Hoofd aandelenuitgifte Goldman Sachs blikt terug op haar begintijd

Toen Elizabeth Reed in de zomer van 2006 aan haar eerste dag bij Goldman Sachs in New York begon, had ze geen idee waar het toe zou leiden. Nu, 17 jaar later, is ze hoofd van aandelenuitgifte bij de Amerikaanse zakenbank, waarmee ze helpt met het bepalen van de prijs van aandelen bij de eerste uitgifte.

De uit de staat New Jersey afkomstige “Lizzie”, zoals vrienden en familie haar noemen, stapte over naar de financieringstak van de bank nadat ze in 2007 haar stage en studie had afgerond aan de University of Notre Dame in de staat Indiana.

Het was volgens haar een drukke tijd waarin de financiële markten onder druk stonden. Daardoor moest ze veel avonden doorwerken.

Reed ontmoette haar man in de financiële crisis van 2008. Ze trouwden toen ze beide de titel ‘vice president’ hadden gekregen. Ze verruilde de financieringen voor aandelenuitgifte, waar ze vervolgens carrière maakte. In 2017 werd ze managing director en in 2022 behaalde ze de ‘partner’-titel, de hoogste functie die iemand bij Goldman kan behalen buiten de C-suite.

Nu Wall Street weer volstroomt met nieuwe stagiairs, deelt Reed haar ervaringen met Business Insider en geeft ze advies aan de volgende generatie bankiers.

Je werkt al 17 jaar bij Goldman. Herinner je je nog je eerste dag?

Mijn stage staat in mijn geheugen gegrift. Ik herinner me nog alles. Ik woonde op kamers bij de universiteit van New York, waar iedereen woonde. Ik ben opgegroeid in het noorden van New Jersey (het deel dat in de praktijk geldt als een buitenwijk van New York, red.). Dus het weekend voordat ik aan mijn stage begon, ging ik met mijn broer naar de stad. Daar oefende we de route van mijn kamer naar het kantoor. Welke metro moet ik nemen? En als die niet rijden, welke bus moet ik dan nemen?

De beste foto van mijn leven is die voor mijn ID voor de zomerstage van Goldman. Deze heb ik de eerste 10 jaar dat ik voor het bedrijf werkte, gebruikt. Ik herinner me ook de training, omdat het een van de gebeurtenissen was waarbij je meteen bij binnenkomst heel veel mensen zag die super enthousiast waren om samen op één plek te zijn. Sommige van mijn beste vrienden - mijn eerste vrienden in New York- heb ik ontmoet tijdens mijn stage of tijdens mijn eerste jaren bij Goldman.

Zijn er specifieke anekdotes die je je herinnert van die tijd?

Het was een heel drukke periode. Ik weet nog dat ik naar de klok keek en schrok dat het al tien uur in de avond was. Gelukkig voelde ik me niet alleen, ik was met het team. We hadden altijd een sociaal moment nadat we ons plan, presentatie of wat dan ook hadden afgerond.

Je werkt niet elke avond tot laat, maar ik herinner me nog dat we vaak samen eten gingen halen en notities vergeleken. Het is niet stage lopen om het stage lopen, maar zelfs de VP's en andere mensen binnen het team zorgen ervoor dat je je deel van het team voelt.

Ik herinner me het als een waardevolle ervaring. Zoveel vrienden waarschuwden me: "Oh, je gaat zoveel uren alleen werken, het wordt verschrikkelijk. Wen maar aan eenzaamheid." Maar het was precies het tegenovergestelde. Ik weet dat ik mooie ervaringen heb opgedaan en dat ik heb samengewerkt met geweldige mensen.

Dat is de reden waarom ik hier al 17 jaar zit. Werk is werk, maar het zijn vooral de mensen die het maken.

Wat is het belangrijkste advies dat je elk jaar aan nieuwe stagiairs geeft?

Dat zijn twee dingen. Ten eerste denk ik dat het erg zwaar is om een stagiair te zijn. Het is moeilijk omdat je in een nieuwe omgeving terechtkomt. Je draag formele kleren, je moet forensen, je weet niet waar de wc's zijn, laat staat waar je kunt eten. Je ontmoet veel nieuwe mensen, stort je vol enthousiasme op nieuwe taken en probeert ook te laten zien wat je waard bent.

Er komt zoveel op je af, maar probeer te onthouden dat je er bent om te leren. Zit je bijvoorbeeld in een conference call, werk dan niet tegelijk aan een ander project maar probeer je te concentreren op wat er op dat moment gaande is. Op die manier leer je veel meer.

Ten tweede: neem de tijd. Niemand wordt beloond voor snelheid. Tegen nieuwkomers zeg ik altijd: "Ik heb liever dat je me zegt dat je een half uur langer nodig hebt zodat je werk kunt afleveren waar je trots op bent, dan dat je taken afraffelt. Als je de tijd neemt om je werk na te kijken, dan leer je ervan en kun je het in de toekomst beter doen. Je leercurve wordt zoveel steiler als je het rustig aan doet".

Wat zou je zeggen tegen jonge dames die dit lezen en jou als voorbeeld zien?

Ik denk dat ik ze hetzelfde advies als iedereen zou geven. Goldman is een groot bedrijf waar voor iedereen een plek is. Of het nu bij dit bedrijf is, of in welke industrie dan ook, begin bij het begrijpen van de basis en probeer dan uit te vinden waar je gelukkig van wordt en waar je interesses liggen. Ik heb bijvoorbeeld vrienden die zijn begonnen bij investment banking, maar erachter kwamen dat het niet bij hen paste en daarom overstapten op vermogensbeheer.

Wat was voor jou het waardevolste aan je jonge jaren bij Goldman?

Ik denk dat het alle vriendschappen zijn die ik heb gemaakt, ook tijdens mijn stage. Veel van mijn stagegenoten werken nog steeds bij ons, of zijn klanten van ons. Het is leuk om in die hoedanigheid met ze te kunnen werken, zowel op als buiten kantoor. Uiteindelijk draait het allemaal op het maken van connecties. Ik ontmoette mijn man zelfs bij Goldman!

We liepen samen stage en we zaten in dezelfde opleiding voor analisten, maar we ontmoetten elkaar pas ergens in 2009 tijdens de financiële crisis. Het klinkt een beetje nerdy, maar toen ik hem zag wist ik dat hij de ware was.

We trouwden toen we beide VP's waren geworden en niet lang daarna kregen we de titel van managing director van onze afdelingen. We werkten beide veel uren, maar hij wilde weg bij Goldman om zich te verdiepen in investeren. Hij werkt nu bij een private equity-bedrijf. Het is zo'n prachtig liefdesverhaal.

LEES OOK: De beurs zit in een langzame ‘melt up’, volgens beursstrateeg Ed Yardeni: 3 redenen om hoe dan ook optimistisch te blijven