Dikke mensen jagen luchtvaartmaatschappijen op kosten. Daarom is het geen raar plan om ze bij te laten betalen voor een vliegticket.

Dat schrijft hoogleraar bio-ethiek Peter Singer.

Hij vindt het vreemd dat een vrouw met een lichaamsgewicht van 40 kilo wel extra moet dokken voor te zware koffers, terwijl een man van 100 kilo zonder bagage de portemonnee in z’n zak mag houden.

“Voor het brandstofverbruik van het vliegtuig maakt het niet uit of het extra gewicht bagage of lichaamsvet is”, aldus Singer.

In het verleden overwogen de luchtvaartmaatschappijen AirAsia X en RyanAir al om een extra heffing in te voeren voor zware passagiers.

Brandstofverbruik

Singer beroept zich op cijfers van de Australische luchtvaartmaatschappij Qantas. Het gemiddelde gewicht van een volwassen passagiers bij Qantas is sinds 2000 jaarlijks met twee kilo toegenomen, becijferde Tony Webber, voormalig econoom bij het bedrijf.

Voor een modern vliegtuig als de Airbus A380 komt dat neer op 361 euro aan extra brandstof op een vlucht van Sydney naar Londen. Als de maatschappij drie keer per dag in beide richtingen vliegt, betekent dat een totale kostenpost van ruim 750.000 euro, ongeveer 13 procent van de winst op die route.

Minimumgewicht

Webber stelt voor om een ijkgewicht voor passagiers in te stellen van bijvoorbeeld 75 kilo. Een persoon van 100 kilo moet bijbetalen als compensatie voor het toegenomen brandstofverbruik. Een retourticket Sydney-Londen zou met de 'vetbelasting' 22 euro duurder worden. Iemand die 50 kilo weegt, krijgt juist 22 euro korting.

Een andere manier is om de persoon en bagage samen te wegen en daar een standaardgewicht voor af te spreken. Dit zou minder aanstootgevend zijn voor dikke mensen die zich schamen voor hun gewicht.

Vliegen is geen mensenrecht

Het bijbetalen voor overgewicht, of het nu van bagage of van het lichaam is, gaat volgens Singer niet om het bestraffen van een zonde. Het is een manier om de werkelijke kosten van een vlucht op de persoon zelf te verhalen in plaats van iedereen ermee te belasten. Singer: "Vliegen is anders dan bijvoorbeeld de gezondheidszorg. Het is geen mensenrecht."

Volgens de hoogleraar is het gewicht van iemand niet alleen een zaak van de persoon zelf. "Zwaarlijvigheid is een ethisch vraagstuk, omdat je andere mensen met je overgewicht belast."

Een hoger brandstofverbruik betekent ook een grotere belasting voor het milieu. De uitstoot van CO2 neemt toe waardoor de aarde verder opwarmt. "Het is een klein voorbeeld van hoe het overgewicht van onze medeburgers ons allemaal raakt", stelt Singer, die daarna nog een aantal voorbeelden noemt.

Belasting op ongezond eten

Hoe zwaarder mensen worden, hoe minder er in een bus of trein passen. Daardoor stijgen de kosten van het openbaar vervoer, meent Singer. Ook moeten ziekenhuizen stevigere bedden bestellen en extra grote toiletten bouwen. Zelfs een mortuarium moet een grotere koelcel installeren. De kosten van de gezondheidszorg nemen eveneens toe.

Singer staat dan ook achter een belasting op ongezond eten. Niet alleen spoort het mensen aan om gezonder te leven, het geld dat daarmee wordt verdiend kan gebruikt worden om de maatschappelijke kosten van overgewicht te dekken.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl