Hoe belangrijk zijn jouw persoonsgegevens? Zou je ze opgeven voor een gratis pizza? Volgens Amerikaanse onderzoekers is die kans behoorlijk groot. Zij ontdekten dat mensen niet handelen naar hoe belangrijk ze privacy zeggen te vinden.
Susan Athey van het Stanford Institute for Economic Policy Research constateert een kloof tussen wat we zeggen en wat we doen, schrijft Quartz. “Mensen lijken niet bereid om kostbare acties te ondernemen – of zelfs hele kleine kleine acties – om hun privacy te beschermen. En dat terwijl ze frustratie en afkeer beschrijven over het verlies van privacy.”
Twee onderzoekers van MIT, Christian Catalini en Catherine Tucker, werkten mee aan het onderzoek van Athey. Het drietal kreeg een unieke kans om de hypothese empirisch te onderzoeken. MIT zette namelijk een programma op om bachelor-studenten aan te moedigen de blockchain-technologie achter Bitcoin verder te verkennen.
Bij 3.108 studenten bekeken de onderzoekers hoe ze gebruik maakten van hun Bitcoin-portemonnee, naast een ander onderzoek over hoe ze de munten besteedden.
Op het moment van inloggen kregen de studenten een lijst met knoppen te zien, corresponderend met de verschillende privacyopties voor hun portemonnee. Het level van databescherming maakte niet uit – de rangschikking bleek doorslaggevend.
Als de rekening met de meeste bescherming bovenaan stond, koos 78 procent voor die optie, maar slechts 65 procent koos die eveneens, als de meest beschermende optie op de tweede plaats of lager stond. Ook met meer info over de precieze privacyeigenschappen van elke portemonnee bleef de bovenste optie de populairste.
Studenten die hadden aangegeven dat ze privacy bovengemiddeld belangrijk vinden, gedroegen zich niet anders dan hun studiegenoten.
Gratis pizza in ruil voor mailadressen
Om te checken of een kleine stimulans een beslissing zou kunnen beïnvloeden, boden de onderzoekers pizza aan. De studenten mochten die gratis opeten, maar moesten dan wel drie mail-adressen van vrienden afstaan.
Een overgrote meerderheid van de de groep die pizza kreeg aangeboden, gaf de mailadressen. Onderzoekers observeerden nauwelijks verschillen op basis van geslacht of privacyvoorkeuren. "Mensen zijn vrij eenvoudig bereid om privégegevens te delen als er een stimulans tegenover staat."
De paradox tussen wat mensen zeggen op het gebied van privacy en wat ze doen, was al eerder geobserveerd maar nog nooit empirisch aangetoond in een situatie met echte mensen en echte keuzes.
Beleid en markt moeten uiteindelijk samenkomen, zegt Athey, om consumenten in staat te stellen de keuzes te maken die ze werkelijk willen maken. "Alle technologische tussenpersonen [bijvoorbeeld Google en Facebook] hebben een enorme invloed op wat je leest, wat je consumeert en wat je koopt simpelweg door hoe ze je informatie voorschotelen."
De manieren waarop consumenten over hun privacy worden geïnformeerd zijn bijzonder ineffectief, zowel in de VS en Europa. Want bedrijven weten waar ze bepaalde dingen moeten neerzetten op hun site om te zorgen dat ze meer klikjes ontvangen.
"Daar is uiteraard een rol weggelegd voor beleid, aangezien dit een gebied van privacy en veiligheid is. Maar los van dat we bedrijven moeten vertellen wat te doen, dient het simpeler te worden voor consumenten om belangrijke keuzes te maken."