Victor Muller: 8 opmerkelijke momenten uit de carrière van deze blufkoning

Blufkoning Victor Muller is terug! De ondernemer gaat volgend jaar weer auto’s bouwen met Spyker. Hij heeft daarvoor een deal gesloten met de Russische multimiljonair Boris Rotenberg.

Spyker verkeert al jarenlang in een soort van coma, maar Muller staat bekend als een onverbeterlijke optimist en gaat het merk nog maar eens nieuw leven proberen in te blazen.

Muller nam met Spyker in 2010 de toen al bijna failliete Zweedse autogigant Saab over en ging daardoor uiteindelijk ook zelf failliet. In 2015 maakte Spyker een doorstart, maar de financiële problemen bleven en auto’s zijn sindsdien nauwelijks nog geproduceerd.

Maar afgelopen weekend kondigde Muller aan volgend jaar drie verschillende modellen van Spyker te gaan produceren in een fabriek van Rotenberg in Trier: de C8 Preliator, de langverwachte D8 Peking-to-Paris SUV en de B6 Venator. Daarnaast moet er ook een ‘experience center’ van Spyker komen in Monaco.

Victor Muller doet daarmee de spreuk Nulla tenaci invia est via in het logo van Spyker alle eer aan. Dat betekent namelijk Voor de volhouder is geen weg onbegaanbaar.

Wie is toch deze rasoptimist en praatjesmaker die ondanks alle tegenslag telkens weer probeert op te krabbelen? Dit zijn acht opmerkelijke momenten uit de carrière van Victor Muller.

Muller begint zijn ondernemerscarrière als mede-eigenaar van bergingsbedrijf Wijsmuller.

Victor Muller begint zijn loopbaan in 1984 na een studie rechten als advocaat, maar zet in 1992 zijn eerste stappen als ondernemer als hij via een managementbuy-out sleep- en bergingsbedrijf Wijsmuller uit IJmuiden in handen krijgt. Hij doet dat met geld van bevriende miljonairs.

Muller weet het bedrijf volgens NRC Handelsblad succesvol te reorganiseren en weer rendabel te krijgen. Hij verkoopt Wijsmuller in 2001 aan het Deense Maersk en verdient daar zelf 10 miljoen euro mee.

Hij blaast het Amerikaanse modemerk McGregor nieuw leven in.

In 1993 kopen de twee jeugdvrienden Jeroen Schothorst en Ben Kolff samen met Victor Muller de distributierechten van het in 1921 opgerichte Amerikaanse kledingmerk McGregor uit een faillissement. Het drietal brengt het bedrijf in 1999 onder de naam McGregor Fashion Group naar de beurs.

De overname, groei, beursgang en verkoop van McGregor is een van de grootste successen van Muller. Het kledingmerk gaat in 2017 definitief failliet. Muller heeft zich dan al lang en breed teruggetrokken uit het bedrijf.

Muller verbaast door rond de eeuwwisseling het in 1926 ter ziele gegane Spyker te laten herrijzen.

In 1999 verkrijgt Muller samen met technisch brein Maarten de Bruijn de rechten van het in 1926 ter ziele gegane Nederlandse automerk Spyker. Hij begint vol optimisme aan het avontuur om exclusieve sportauto's te verkopen, maar realiseert zich gaandeweg dat dat een stuk moeilijker is dan gedacht:

"Toen ik eraan begon, ging het mij voor de wind. Ik had Ferrari’s en Aston Martins staan en een klassieke autoverzameling van vijftig auto’s. Ik dacht: ‘Hoe moeilijk kan het zijn om zelf een automerk te beginnen?’", vertelde Muller in 2017 tegen Sprout. "Ik had er geen seconde bij stilgestaan dat het bouwen van een auto en het creëren van een automerk zo krankzinnig ingewikkeld is. Ik was in die tijd te vol van mijn eigen kwaliteiten."

De luxe sportwagens die uit het fabriekje in Zeewolde rollen, kosten zo'n 300.000 euro per stuk. Spyker wordt nooit een financieel succes. Muller en De Bruijn gaan in 2005 met ruzie uit elkaar.

De turbulente beginjaren van Spyker hebben geleid tot het boek 'Spyker: een dollemansrit' van de journalisten Robert van den Oever en Maarten van der Pas.

Hij beleeft met Spyker een mislukt Formule 1-avontuur.

Spyker stapt in 2006 in de Formule 1 als ondernemer Michiel Mol de samenwerking met Muller aangaat en de licentie van Midland F1 Racing overkoopt.

Het team van Mol en Muller bestaat uit de Nederlander Christijan Albers en de Duitser Adrian Sutil als coureurs, maar houdt vanwege financiële problemen na 17 races alweer op te bestaan. Spyker F1 Team weet slechts één WK-punt te behalen.

