Zittende presidenten werden in de VS de afgelopen 88 jaar altijd herkozen…tenzij er een economische recessie optrad.

Donald Trump en Joe Biden richten zich beide op het aanjagen van de Amerikaanse economie en werkgelegenheid

De komende weken gaat de onzekerheid rond de Amerikaanse verkiezingen een stempel drukken op financiële markten, aldus Amerika-expert Dirk Croonen van Ebury.

ANALYSE – Op dinsdag 3 november staat dé politieke gebeurtenis van het jaar gepland: de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Daarbij zijn de bestaande meningsverschillen tussen Democraten en Republikeinen op het gebied van onder meer gezondheidszorg, abortus, wapenbezit en klimaat weer overduidelijk.

Maar wat er in dit door corona geteisterde jaar vooral centraal staat, is de wederopbouw van de Amerikaanse economie.

Economie weegt zwaar bij Amerikaanse verkiezingsuitslagen

Een blik op de recente geschiedenis (terug tot 1932) leert dat een zittend president nooit een herverkiezing verloor, ténzij er gedurende zijn ambtstermijn een economische recessie plaatsvond.

Dat is iets dat we dit jaar ook ontegenzeggelijk terugzien in de peilingen. Want, de voorsprong die Trump aan het begin van het jaar nog had, is door de coronacrisis helemaal verdwenen: in de laatste polls zou 49,5 procent van de Amerikanen nu op Biden stemmen en nog maar 43 procent op Trump.

Weliswaar voor wat het waard is, want vier jaar geleden zaten de peilingen – toen Trump tot aan de verkiezingsdag achterbleef bij Clinton – er flink naast.

Het zou me niet verbazen als de zittend president ook nu weer aan het langste eind gaat trekken. Daarbij kan Trump profiteren van het sentiment onder veel Amerikanen dat hij, wars van politieke protocollen maar met de nodige economische retoriek (‘I built the greatest economy in the World, the best the U.S. has ever had. I am doing it again!’), voor hun belangen opkomt.

‘The Great American comeback’ versus ‘Build Back Better’

Hoe dan ook probeert Trump zijn achterstand in de peilingen goed te maken door over de coronacrisis heen te kijken. Onder het motto ‘the Great American Comeback’ belooft hij de kiezers om de economie weer uit het slop te halen.

Zijn Democratische rivaal Biden heeft met ‘Build Back Better’ een soortgelijke slagzin geïntroduceerd om de focus op de wederopbouw van Amerika kracht bij te zetten.

Beide kandidaten zien dan ook graag een toename in Amerikaanse productie en willen overheidsgeld investeren om de werkgelegenheid weer aan te jakkeren.

Trump denkt aan een eenmalig steunpakket voor burgers en grootschalige investeringen in voornamelijk infrastructuur en openbaar vervoer, terwijl Biden ‘trillions more' belooft aan de bevolking en vooral wil investeren in klimaatvriendelijke oplossingen en technologische innovatie.

Stemmen per post kan voor extra onzekerheid zorgen bij verkiezingen

Toch zit er, ongeacht wie er uiteindelijk wordt gekozen, een groot verschil tussen willen en kunnen. De invloed van een president hangt immers sterk af van zijn vermogen om wetgeving te implementeren. Dat gaat het gemakkelijkst als er naast presidentiële verkiezingswinst ook een meerderheid wordt verkregen in zowel het Huis van Afgevaardigden als de Senaat.

Momenteel is ‘het Huis’ in handen van de Democraten en de Senaat in die van de Republikeinen. Ook die race lijkt nog lang niet gelopen.

De additionele onzekerheid die dit met zich meebrengt, wordt bij deze verkiezingen nog eens extra gevoed doordat dit jaar – als gevolg van corona – naar verwachting vooral per post zal (moeten) worden gestemd.

Hoewel elke staat dit, vooralsnog, zelf mag bepalen, zou dit kunnen leiden tot ongestructureerde verkiezingen, waarbij de definitieve uitslag lang op zich kan laten wachten met wellicht nog meer onrust en onzekerheid tot gevolg.

Beleggers leunen achterover...maar dat kan veranderen als verkiezingsdatum dichterbij komt

Dat beleggers niet van onzekerheid houden staat buiten kijf, al is daar op de financiële markten – vooral met dank aan het ultra verruimend monetair beleid van centrale banken – nog heel weinig van te merken.

Aandelen zijn (ondanks een recente ‘correctie’) nog steeds erg hoog gewaardeerd en van ‘safe haven buying’ van de dollar is weinig te merken.

Sterker nog, de waarde van greenback tegen een mandje van grote valuta’s is sinds het hoogtepunt in maart met zo’n 10 procent gezakt.

Toch denk ik dat in die blasé houding van beleggers verandering gaat komen naarmate de verkiezingsdag dichterbij komt. Dat geldt des te meer omdat de coronacrisis door toenemende zorgen over een tweede virusgolf, nog steeds als een zwaard van Damocles boven de markt hangt.

Op woensdag 30 september staat het eerste presidentiële debat op het programma. Daarin zullen de beide kemphanen elkaar naar alle waarschijnlijkheid flink aanvallen. Biden zal focussen op Trumps corona-aanpak en Trump op de wanorde in door Democraten bestuurde steden.

Na die eerste debatronde ga ik aan de hand van de uiteenlopende thema’s als belastingen, overheidsbestedingen en de internationale handel – in volgende bijdragen dieper in op de meer concrete gevolgen voor financiële marken in het algemeen en de dollar in het bijzonder.

Dirk Croonen is sinds april 2014 werkzaam bij Ebury. Hij is head of dealing bij Ebury Nederland geweest en hij heeft afgelopen jaar bij Ebury in Toronto gewerkt voor de Noord-Amerikaanse markt.