Hij staat aan het hoofd van de centrale bank, maar leek bijna het Verenigd Koninkrijk te runnen tijdens de crisisdagen na het Brexit-referendum. Mark Carney ging in een paar weken van kop van jut naar boegbeeld. Wie is hij?
Alle schijnwerpers zullen donderdag gericht zijn op Mark Carney, de topman van de Britse centrale bank, de Bank of England (BoE). De geboren Canadees zal dan bekendmaken welke maatregelen de centrale bank gaat nemen om de eerste economische klappen van de Britse Brexit-stem op te vangen. Wie is de Canadees die de Britten door de Brexit-ellende moet gidsen?
De ironie druipt ervan af. Vóór het Brexit-referendum werd er door sommige Brexiteers nog geroepen om het ontslag van Carney. Hij had het gewaagd om de Britten te waarschuwen voor de risico’s die een Brexit-stem met zich mee zou brengen. Nu slikken de critici hun woorden in, omdat Carney als enige publiek prominente figuur zijn rug rechtte in de nasleep van de Brexit.
Geboren in Canada
Mark Carney is nu de man naar wie er wordt gekeken voor de maatregelen om een zachte landing na het Brexit-referendum te regelen. Een geboren Canadees moet de Britten door de crisis slepen, want daar werd Carney 51 jaar geleden geboren.
Na de middelbare school ging de altijd goed gesoigneerde Carney naar Harvard waar hij zijn bachelorstudie economie met hoge cijfers afrondde en fanatiek ijshockey speelde.
Na Harvard haalde Carney een masterdiploma en een doctorale graad op hetzelfde vakgebied aan het St Peter's College van de Engelse universiteit van Oxford.
Van Goldman Sachs tot Bank of Canada
Het waren zijn eerste ervaringen met het Verenigd Koninkrijk, waar hij later aan de slag ging voor Goldman Sachs. Bij de grote zakenbank werkte hij in de jaren negentig en het begin van deze eeuw op de kantoren in Londen, Tokio, New York en Toronto.
Daarna begon zijn carrière in het overheidswezen. In 2003 werd Carney vice-president van de Canadese centrale bank, maar een jaar later werd hij 'deputy minister', een functie vergelijkbaar met die van staatssecretaris, bij het Canadese ministerie van Financiën.
In 2008, midden in de financiële crisis, keerde hij terug naar de Bank of Canada en verdiende hij zijn strepen als een succesvol crisismanager. Met opvallende maatregelen - Carney verlaagde de rente in plaats van die te verhogen zoals de ECB deed - sleepte hij Canada sneller dan andere grote economieën weer uit de crisis.
Nu de crisis in Engeland
Carney zal nu al zijn 'crisis-vaardigheden' moeten aanspreken om ook het Verenigd Koninkrijk uit de chaos die na de Brexit-stem is ontstaan te sturen. Die chaos had Carney overigens al voorzien toen hij in maart een Brexit het "grootste binnenlandse risico voor de financiële stabiliteit" noemde.
Die opmerking kwam Carney op flink wat kritiek te staan van het Brexit-kamp. Maar nadat de kopstukken van dat kamp, Boris Johnson en Nigel Farage, samen met David Cameron al snel na de Brexit via de achterdeur vertrokken, bleef Carney op het strijdtoneel om een oplossing voor de chaos uit te doktoren.
Door het politieke vacuüm bleek de Bank of England praktisch het enige Britse instituut dat probeerde aan een oplossing te werken, schrijft The Wall Street Journal.
Het leidde ertoe dat Dartmouth-hoogleraar en Carney-criticaster David Blanchflower zijn kritiek inslikte. Hij had vóór het referendum om het hoofd van Carney gevraagd omdat hij niet voorbereid zou zijn op een Brexit, maar neemt die kritiek nu terug. "De president van de Bank of England runt het land. Dat is goed", zei hij onlangs in een interview, meldt WSJ.
Maatregelen
Aan Carney nu de taak om het vertrouwen in de Britse economie te herstellen. Hij liet zich op de dag van de Brexit al niet onbetuigd door meteen 250 miljard pond aan goedkope leningen beschikbaar te maken voor financiële verzekeraars, mochten zij in acute geldnood komen.
De verwachting is dat hij donderdag verdere maatregelen zal aankondigen: onder meer een verlaging van de rente en het opkopen van nog méér obligaties door de centrale bank. De Britten hopen dat Carney na Canada ook het VK door de crisis heen sleept.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl