Voor beleggers is de wereld zacht gezegd niet al te overzichtelijk, nu diepgaande schuldproblemen gepaard gaan met oplaaiende politieke crises. Rob Putter zoekt een uitweg uit het moeras.
Vorige week maakte bureau Standard & Poor’s bekend dat de gemiddelde kredietwaardigheid van de landen in de wereld ‘licht’ is gedaald. Wat zegt u? Volgens mij is de wereld met uitzondering van een paar ontwikkelingslanden de facto failliet.
De schulden van de westerse wereld kunnen op een normale manier nooit meer worden terugbetaald. Dus tenzij S&P bedoelt van ‘heel slecht’ naar ‘nog iets slechter’, is de opmerking over een lichte daling zinloos.
De kredietbeoordelaar merkt wel op dat het aantal landen met negatieve schuldvooruitzichten veel groter is dan het aantal met positieve vooruitzichten, namelijk 23 tegen 5. In de komende twaalf maanden verwacht men een hoger aantal afwaarderingen. Visionairs, deze jongens.
Schuldenmoeras
Het is de moeite waard deze inschattingen eens te bekijken tegen het licht van een strompelende Europese economie, de schuldenpositie van de Verenigde Staten (mooi weergegeven in grafiek 1) en de geopolitieke rotzooi van dit moment. Als je dat doet, lijken ze zeer geflatteerd.
(klik op grafiek voor uitvergroting)
Politieke conflicten en oliebelangen
De aandacht van de wereld is om begrijpelijke redenen gefocused op Oekraïne en het Midden-Oosten. In het eerste geval heerst er een lacherig ongeloof omdat de Russische president Poetin voor de tweede maal de VS en Europa voor schut zet en in het tweede geval is men bang voor de olietoevoer, mocht het escaleren.
Met betrekking tot de olie is het van belang ook Nigeria in de gaten te houden. Boko Haram heeft dit jaar al meer dan tweeduizend slachtoffers gemaakt (vergelijk dat eens met Gaza) en er komt een dag dat daar goed de vlam in de pan slaat. En olie is olie, waar die nou ook vandaan komt.
Maar dit is een beleggingscolumn en geen politieke en dus proberen we ons op het geld te concentreren.
Euro oogt fragiel
Dit jaar had een goed jaar moeten worden voor de Amerikaanse dollar, maar daar is tot op heden niet veel van te merken. Ondanks het geploeter in de eurozone bleef de euro redelijk overeind. Maar er is een indicatie dat dat gaat veranderen.
De euro bleef vast omdat beleggers geloofden in Europese aandelen, maar op grafiek 2 kun je zien dat er thans een netto uitstroom van geld is uit de Europese aandelenmarkten.
(klik op grafiek voor uitvergroting)
Als de drijvende kracht achter de euro wegvalt, kan het snel de andere kant op gaan. Valuta’s voorspellen is net zo lastig als het weer voorspellen (meestal krijg je op het verkeerde moment gelijk), maar u bent tenminste gewaarschuwd.
Amerikaanse economie: redelijk
Wat de Amerikaanse economie betreft blijven we voorzichtig positief. De initiële aanvragen voor werkloosheidsuitkeringen blijven dalen (grafiek 3) en dat is nog maar een achterlopende indicator.
(klik op grafiek voor uitvergroting)
Het punt is alleen dat die kennis lastig is om te zetten naar een goede beleggingsstrategie. Ik schreef al eerder dat de brede S&P-500 index voor aandelen vermoeidheidverschijnselen vertoont en dat het risico op een correctie toeneemt.
Kleinere beursfondsen?
Sommige analisten beweren dat de Small Caps, kleine beursfondsen, betere kansen bieden. Maar als je naar de Russell 2000-Index kijkt, zie je iets dat merkwaardig veel op een dubbele top lijkt. Wellicht niet het goede moment om in te stappen (grafiek 4).
(klik op grafiek voor uitvergroting)
Spreiden beleggingen ook niet zaligmakend
Wat dan wel? Spreiding over de belangrijkste beleggingscategorieën lijkt nog altijd een goede oplossing. Alhoewel, als je naar grafiek 5 kijkt dan zie je dat sinds een jaar de S&P-500 Index het beter doet dan een beleggingsportefeuille bestaande uit 30 procent S&P-500, 30 procent niet-Amerikaanse aandelen en 40 procent obligaties (de groene lijn).
(klik op grafiek voor uitvergroting)
Dus met spreiden loop je op dit moment wat achter. Aan de andere kant is de maximale draw down ook een stuk kleiner.
Wat er overblijft voor de belegger
Als je één en één uit dit stuk bij elkaar optelt, dan is een gespreide portefeuille in Amerikaanse dollars, ver weg van het Midden-Oosten, West-Afrika en de Oekraïne in landen met een gunstige verhouding van schulden ten opzichte van het nationaal inkomen de beste oplossing. Gecompliceerd? Nee hoor, niet erger dan de rest van de wereld.
Rob Putter is zelfstandig vermogensadviseur voor financieel adviesbureau Uniquest, onderdeel van de Latin Capital Group. De informatie in deze column bevat geen individueel beleggingsadvies of aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
Lees ook
'Fout' gedrag van bankiers leidt tot excessen, ook als er voldoende regels zijn
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl