Of dit advies ook echt over het ontslagrecht zal gaan is niet duidelijk. De
opdracht is voor 1 juni met een advies te komen over de versterking van de
arbeidsdeelname. Uitstel dus en misschien ook afstel.
Het is namelijk niet de eerste keer dat partijen het niet eens worden
over het ontslagrecht. Ook de Sociaal Economische Raad (SER) heeft een
advies over het ontslagrecht verschillende keren uitgesteld. De
coalitiepartijen zijn net zo verdeeld als de werkgevers en de werknemers.
Het had natuurlijk van daadkracht getuigd als het kabinet gewoon zelf
een knoop had doorgehakt, maar doordat de PvdA de hakken in het zand zette,
lukte dit niet. Met de hete adem van de SP in de nek, had de PvdA beloofd
niet te tornen aan het ontslagrecht. Was de partij hierop teruggekomen, dan
was ze totaal ongeloofwaardig geworden. De CDA-er Donner aan de andere kant,
had zijn nek uitgestoken door met een eigen plan te komen. Zijn missie was
dit plan door het kabinet te loodsen. Zie daar de patstelling die ontstond.
De opties? Uitstellen of een kabinetscrisis en dus nieuwe verkiezingen. De
laatste optie was zowel voor het CDA als voor de PvdA onaantrekkelijk. De
PvdA loopt het risico bij nieuwe verkiezingen te worden ingehaald door de
SP. Voor het CDA is het na nieuwe verkiezingen niet zeker of het dan een
‘beter’ kabinet zou kunnen vormen. Zou de VVD na het vertrek van Verdonk
namelijk wel groot en stabiel genoeg zijn? Misschien zou het CDA wel op de
partij van Verdonk of op de SP aangewezen zijn om een kabinet te vormen.
Bovendien zou een nieuwe val van een kabinet Balkenende niet goed zijn voor
het imago van de premier. Hem wordt al vaker gebrek aan leiderschap
verweten. Dan maar liever zo.
Het ontslagrecht verwordt zo tot een nieuw hoofdstuk in het boek met
onderwerpen waarover dit kabinet geen knoop zal doorhakken. Bij het
aantreden van het kabinet was al duidelijk dat ondanks herhaalde oproepen
van deskundigen om de hypotheekrenteaftrek aan te passen, deze
kabinetsperiode op dat gebied niks gebeurt. Invoeren van het rekeningrijden,
bleek onlangs tijdens deze kabinetsperiode onhaalbaar. Of de
lerarensalarissen omhoog gaan is ook nog de vraag. Minister Plasterk had
toegezegd daar geld voor te vinden, maar dit bleek opeens moeilijker dan
gedacht. Van het voorstel rijke ouderen te laten mee betalen aan de AOW
hebben we na kritiek dat het plan onuitvoerbaar was, niks meer gehoord. Al
zou dit laatste uiteraard nog kunnen veranderen.
De lijst met belangrijke dossiers zonder oplossingen liegt er toch niet om.
Wie riep er in een zucht naar meer voortvarendheid ook al weer dat we terug
moesten naar een VOC-mentaliteit?
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl