G. van der Lee is dus in de toekomst geen familiebedrijf meer…
"Dat klopt, de broer en de zus die nog over zijn, hebben geen van beiden
kinderen. En ze zijn allebei veertigers. We zorgen er wel voor dat de
aandelen niet zomaar bij iemand terechtkomen, want we willen dezelfde koers
blijven varen zoals nu. Het bedrijf blijft gewoon bestaan als B.V."
Het is een tijd van fusies en overnames, hoe is het jullie gelukt om
zelfstandig te blijven?
"Het is een klein bedrijf, we vormen dus geen gevaar voor andere
touwmakers. De markt is heel klein en wij zitten niet in iemands vaarwater."
Moderne technieken concurreren het ambacht weg in veel sectoren. Jullie
claimen nog ambachtelijk te werken.
"Inderdaad. De productie is natuurlijk moderner geworden, tegenwoordig
gebeurt niet alles met de hand, maar sommige dingen moeten door een mens
gebeuren. Bijvoorbeeld loepen maken van het touw. Als een boot aan wal ligt,
moet hij vastzitten aan paaltjes aan land. Dat gaat makkelijk als het
uiteinde van het touw een zogenoemd oog heeft, een loep dus. Dat kan geen
machine maken."
Wie zijn jullie klanten?
"Havens, en de doe-het-zelvers Gamma en Praxis en mensen van de
plezierjacht.
Wat is er veranderd in de touwindustrie sinds het begin van G. van der Lee?
"Vroeger werden natuurmaterialen gebruikt zoals hennep en katoen. Helaas
rotten die materialen in de buitenlucht. In de jaren zestig kwamen de
synthetische materialen zoals polyester en verschillende plasticsoorten. Die
zijn sterker en rotten niet. De afgelopen vijftien jaar krijgen we steeds
meer klanten van de pleziervaart, die bijvoorbeeld hun boot een stootrand
willen geven. Ja, we hebben het over de rijken die hun boot willen versieren."
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl