Het geven van een TED-talk is behoorlijk intimiderend. Talloze fascinerende en getalenteerde sprekers zijn je voorgegaan en het publiek verwacht veel van je.
Geen wonder dat veel mensen die op het punt staan om op het TED-podium te stappen, behoorlijk zenuwachtig zijn.
En er zijn genoeg trucjes om dat te ondervangen. Je kunt bijvoorbeeld een power pose aannemen. Zet je benen uit elkaar, je armen in je zij en houd je rug recht, en je krijgt een hoger testosteronniveau. Dat hormoon zorgt ervoor dat je je krachtiger voelt, waardoor je assertiever wordt, beter kunt omgaan met kritiek en je jezelf beter kunt presenteren.
Maar ook veel oefenen, mediteren en visualiseren zijn populaire tips voor mensen die liever niet op het podium stappen.
Toch zorgen al die tips er niet voor dat je het spreken zelf minder eng vindt. Je zenuwen nemen er misschien door af, maar je angst verdwijnt niet. Terwijl je die uiteindelijk toch zal moeten aanpakken als je ontspannen op het podium wil staan.
"Iedereen staat aan jouw kant"
Bij TED pakken ze het daarom anders aan, schrijft Quartz. De curatoren van de conferentie stellen hun sprekers met één simpele zin gerust: "Iedereen hier staat aan jouw kant."
Dat is slim, want het pakt de voornaamste oorzaak van spreekangst aan. Spreekcoach Jacqueline Hulleman zei eerder al tegen Business Insider dat spreekangst een heel sociale angst is. "Het heeft te maken met het gevaar om afgewezen te worden, dat mensen iets negatiefs van je vinden en dat je niet meer bij de groep hoort."
Presentatiecoach Ruud van den berg zei in hetzelfde artikel dat het ook kan zijn dat je bang bent dat mensen erachter komen dat je niet kundig genoeg bent. "Misschien denk je dat mensen ontdekken dat je niet voldoet, dat jij het ook allemaal niet weet en dat ze door je heen prikken."
Dat zijn dus precies de angsten die TED probeert aan te pakken. Zelf kun je die techniek ook gemakkelijk gebruiken, door wat logica toe te passen.
Als jij ergens komt als spreker, doet het publiek een hoop moeite om jou daar te zien. Misschien hebben ze wel ver moeten reizen, of hebben ze een duur kaartje gekocht, en anders zijn ze op z'n minst hun tijd kwijt aan jou. Zij willen dus net zo graag als jij dat je een interessant verhaal hebt en dat je een fijne spreker bent om naar te luisteren. Je kunt je publiek dus eigenlijk zien als een soort supporters.
Zoek vriendelijke gezichten
Vind je het dan nog steeds spannend? TED-curator Chris Anderson zegt tegen Quartz dat het dan kan helpen om naar een paar vriendelijke gezichten in het publiek te zoeken. "Als je drie of vier mensen vindt in verschillende delen van het publiek, praat je gewoon tegen hen. Je kijkt ze om de beurt een poosje aan. Je publiek heeft dan door dat je de interactie opzoekt en je zal daardoor snel meer vriendelijke gezichten zien, waardoor je je rustiger voelt en zelfverzekerder wordt."
En zelfs als je een foutje maakt of door de zenuwen even niet meer uit je woorden komt, maakt dat niet uit, zegt Anderson. "Het publiek voelt sympathie voor mensen die nerveus zijn, zeker als de spreker dat even kort benoemt. Dus als je over je woorden struikelt of stottert, is het prima om te zeggen: 'Oeps, sorry, ik ben een beetje zenuwachtig'", adviseert hij. Je stelt je dan kwetsbaar op en je publiek zal daardoor juist meer sympathie voor je hebben.