Dertig jaar zwaar werk, dat is voor het kabinet het absolute maximum. De
werkgever moet zorgen dat deze werknemers (stratenmakers, verpleegsters en
wie weet wat voor beroepsgroepen nog meer) worden omgeschoold en lichter
werk krijgen.
Lukt dat niet, dan draait de werkgever voor straf op voor twee jaar
AOW-uitkering, zodat de werknemer toch met 65 jaar kan stoppen met werken.
Zo luidt het AOW-plan
van de coalitie.
Eigen verantwoordelijkheid
Mijn eerste reactie: waarom de werkgever? Is het niet in de eerste plaats de
zaak van de werknemer om te zorgen dat zijn of haar verdiencapaciteit op
peil blijft?
Moet iemand met een zwaar beroep werkelijk door de werkgever worden verteld
dat het waarschijnlijk niet tot de pensionering is vol te houden?
Logischer is het om de verantwoordelijkheid over de eigen carrière bij de
verpleegster of stratenmaker zelf te leggen. Last van chronische
rugklachten? Begin direct met omscholen en ga op zoek naar lichter werk.
Houd je het niet vol in de zorg? Maak een plan van actie.
Onmondige loonslaven
Van mensen helemaal aan het begin van hun carrière - kinderen vaak nog -
verwachten we dat ze op eigen houtje een studie kiezen, zelfstandig een
opleiding afronden en zonder drang of dwang uitvinden welk werk bij hen
past. Ze zoeken het maar lekker zelf uit.
Maar twintig, dertig jaar later behandelen we dezelfde mensen als onmondige
loonslaven die door de werkgever voorzichtig naar een andere carrière geduwd
moeten worden.
En als die baas niet goed voor hen zorgt, krijgt hij een boete. Werknemers
zelf verantwoordelijk maken voor hun loopbaan? Dat is toch asociaal!
Hollandse ziekte
Het is de nieuwe Hollandse ziekte. Ook rechters lijden er aan. Een accountant
met een burn-out klaagde zijn werkgever aan en won eerder dit jaar zijn zaak
bij het Gerechtshof.
Dat de man hoog opgeleid was en een grote mate van zelfstandigheid had bij
zijn werk, vonden de rechters niet relevant. De werkgever heeft de plicht te
voorkomen dat een werknemer overbelast wordt, ook als hij daar zelf nog niet
over klaagt.
De werkgever is de babysit. De werknemer heeft geen schuld aan zijn eigen
omstandigheden.
Friedrich Nietsche schreef in 1888: "Vrijheid is de wil om
verantwoordelijk te zijn voor jezelf". Die vorm van vrijheid is in
Nederland niet heel populair meer.
Nout Wellink
Zoals de loopbaan is geoutsourcet naar de werkgever, zo is het bestuderen van
financiële contracten uitbesteed aan Nout Wellink en Hans Hoogervorst. Wie
met open ogen een hypotheek van vier ton afsluit op een huis dat nog geen
drie ton waard is, gaat zich niet stilletjes zitten schamen, maar wordt boos
op de toezichthouders en sluit zich aan bij een schreeuwende
proteststichting.
Mensen vinden het wel normaal dat een bank hen een onmogelijk lage rente
aanbiedt, maar zijn stom verbaasd als er via de kleine lettertjes toch fors
wordt afgerekend. "Hoe konden wij dat weten? We zijn bedrogen."
Als de DSB-bank een achtergestelde obligatie uitgeeft met een rente van twee
keer de normale spaarrente, is dat voor ons geen reden om het woordenboek te
pakken en uit te zoeken wat 'achtergesteld' betekent. Nee, we stappen vol in
met al ons spaargeld, en zijn later boos dat de autoriteiten ons daarvan
niet hebben weerhouden. Eigen schuld bestaat niet meer.
Natuurlijk, spaar- en beleggingsproducten zijn vaak behoorlijk ingewikkeld.
Maar dat is het programmeren van een harddiskrecorder of het in elkaar
zetten van een Ikea-wandmeubel ook.
Simpele vuistregels
Bovendien: je hoeft het ook niet precies te snappen. Met twee simpele
vuistregels is al een hoop ellende te voorkomen. Ten eerste: leen alleen
voor investeringen (een huis of een studie), niet voor verzekeringen en ook
niet voor een bankstel of vakantie. Ten tweede: gratis geld bestaat niet,
bij zeer hoge spaarrente of lage leenrente zit er altijd een addertje onder
het gras.
Is er ook zo’n vuistregel voor het managen van je loopbaan? Misschien deze:
vraag je ieder jaar een keer af: als ik nu op mijn eigen baan zou
solliciteren, zou ik dan worden aangenomen? Luidt dat antwoord
'waarschijnlijk niet', dan is het de hoogste tijd voor bijscholing of een
nieuw beroep.
Lees ook:
DSB
spaarrente-teller liep tot 12 oktober
Wat
gebeurt er met schuld en geld van de DSB-klant?
Analyse:
Dit zijn de hete aardappels bij DSB
Lening
van DNB betekende einde DSB
DSB
Bank onder curatele geplaatst
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl