Bernard Arnault, de op drie na rijkste man ter wereld, doet mee aan een nieuwe rage op de beurs.
De Fransman brengt een leeg beursfonds gevuld met een zak geld om overnames te doen naar de beurs van Amsterdam.
De oprichter van luxegoederenconcern LVMH wil hiermee investeren in Europese financiële bedrijven.
Bernard Arnault, de op drie na rijkste man ter wereld, doet mee aan een nieuwe rage op de beurs. Een zak geld in een een leeg beursfonds stoppen met het idee om daar overnames mee te doen. Met zijn zogenoemde SPAC (special purpose acquisition company) kiest Arnault voor een notering van de beurs van Amsterdam.
Lees ook: 5 dingen die je als belegger moet weten om SPAC’s te begrijpen:
De beursgang van Pegasus Europe moet enkele honderden miljoenen euro’s opbrengen. Die wil Arnault, de oprichter van luxegoederenconcern LVMH, investeren in Europese financiële bedrijven.
Behalve Arnault, die een geschat vermogen heeft van ruim 114 miljard dollar en daarmee na Elon Musk, Jeff Bezos en Bill Gates de rijkste persoon ter wereld is, is ook voormalig topman Jean-Pierre Mustier van de Italiaanse bank UniCredit betrokken bij Pegasus Europe.
Lege beursfondsen, zoals dat van Arnault, die bedoeld zijn om te investeren in bestaande bedrijven kwamen vorig jaar sterk opzetten. Toen ging er ruim 100 miljard dollar in om, vooral in de Verenigde Staten.
Amsterdam populair bij de introductie van SPAC's
De zogeheten SPAC's zijn dit jaar ook aan een opmars in Europa bezig, waarbij Amsterdam bijzonder geliefd is.
Vorige week ging investeringsvehikel ESG Core, dat zich richt op duurzame ondernemingen, al naar de beurs in Amsterdam. Naar verluidt zou de Britse techondernemer Michael Tobin ook een spac naar het Damrak willen brengen, gericht op tech.
SPAC'S kunnen ook op kritiek rekenen. Voor investeerders is het minder duidelijk waar ze hun geld in steken. Als een bedrijf op de reguliere wijze naar de beurs gaat wordt het in de prospectus, een boekwerk vol financiële gegevens dat het bedrijf aan potentiële investeerders verstrekt, doorgelicht en moet het zo openheid geven.
Als een bedrijf via een overname door een SPAC naar de beurs gaat, moeten de aandeelhouders in het boekenonderzoek van dat investeringsvehikel vertrouwen. Dat levert mogelijk meer risico op voor beleggers.
Voor oprichters van de investeringsfondsen is de SPAC lucratief. De oprichters krijgen doorgaans 20 procent van de aandelen van het overgenomen bedrijf voor een lage prijs. Bij een succesvolle beursgang kunnen zij dus fors verdienen aan de SPAC.
Zoektocht naar rendement doet beleggers steeds meer risico nemen
De sterke opkomst van SPAC's wordt door sommige beursexperts gezien als één van de tekenen dat financiële markten bezig zijn met de vorming van een grote zeepbel. Omdat centrale banken rentes kunstmatig laag houden, leveren spaargeld en obligaties nauwelijks iets op. Dit drijft beleggers naar de aandelenmarkt.
Echter, aanhoudende koersstijgingen op de beurs hebben aandelen extreem duur gemaakt, in verhouding tot de winstperspectieven van beursgenoteerde ondernemingen.
Beleggers die van gekkigheid niet meer weten wat ze met hun geld moeten doen, steken daarom ook geld in SPAC's in de hoop dat een slimme overname extra rendement kan opleveren. Het risico daarbij is dat er te weinig goed overnamekandidaten zijn en er te hoge prijzen worden betaald, met een verdere zeepbelvorming op de beurs als gevolg