Ik trok een ‘verouderingspak’ aan om te voelen hoe het is om 80 jaar te zijn

Het idee achter het pak? Deelnemers bewustmaken van de vergrijzing, de impact daarvan op onze samenleving en de uitdagingen die een verouderde bevolking met zich meebrengt. Dit is mijn ervaring met het ‘verouderingspak’:

Het pak is groot en verzwaard om me een idee te geven hoe het is om oud te zijn.

Bij het pak hoort een helm die het zicht verslechtert. Dat ik mijn bril afzet, verergert een en ander. Een heel team helpt me aankleden.

Er verzamelt zich een menigte van nieuwsgierige mensen om mij heen. Daardoor voel ik me extra kwetsbaar. Ik krijg handschoenen aan die mijn pink en ringvinger scheiden van wijs- en middelvinger. Zo vormen mijn vingers een soort Vulcaanse groet uit Star Trek.

Ik word van top tot teen uitgedost.

Bij wijze van test moet ik een pillendoosje openen. Appeltje-eitje, denk ik. Maar als ze me vragen om een enkele pil te pakken, heb ik er opeens drie in mijn hand.

Ik probeer te zitten en vervolgens weer op te staan. Ik draag de hele dag een rugzak, dus ik ben wel wat gewend, maar de ongelijke gewichtsverdeling voelt vreemd aan.

Rondlopen met verzwaarde voeten is een vreemde gewaarwording. Mijn armen hebben beduidend minder bereik, ook dat voelt raar.

Het eindoordeel? Ik weet niet of het precies zo voelt om een halve eeuw ouder te zijn, maar de ervaring geeft me zeker stof tot nadenken. Het is ongemakkelijk om je hoofd beperkt te kunnen draaien en je handen niet helemaal te kunnen gebruiken.

Pillen uit doosjes halen is al moeilijk genoeg, ik moet er niet aan denken om het pak de hele dag te dragen en moeilijkere taken uit te moeten voeren, zoals rijden of koken. Het is een opluchting dat ik het pak kan uittrekken en weer kan terugkeren naar mijn leven als 25-jarige.

LEES OOK: IJshoofdpijn: waarom je hersenen ‘bevriezen’ als je ijs eet