daarvan dachten we dat je hiermee het probleem van het perifere zicht met VR-brillen kon oplossen. Als je je hoofd goed plaatst, wikkelt het scherm zich in zijn geheel om je hoofd”, zegt Rosedale. “Maar dan kun je natuurlijk niet bewegen, want dan verlies je het perifere zicht. En je kunt zo’n scherm ook niet aan je hoofd binden. Dus hoe los je dan beweging op? Je laat het hoofd op een soort standaard rusten waarin het niet kan bewegen.”
“Zoiets klinkt als een onprettige oplossing en dat is het ook”, lacht Rosedale. "Als je nog een stap verder gaat, kun je de armen van de gebruiker op een vast punt laten rusten. We voorzien het lichaam op meerdere punten van sensoren die de kracht waarmee een gebruiker zou willen bewegen, vertalen naar bewegingen in de virtuele wereld. Hierdoor verlies je het gevoel dat je immobiel bent, omdat je brein jouw beweging hoofdzakelijk registreert op basis van hetgeen je ziet”, zegt hij.
Om dit idee wat tastbaarder te maken vergelijkt hij het met een bekende truc waarbij onderzoekers de hand van een proefpersoon achter een schot verbergen en een rubberen variant in het zicht plaatsen. Ze gebruiken dan bijvoorbeeld een veertje dat waarmee ze de nephand en de echte, uit het zicht geplaatste hand verbinden. Hierdoor ‘voelt’ de proefpersoon wat er op de nephand gebeurt. Vervolgens komt de grap: de onderzoekers slaan met een hamer, of steken een mes in de nephand. De proefpersoon registreert dit als een actie op zijn echte hand en schrikt daardoor.
Wat Rosedale hiermee vooral wil aangeven, is dat er meerdere wegen naar Rome leiden. De VR-bril lijkt voor nu de beste optie, en het heeft zeker een kans van slagen, maar misschien kijken we helemaal in de verkeerde richting.
Als we de oprichter van Second Life, met zijn ruim 20 jaar ervaring in virtuele werelden en bijbehorende technologie mogen geloven, duurt het nog wel even voordat we allemaal een virtueel leven zullen leiden. Als dat überhaupt een realiteit wordt.
