Binnen de regering van de Amerikaanse president Donald Trump heerst verdeeldheid over het uitvoeren van een zogenoemde ‘bloody nose’-aanval op Noord-Korea.
Vertrouwelingen van de president zijn verdeeld over het plan van aanpak: een beperkte aanval op Noord-Korea steunen of juist tegenhouden, in de hoop op meer diplomatie. Dat schrijven diverse Amerikaanse media.
Zowel The Telegraph als The Wall Street Journal portretteren minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson en minister van Defensie James Mattis als bewindslieden die militaire actie afraden. De nationale veiligheidsadviseur H.R. McMaster, een oud-topmilitair, pleit juist vóór een aanval.
Al maanden komen er gemengde berichten naar buiten over het Amerikaanse standpunt omtrent Noord-Korea. Dat standpunt wisselt van tijd tot tijd.
Momenteel wordt er binnen de regering gesproken over een ‘bloody nose’-strategie: een harde en snelle militaire reactie op de provocaties van Noord-Korea. Het plannen van een dergelijke aanval brengt nogal wat uitdagingen met zich mee, want het is niet de bedoeling dat Pyongyang zo’n interventie ziet als het openingssalvo voor een regelrechte oorlog.
Zelfs een bescheiden actie brengt risico's mee die kunnen uitmonden in een wereldwijde, en mogelijk nucleaire, catastrofe.
Kampen binnen de regering van Trump
Halverwege december haalde minister van Buitenlandse Zaken Tillerson het nieuws, toen het leek alsof hij een grote verandering in het beleid ten aanzien van Noord-Korea ging aankondigen.
"We staan altijd klaar om te praten wanneer Noord-Korea wil praten, we staan klaar om een eerste vergadering te houden zonder eisen". zei Tillerson.
Toen hem specifiek werd gevraagd naar de klaarblijkelijke verandering van het standpunt, zei het Witte Huis: "De mening van de president over Noord-Korea is niet veranderd."
Tegelijkertijd positioneerde veiligsheidsadviseur McMaster zich aan het andere eind van het spectrum. Hij zei dat de kans op oorlog iedere dag toeneemt en vertelde BBC News dat de VS "Noord-Korea zal dwingen tot denuclearisatie zonder de medewerking van het regime", indien nodig.
Minister van Defensie Mattis houdt, zoals altijd, zijn lippen stijf op elkaar wat betreft dit onderwerp.
Tijdens zijn presidentschap heeft Trump zo'n beetje alle standpunten rond Noord-Korea al ingenomen. Van ideeën om te onderhandelen met Kim Jong-un tot het jennen van de Noord-Koreaanse leider met uitspraken over hoe groot en machtig Trumps nucleaire arsenaal is.
In oktober 2017 passeerde Trump Tillerson door te zeggen dat het de minister van Buitenlandse Zaken "zijn tijd verdeed" met pogingen om tot overleg met Noord-Korea te komen.
Hoe lang houden duiven de overhand?
Dinsdag spreken Noord- en Zuid-Korea voor het eerst in twee jaar met elkaar, aangezien in februari de Olympische Winterspelen in Pyongyang plaatsvinden.
Trump is voorzichtig optimistisch over de gesprekken. De VS en Zuid-Korea zijn overeengekomen dat de Zuid-Koreanen stoppen met een jaarlijkse militaire oefening - een grote irritatie voor Noord-Korea - tot het einde van de Paralympics half maart.
Kim Jong-un heeft van zijn kant laten weten dat hij hoopt dat de Spelen veilig verlopen. De spanning van het afgelopen jaar lijkt licht afgenomen.
Mogelijke problemen lijken nu te schuilen in een hardnekkig verhaal over de wankele houding van Tillerson in het Witte Huis.
Diverse media schrijven al maanden dat Trump overweegt om de minister van Buitenlandse Zaken te vervangen door Mike Pompeo, op dit moment directeur van de CIA. Van Pompeo wordt gedacht dat hij zich aansluit bij het pro-aanval-kamp. Hij kan de balans in de Oval Office dus doen kantelen.
Als de VS Noord-Korea aanvalt, hangt veel af van Kim Jong-un
De VS heeft waarschijnlijk de middelen en expertise om een afgemeten aanval te doen die Noord-Korea in z'n hemd kan zetten.
De logica achter een beperkte aanval veronderstelt dat je uitgaat van een beperkte reactie. En dat Kim Jong-un niet de vernietiging van zijn eigen land wil riskeren door schepen of raketten naar de VS te sturen.
Mocht de Noord-Koreaanse leider een aanval accepteren zonder vergelding, dan verzwakt zijn internationale positie. De VS zal dan voortaan naar een militair antwoord grijpen wanneer het land opnieuw wordt geprovoceerd.
Zint Kim Jong-un wél op vergelding, dan kan het - zoals minister van Defensie Mattis vreest - "een oorlog worden die nog erger is in menselijk lijden dan alles wat we hebben gezien sinds 1953". Miljoenen kunnen sterven.