- Lola Méndez reist al negen jaar fulltime en heeft inmiddels 90 landen bezocht.
- Chiang Mai bleef haar aantrekken, dus na de dood van haar vader besloot ze naar Thailand te verhuizen.
- Nu betaalt ze 355 dollar per maand voor huur en 35 dollar voor therapiesessies.
- Lees ook: Op vakantie naar Thailand: 10 bijzondere dingen die je in Bangkok kunt doen die verder gaan dan de standaard toeristische trekpleisters.
Op mijn 25ste, na wat omzwervingen tussen Californië en New York, verliet ik de VS, zonder plannen om er ooit terug te keren. Ik reisde de wereld rond en woonde in steden in Spanje, Italië, India, Vietnam, Uruguay en Mexico – en bezocht 90 landen. Uiteindelijk realiseerde ik me dat Chiang Mai, Thailand, de enige plek was waar ik daadwerkelijk wilde wonen.
Ik reisde voor het eerst naar Thailand in december 2015, een paar maanden na mijn vertrek uit Amerika. Het was ook mijn eerste keer in Azië. Ik was begonnen me te verdiepen in het boeddhisme en stond te popelen om een land te bezoeken waar dit werd beoefend. Tijdens mijn eerste bezoek aan Thailand sprak ik met monniken, mediteerde ik in tempels en bezocht ik talloze retreats.
Ik raakte geobsedeerd door Thaise massages en maakte kennis met wat mijn favoriete gerecht werd: Khao Soi – eiernoedels in een kokoskerriesoep. Toen mijn maandlange vakantie ten einde liep, moest ik huilen. Ik was vastbesloten om hier terug te keren.
Als freelance journalist reisde ik voor mijn werk de jaren erna over de hele wereld, waaronder nog een verblijf van drie maanden in Chiang Mai. Maar toen mijn familie thuis hulp nodig had, keerde ik terug naar Latijns-Amerika om dicht bij mijn ouders te zijn.
Chiang Mai door de jaren heen
In de daaropvolgende vijf jaar - die ik tussen Uruguay en Mexico doorbracht - voelde ik constant een verlangen om Chiang Mai weer te zien. Ik vertelde iedereen die wilde luisteren over mijn ervaringen in het noorden van Thailand. In die tijd was mijn vader ziek en zo ver weg wonen was geen optie. Op de dag dat hij stierf, zei een goede vriend tegen me dat ik mijn hart moest volgen en naar Thailand moest verhuizen.
Anderhalf jaar later, toen ik werd uitgenodigd voor een persreis naar Bangkok, voelde het alsof het universum me toestond om terug te keren naar Chiang Mai. Toen het vliegtuig in Thailand landde en ik de eerste pagode zag, wist ik dat ik de juiste keuze had gemaakt.
Chiang Mai is betaalbaar voor mij
De Thaise wetgeving was een van de redenen achter mijn terugkeer naar Chiang Mai. Ik gebruik cannabis medicinaal en marihuana is daar in 2022 gelegaliseerd. Thailand wordt ook het eerste land in Zuidoost-Azië dat het homohuwelijk legaliseert, Taiwan is het eerste land in Azië.
Ik voel me meer op mijn gemak op plekken waar ik geen juridische repercussies ondervind omdat ik lesbisch ben.
In Chiang Mai betaal ik 325 euro huur per maand, 275 euro minder dan wat ik in Puerto Vallarta betaalde en vier keer goedkoper dan de huur in New York City.
Ik doe mijn best om bij de lokale bevolking te huren, zodat mijn toeristendollars in lokale handen terechtkomen. Het vervoer per motortaxi's kost minder dan twee euro als je binnen een straal van vijftien minuten blijft. Ik heb veel vrienden gemaakt door evenementen bij te wonen die aansluiten bij mijn interesses, zoals yogalessen, workshops pottenbakken, coworking-ontmoetingen en danslessen.
Ik kan meer dan zes kilo mango's, drakenfruit en mangosteen kopen voor minder dan vijf euro. Thaise massages kosten tussen de drie en dertig euro per uur en ik heb een Engels sprekende therapeut gevonden die 32 euro rekent voor persoonlijke sessies.
Het belangrijkste is dat ik me welkom voel bij de Thaise mensen. Ik ben van plan om te blijven reizen, maar wil Chiang Mai houden als mijn basis. Hopelijk ben ik een van de eersten die het nieuwe vijfjarige digital nomad visum krijgt.