Mol zegt in Telegraaf spijt te hebben dat hij vertrouwde op de blauwe ogen van Muller: "Vóór de deal klonk het verhaal dat alles in orde was bij Spyker. 'Het draait top en alles is onder controle', zei Victor Muller. Vervolgens bleken er diverse schuldeisers te bestaan die allemaal om het hardst schreeuwden."

Muller kondigt in augustus 2020 aan opnieuw een raceteam te willen opbouwen met Spyker. Dit keer niet in de Formule 1, maar voor duurraces zoals de 24 uur van Le Mans.

Muller overschat zichzelf opnieuw met de overname van Saab.

Als General Motors in 2010 de fabriek van het bijna failliete Zweedse automerk Saab wil sluiten ruikt Muller zijn kans. Hij neemt Saab over met zijn piepkleine Spyker, met dank aan een kredietfaciliteit van de Europese Investeringsbank en enkele investeerders, onder wie de Russische investeerder Vladimir Antonov.

Hoewel Spyker per jaar niet meer dan 7 miljoen euro omzet, wordt Muller bestuursvoorzitter van de Zweedse autoreus. Aanvankelijk zien Zweden hem als een held.

Uiteindelijk kan hij Saab toch niet redden en gaat de automaker eind 2011 alsnog failliet.

Muller krijgt na het faillissement meerdere rechtszaken aan zijn broek in Zweden, onder meer voor het ontduiken van belastingcontroles en het oplichten van investeerders, maar wordt uiteindelijk voor geen enkele aanklacht veroordeeld.

Muller weet op miraculeuze wijze het faillissement van Spyker terug te draaien.

Spyker boekt nooit financieel succes. En de financiële problemen worden door de overname en het faillissement van Saab alleen maar verergerd.

In december 2014 spreekt de rechtbank van Leeuwarden het faillissement uit over Spyker en lijkt er een definitief einde te komen aan de droom van Victor Muller.

Maar ruim een maand later draait het gerechtshof van Leeuwarden het faillissement in hoger beroep terug en weet Spyker later dat jaar een overeenkomst te sluiten met de schuldeisers. Sindsdien heeft Muller nauwelijks auto's kunnen produceren, maar bestaat Spyker nog wel.

Muller mijdt nu bewust Nederlandse media.

Het is lang stil rond Muller en Spyker, totdat eind augustus de samenwerking met de Russische multimiljonair Boris Rotenberg naar buiten wordt gebracht.

Muller zoekt bewust de Nederlandse media niet meer op, vertelt hij in 2017 al tegen Sprout:

"We opereren volledig onder de radar. We zijn van de beurs gegaan en zijn een Brits bedrijf geworden dat niet meer actief is in Nederland. We richten ons primair op de Amerikaanse klant, waar 80 procent van onze business wordt gedaan. Dat we niet meer de Nederlandse media opzoeken, doen we heel bewust. Of we hier een positief of negatief artikel krijgen, boeit die Amerikaanse klant toch niks, dus waarom zou ik daar tijd in stoppen? Omdat je niks over ons hoort, betekent niet dat er achter de schermen niks gebeurt."

Muller blijft ambitieus, ondanks een faillissement van een Spyker-dochter in maart 2020.

Begin dit jaar wordt het aan Spyker verwante bedrijf Spyker Services failliet verklaard, dat zich bezighoudt met het onderhoud van sportauto's.

Maar Muller kijkt vooruit. Hij wil weer drie nieuwe modellen produceren in een fabriek in Trier, dankzij de tientallen miljoenen euro's die Rotenberg in Spyker steekt.

Ook kondigt hij in een interview met persbureau ANP een Spyker 'experience center' aan in Monaco en een nieuw raceteam voor duurraces zoals de 24 uur van Le Mans. Met de nieuwe plannen denkt Muller straks alle schuldeisers van Spyker Services terug te kunnen betalen.

De toekomst zal uitwijzen of de blufkoning opnieuw een slachtoffer maakt of dat de aanhouder uiteindelijk echt wint, zoals in het Latijn in het logo van Spyker staat.

Lees meer over succesvolle ondernemers:

• Jitse Groen richtte als ‘tamelijk luie’ student Thuisbezorgd.nl op, 20 jaar later is hij de bezorgkoning van de wereld – en miljardair
• Sytse Sijbrandij wilde eerst niks weten van investeerders, nu is zijn bedrijf GitLab $2,75 miljard waard – dit is zijn verhaal
• Ali Niknam wil alleen superslimme mensen bij Bunq: ‘Wij durven te kiezen voor een bepaalde cultuur’
• Pieter Zwart begon Coolblue op een Rotterdamse zolderkamer, nu is hij multimiljonair – dit is het verhaal van de ‘Nederlandse Jeff Bezos’