V&D was ooit wel een innovatief bedrijf, stelt kenner en -verzamelaar Philippe Hondelink.
“De cirkel is rond, hoe triest ook’’, zegt historicus Philippe Hondelink uit Groningen, die afstudeerde op de ontstaansgeschiedenis van Vroom en Dreesmann. Zijn boek ‘Vroom & Dreesmann: het verhaal achter het warenhuis’ verschijnt min of meer toevallig in maart. Het doek voor het bijna 130 jaar oude warenhuis valt en Hondelink publiceert direct de geschiedenis van het bedrijf.
Net als het personeel hield hij afgelopen weken zijn hart vast, in de hoop dat het warenhuis een doorstart zou maken. “V&D ligt gewoon goed bij veel mensen. Het heeft een goede klank, maar blijkbaar is het bedrijf dus niet meer levensvatbaar. Maar wie weet, de naam kan zo maar weer op een gevel terugkomen. Het nieuws over V&D verandert met het uur”, zegt Hondelink.
‘Keus was groot en kwaliteit goed’
Hij noemt het warenhuis een instituut waarmee iedereen is opgegroeid. “Het hoort bij Nederland. Klanten kwamen er omdat alles er te koop was tegen een relatief lage prijs. De keus was groot en de kwaliteit goed.’’ Ze waren in verschillende periodes trendsettend met producten die van over de hele wereld kwamen en niemand kende, aldus Hondelink.
Al in de jaren dertig lieten Vroom & Dreesmann al 800.000 stuks folders huis-aan-huis bezorgen onder de naam De Praktische Huisvrouw. “De directeuren van de warenhuizen gaven dan aan in welke wijken ze moesten worden rondgebracht.” Een knipperij voor ondergoed was zo’n innovatief idee. Mensen zochten de stof uit en daar werd dan ondergoed van geknipt.
Handig inspelen
Toch kende het bedrijf ook vooral veel periodes waarin het trendvolgend was; speelde het handig in op wat een ander op de markt had gebracht. Zo begon het met de afdeling campingspullen nadat Galerie Modern in Groningen daar succes mee had. Vroom en Dreesmann zou daar 'groots overheen’ gaan en begon zelf dus met het verkopen van campingspullen. "Zo is een partijtje aardewerk uiteindelijk de huishoudafdeling geworden.’’
Tijdens zijn studie naar de ontstaansgeschiedenis van het bedrijf heeft hij inmiddels heel wat V&D-materiaal verzameld. Ooit hoopt hij dat de naam terugkomt, dan misschien op de gevel van een museum. "Dan heb ik daar wel wat aardige spullen voor.''
Hondelink is ook een verzamelaar van alles wat met het warenhuis te maken heeft. Hij vertelde erover tegen De Telegraaf.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl