De jeugdzonde. We denken er vaak met een combinatie van gêne en weemoed aan terug en we zouden het nu natuurlijk nooit meer doen. Iedereen beging ze weleens, en hebben ze voor de een geen enkele consequentie, bij anderen blijven ze als een molensteen om de nek hangen. Dat geldt in het bijzonder voor politici.
Neem de Oostenrijkse politicus Udo Landbauer. Die legde donderdag al zijn politieke functies neer vanwege de ophef die was ontstaan over nazi-liederen die werden gezongen bij de studentenvereniging waar hij de baas was. En dat terwijl Landbauer afgelopen zondag nog namens de rechts-populistische regeringspartij FPÖ gekozen werd voor het parlement van de deelstaat Niederösterreich!
Landbauer is niet de enige in zijn soort. Politici met lijken in de kast zijn er in overvloed. En niet alleen in het buitenland.
Philomena Bijlhout
Neem onze eigenste Philomena Bijlhout. In mei 2002 gekozen tot Tweede Kamerlid voor de LPF, op 22 juli beëdigd als staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en enkele uren later alweer afgetreden. Dit nadat RTL Nieuws foto’s van haar uit 1983 had getoond – in het uniform van de burgermilitie van het regime Bouterse. En dat terwijl ze niet alleen eerder had verklaard de militie in 1981 te hebben verlaten, maar ook bezwoer dat er “geen foto’s van Philomena in uniform” waren.
Bijlhout vestigde hiermee een record als de kortst zittende staatssecretaris die Nederland ooit heeft gekend. Dat record was tot dan toe 20 jaar in handen van de jokkebrokkende Charles Schwietert die namens de VVD drie volle dagen staatssecretaris van Defensie was.
Andrej Holm
In januari 2017 was het raak bij onze oosterburen en was het de beurt aan Andrej Holm, een 46-jarige lokale politicus in Berlijn. Holm was in het nieuwe stadsbestuur van Berlijn naar voren geschoven als staatssecretaris voor Wonen. Holm was echter ook in een vorig leven heel eventjes in loondienst bij de Stasi, de Oost-Duitse gestapo. Een golf van verontwaardiging volgde. En al was het maar voor een halfjaartje, en al claimde Holm dat hij het niet verzwegen had, maar dat zijn geheugen hem in de steek liet toen hij dat niet vermeldde op zijn sollicitatieformulier, de Berlijnse burgemeester Michael Mueller zag geen andere optie dan ontslag.
David Cameron
Het verleden achterhaalde ook de Britse oud-premier David Cameron. In 2015 verscheen zijn ongeautoriseerde biografie waarin zijn vroegere vriend en voormalig vicevoorzitter van de Tories Michael Ashcroft Cameron ervan beschuldigt dat hij vaak stoned in de collegebanken zat.
Pijnlijker nog: Cameron zou zijn geslachtsdeel in de bek van een dood varken hebben gestoken tijdens een studentikoos ontgroeningsritueel. Cameron hoefde niet af te treden, en bewezen werd het nooit, maar het bleef wel aan hem kleven.
Bill Clinton
Evenmin vies van een joint was Bill Clinton, de goedlachse oud-president van de Verenigde Staten. Tijdens zijn campagne in 1992 liet de toenmalige gouverneur van Arkansas zich ontvallen dat hij als 20-jarige aan de Britse Oxford Universiteit wiet had gerookt. "Ik heb geen enkele wet overtreden, maar toen ik in Engeland was heb ik een paar keer met marihuana geëxperimenteerd. Ik vond het niet lekker. Ik heb niet geïnhaleerd en ik heb het nooit meer geprobeerd." Clinton kwam ermee weg en werd de 42e president van de Verenigde Staten.
Wijnand Duyvendak
Als activistische twintiger in 1985 inbreken in het Ministerie van Economische Zaken, plannen voor kerncentrales stelen, die publiceren, dat in 1996 ontkennen en je er in 2008 voor op de borst kloppen. Zo ongeveer kun je de affaire Duyvendak samenvatten.
Z'n eigen ontboezeming kostte toenmalig Kamerlid van GroenLinks Wijnand Duyvendak in 2008 wél de politieke kop - over sommige zaken kun je maar beter zwijgen.
Ard van der Steur
Wie ook een vlekje op zijn jeugd heeft: Ard van der Steur, de oud-minister van Justitie en Veiligheid. In 2015 bekende Van der Steur in het AD dat hij als tiener met zijn vriendjes in een Heemsteedse basisschool had ingebroken. De buit: pennen, stickers en cassettebandjes ter waarde van 452 gulden.
Van der Steur werd door de politie gepakt en kreeg in 1985 een aantekening bij de officier van justitie in Haarlem. Over zijn jeugdzonde zei de latere minister van Veiligheid en Justitie: "Ik was nog maar jong, maar het is voor mij een les geweest, een dure les, waardoor ik één ding heel zeker weet: als mensen één keer iets fout doen, moet justitie direct en snel ingrijpen, zodat het bij dat ene blijft, het niet van kwaad tot erger gaat. Daar maakte ik me als Kamerlid al sterk voor, en nu als minister."
De jeugdzonde deed Van der Steur niet de das om, zijn betrokkenheid bij de Teevendeal in 2017 deed dat wel.