- De Amerikaanse redacteur Alice Levitt van Business Insider en haar man hebben een lange treinreis gemaakt in Marokko.
- Ze kocht haar kaartjes voor de rit van Marrakech naar Fez van tevoren online en betaalde in totaal nog geen 54 euro voor de ruim 6,5 uur durende rit.
- Het was geen luxe reis, maar ze zou het zo opnieuw doen. Ze legt uit waarom.
- Lees ook: Ik bezocht Italië in het hoogseizoen: deze 7 dingen had ik graag van tevoren geweten
Al sinds ik als 11-jarige naar attractiepark Epcot in het Walt Disney World Resort in Florida ging, ben ik gek op Marokko. Of tenminste, de versie in het pretpark.
Het ingenieuze tegelwerk, de heerlijk geurende tajines en de vriendelijke mensen trokken mijn aandacht. Maar het duurde 30 jaar voordat ik de stap waagde en een reis boekte naar het echte Marokko.
Tijdens een 10-daagse rondreis wilde ik de drie grote steden zien waar ik het meest in geïnteresseerd was: Casablanca, Marrakech en Fez.
Marokko is absoluut geen klein landje en het kan heel wat tijd kosten om van stad naar stad te reizen. Maar ik wist heel zeker dat ik de reis van Marrakech naar Fez met een ONCF-trein wilde maken in een bijna 7 uur durende rit.
Hoewel ik de kaartjes ook op de dag zelf had kunnen kopen, kocht ik ze twee maanden van tevoren online. Ze kostten me 29 dollar per stuk (omgerekend een kleine 27 euro), niet onaardig voor zo'n lange rit in de eerste klas.
Alleen al het treinstation van Marrakech was meer dan de moeite waard
Mijn man stond erop om anderhalf uur voor de geplande vertrektijd van 7.50 uur 's ochtends op het treinstation van Marrakech aan te komen. Gelukkig zijn er genoeg manieren om je tijd door te brengen op het station.
We gingen naar een vestiging van de Italiaanse koffieketen Segafredo, waar mijn man een latte kon krijgen. Aangezien we in Marokko waren, bestelde ik een pot muntthee.
We kochten ook eten en drinken voor onderweg voor we in de trein stapten, hoewel we dat ook aan boord konden kopen.
Er was niet veel beenruimte in de trein, maar ik kon wel rusten en wist ook vrienden te maken aan boord
Onze trein kwam op tijd aan op het station en het was niet moeilijk om onze goed aangegeven zitplekken te vinden.
Mijn man en ik zaten in eerste instantie schuin tegenover elkaar, maar ik vroeg degene naast hem of we konden ruilen en dat was geen probleem.
Andere passagiers hadden al vrijwel alle bagageruimte boven ons in beslag genomen, dus moesten we onze tassen in de gang zetten. Daardoor was er weinig ruimte voor andere reizigers om langs te lopen.
Toen alle zes mensen in onze coupé zaten was er geen beenruimte meer. Maar de stoelen zelf waren van pluche en hadden een neksteun, dus waren perfect om een uurtje of twee te rusten.
Toen we de trein instapten was het behoorlijk warm, maar snel daarna ging de airconditioner aan en bleef de coupé de rest van de reis koel.
Het toilet in ons treinstel was zeker niet slecht. Ik moest alleen even wennen aan de frisse luchtstroom die van onder de trein langs mijn benen kwam.
Door de regelmatige stops stapten er steeds passagiers in en uit de trein. In Casablanca, zo ongeveer halverwege, kwam er een andere Engelssprekende passagier naast me zitten. De in het Indiase Mumbai wonende man was onderweg naar Fez om een mogelijke huwelijkspartner te ontmoeten.
We hebben de rest van de reis vrijwel onafgebroken gepraat.
De trein was de beste manier om te komen waar ik wilde en ik zag onderweg ook veel van Marokko
Hoewel Ryanair ook goedkope vluchten aanbiedt van Marrakech naar Fez ben ik blij dat ik de trein heb genomen.
Ik had het idee dat ik een hele pure Marokko-ervaring beleefde, met tassen in de gang en alles erop en eraan. Ik praatte met medepassagiers en heb op advies van een man die tijdens de laatste stop instapte zelfs mijn reisplannen aangepast.
Door de trein te nemen zag ik ook plekken waarvoor de tijd ontbrak die echt te bezoeken. Toen we bijvoorbeeld de Marokkaanse hoofdstad Rabat binnenreden, raakte ik zwaar onder de indruk van de schoonheid van het Zaha Hadid's Grand Théatre de Rabat aan de rivier Bouregreg. Dat is het Afrikaanse antwoord op het beroemde Opera House van Sydney.
Ik was net zo onder de indruk van de prachtige woestijngebieden en de heuvels vol schapen en sinaasappelbomen die we passeerden. Er gaat niks boven een treinreis vol mooie uitzichten.
Een vliegtuig is maar een vliegtuig. Zo'n lome treinreis zorgt voor een gedenkwaardige dag en ik zou dat zonder enige aarzeling zo weer opnieuw doen.
