Thijs Peters: hypotheekadviseur met mentaliteit drugsdealer

Het was in de uitzending van het televisieprogramma Zembla van 24 februari dat
weer eens duidelijk werd hoe onverantwoord hypotheekverstrekkers en
tussenpersonen zich hebben gedragen. Erg schrijnend was het verhaal
van het echtpaar Hendriks.

De familie Hendriks zat opgezadeld met een restschuld van 70 duizend euro,
nadat de bank hun huis had geveild. Manlief zat namelijk sinds de crisis
zonder werk en kon de hypotheek niet meer betalen. Dat kan gebeuren,
schokkend was vooral het feit dat deze mensen een lening hadden kunnen
krijgen.

Meneer Hendriks had tot voor kort een distributiebedrijfje gehad, in feite was
hij een soort veredeld krantenbezorger. Zijn vrouw had een mentale
achterstand en ontving daarom een Wajonguitekering. Ze kregen, met
bemiddeling van De Hypotheker, in 2008 een hypotheek van 270 duizend euro op
een bruto inkomen van 63 duizend euro.

De Hypotheker

De kijker bleef achter in verbijstering. Wie was hiervoor verantwoordelijk? De
tussenpersoon in kwestie bleek De Hypotheker. Zij kwamen met een korte
verklaring: de hypotheek was ‘volgens de toenmalige normen verstrekt, maar
zou nu niet meer worden gegeven’.

Een kort en wat gemakkelijk antwoord. Maar vooruit, laten we er met een roze
bril naar kijken: de adviseurs hebben kennelijk hun leven gebeterd en zouden
zoiets niet meer adviseren, laat staan dat ze bemiddelen bij de
totstandkoming van dergelijke hypotheken. Maar hebben ze echt een ommezwaai
gemaakt?

Jazeker

In een artikel in het blad Jazeker, het kwartaalblaadje dat De
Hypotheker naar klanten stuurt, staat dit voorjaar een artikel "Je
huis verkopen met verlies. En toch veilig verhuizen!". In het stuk
vertellen Mark (33) en Chantal (30) hun verhaal.

In het kort komt het verhaal hier op neer. Chantal en Mark wonen in een
flatje. Vanwege een kinderwens willen ze een nieuw groter huis, maar vanwege
de gedaalde huizenprijs komen ze 15.000 euro tekort om hun hypotheek af te
lossen. Ze zitten dus met een verlies.

De hypotheekadviseur van De Hypotheker adviseert het stel over hoe dit verlies
te financieren. Het verstandigste is je spaargeld aan te spreken of te
kijken of ouders kunnen helpen. Tot zover is er niets mis met het advies.
Maar ja, het stel heeft geen spaargeld: "het grootste gedeelt van onze
spaarpot (...) is opgegaan aan een reis door Amerika en Canada."

De Hypotheker weet gelukkig een aantal alternatieven. In een kader bij het
stuk worden de alternatieven opgesomd.

* Het verlies financieren uit de spaar- of beleggingspot van de huidige
hypotheek.

* Het verlies financieren via een extra consumptief krediet.

* Meefinancieren in de nieuwe hypotheek.

Bij optie één vermeldt De Hypotheker verder niets. Ook niets dus over het feit
dat het misschien heel onverstandig is, omdat je dan opnieuw moet beginnen
met sparen of beleggen en soms ook de bijkomende kosten nog een keer voor je
kiezen krijgt.

Bij optie twee, het consumptieve krediet, staat nog net de waarschuwing dat
het alleen kan als je inkomen het toelaat en de geldverstrekker akkoord
gaat. Met geen woord wordt gerept over het relatief hoge rentepercentage op
dergelijke leningen.

Op de derde mogelijkheid wordt het meest uitgebreid ingegaan. In het kader
wordt netjes vermeld dat het meegefinancieerde verlies niet meetelt voor het
de hypotheekrenteaftrek.

Hogere verzekeringspremie

Het zal niet heel erg verbazen dat Mark en Chantal kiezen voor de laatste
optie. Tsjonge, wat zijn ze opgelucht. Alleen maakt het stel zich nog zorgen
om het feit dat de maandlasten fors zijn. Gelukkig dat ook hier de adviseur
weer een oplossing vond.

"Hij begreep ons gevoel. Daarom adviseerde hij om de dekking van onze
arbeidsongeschiktheids-, werkloosheids- en overlijdenrisicoverzekering te
verruimen. De totale lasten zijn dan wel hoger, maar daar krijg je een hoop
zekerheid voor terug", aldus het stel.

Met andere woorden: het stel maakt zich zorgen over hoge maandlasten en de
oplossing van de adviseur is het betalen van meer verzekeringspremie en dus
nog hogere maandlasten.

Mentaliteit van een drugsdealer

Ik hoop maar dat Marc en Chantal zijn ontsproten uit de pen van de auteur van
het stuk. Maar zelfs al is dat het geval, dan lopen er waarschijnlijk genoeg
Marcs en Chantals rond. Consumenten die zoals een junk verlangt naar zijn
volgende shot, niet kunnen wachten tot ze de sleutel van hun droomhuis in
handen hebben.

De hypotheekadviseur die dergelijke stellen vervolgens wijst op de
mogelijkheid om toch meer te lenen dan goed voor ze is, gedraagt zich dan
als een drugsdealer. Altijd bereid om de wens van de klant in te willigen,
zonder oog voor wat de gevolgen op de lange termijn kunnen zijn. Laten we
vooral hopen dat bovenstaand advies in werkelijkheid niet wordt gegeven.