ANALYSE – De meeste volwassen valuta’s bewegen vrij. De waarde van een munt wordt dan bepaald door vraag en aanbod op basis van factoren als de rentestand, de economische omstandigheden en de politieke situatie in een land. Met de Chinese renminbi werkt dat net even anders.
De waarde van de renminbi wordt dagelijks nog altijd door de Chinese centrale bank bepaald. De Chinese munt wordt sinds medio 2010 onafgebroken stabiel gehouden tegen een mandje van andere valuta.
Onder het zwevende wisselkoersregime bepaalt de dollar tegenwoordig voor 22 procent de waarde van de renminbi, naast de euro (16 procent), de Japanse yen (12 procent), de Zuid-Koreaanse won (11 procent) en nog eens twintig andere valuta’s voor het overige gedeelte.
Aan de hand van dit handelsgewogen mandje bepaalt de Chinese centrale bank elke dag een bandbreedte waarbinnen de renminbi mag bewegen.
Renminbi: het verschil tussen on- en offshore
Dit brengt me bij het tweede punt wat de renminbi een ander type munt maakt dan de markt is gewend: het onderscheid tussen de onshore (CNY) en de offshore (CNH) renminbi.
De waardeontwikkeling van de offshore munt CNH, die wordt verhandeld in Hongkong, Singapore, Londen en Luxemburg, wordt in zeer grote mate bepaald door de onshore koers. Maar er ontstaan bij tijd en wijle discrepanties.
Leggen we namelijk de twee grafieken over elkaar, dan is zichtbaar dat de CNY en CNH weliswaar redelijk een-op-een lopen, maar dat er vooral in tijden van toenemende volatiliteit wel degelijk verschillen optreden. Door in te spelen op afwijkingen tussen on- en offshore is de renminbi een droom voor arbitrerende partijen.
Renminbi: steeds meer volwassen positie
De Chinese munt is zeker geen vrij zwevende valuta, maar de munt wordt wel steeds meer volwassen.
Zo is het door het toenemend belang van China in de wereldhandel niet verwonderlijk dat het Internationaal Monetair Fonds (IMF) de renminbi in 2016, met een weging van bijna 11 procent, heeft toegelaten tot het mandje van Special Drawing Rights (SDR). Dat is een pot met internationale valutabezittingen van het IMF.
Ook worden er inmiddels termijncontracten voor olie in renminbi verhandeld, zij het op bescheiden schaal en nog lang niet in de orde van grootte van de dollar, maar toch. Een ander voorbeeld van de grotere verhandelbaarheid in de Chinese munt is de panda-obligatie, waarvan er recentelijk nog één door Portugal is uitgegeven.
Meer vraag naar renminbi
Al deze ontwikkelingen dragen eraan bij dat er meer vraag komt naar de renminbi. Hoewel dit een opwaarts effect heeft op de koers zien we dat de Chinese overheid in tijden van toenemende handelsspanning de 'vrijere' marktwerking even loslaat om de munt (onshore) te verzwakken.
Dit jaar liet de Chinese centrale bank de renminbi verzwakken tot een niveau van meer dan 7 renminbi per dollar, vooral in reactie op de hogere Amerikaanse importtarieven. De Amerikaanse president Trump zou Trump niet zijn als hij had nagelaten om de Chinese autoriteiten te beschuldigen van koersmanipulatie.
De Amerikaanse president heeft wat dit betreft natuurlijk een punt. Maar als we even uitzoomen en de tijdspanne langer maken, dan is de renminbi gedurende de afgelopen vijftien jaar helemaal niet verzwakt, maar juist sterker geworden.
Noteerde de koers van de renminbi eind 2014 nog op 8,70 renminbi per dollar, dan is er (zelfs) rond het huidige niveau sprake van een ruim koersstijging van ruim 18 procent tegenover de dollar.
In welke richting de koers van de renminbi zich de komende maanden beweegt, is natuurlijk erg afhankelijk van hoe de handelsoorlog met de VS zich ontwikkelt.
Waarschijnlijk wil China eerst een serieuze verlaging van de handelstarieven zien, voordat het land überhaupt overweegt om weer agrarische producten van de VS te kopen.
Ik denk dan ook dat het risico op het uitblijven van een handelsakkoord tussen China en de VS onvoldoende is ingeprijsd in de financiële markten. Voor de renminbi geldt dat in het bijzonder. Er is een serieuze kans dat de Chinese centrale bank de renminbi verder zal laten zakken tot 7,50 renminbi per dollar als gevolg van een verdere escalatie van het handelsconflict met de VS.
Camille Faber is Foreign Exchange Dealer bij Ebury Nederland. Daarvoor was hij accountmanager Investments Private Wealth Management bij ABN Amro in Amsterdam en Senior Relationship Director voor deze bank in Londen. Deze column is niet bedoeld als individueel advies tot het doen van beleggingen. De auteur bezit geen posities voor eigen rekening in de behandelde assets.