De uitgeefwereld is stoffig. Daar brengt Readmore verandering, met software om apps en bladen te maken. De 24-jarige oprichter Mick Niepoth heeft nu zelfs de Braziliaanse oliereus Petrobras als klant gestrikt.

Mick Niepoth rommelt wat in een scheefstaande archiefkast. De vloer van zijn kantoor aan de Amsterdamse Oudeschans is allesbehalve vlak. Hij tovert een Amerikaans homoblad tevoorschijn: Kraven Magazine.

“Kijk, zij zijn twee jaar oud en helemaal begonnen op Readmore”, zegt hij, terwijl hij het blad op tafel legt. “Nu hebben ze Lamborghini als adverteerder. Ze organiseren feesten die ze aankondigen in het blad. Daar staan een rijen, dat is ongelooflijk.”

Readmore is het bedrijf dat Niepoth vier jaar geleden is gestart. Hij maakt software om digitale magazines mee te ontwerpen die via het web of apps verspreid worden. Ook kunnen klanten een ontwerp laten printen, zoals homoblad Kraven doet.

“We pakken alles over”, zegt Niepoth. “Van het ontwerpen tot verspreiden naar de lezer. Dat hele proces kan met onze software.” Meer dan 40.000 uitgevers in 160 landen gebruiken inmiddels Readmore. Van het Britse Haymarket, dat gadgetblad Stuff uitgeeft, tot de Braziliaanse oliemaatschappij Petrobras, dat Readmore gebruikt voor brochures en personeelstijdschriften.

Het maken van drukwerk is volgens Niepoth onnodig gecompliceerd. Voor fotoboeken en flyers kun je als consument bijvoorbeeld bij de HEMA terecht, maar voor bedrijven is dat vaak geen optie. Die moeten voor het maken van een tijdschrift of brochure een ontwerpbureau inhuren en met een drukker schakelen. Dat hoeft met Readmore niet meer.

Blaadjes voor sportclubs

“We zijn ooit begonnen met sportblaadjes”, zegt Niepoth, die drie jaar geleden afstudeerde aan Nyenrode New Business School. Hij wilde tijdens zijn opleiding graag een bedrijf beginnen en zag een kans bij verenigingsblaadjes. “Ik voetbalde en mijn zusje hockeyde. In beide gevallen hielden de clubbladen op een gegeven moment op te bestaan, omdat het te duur en te moeilijk was om te maken. Daar zagen we een kans.”

Niepoth voelde zich altijd al aangetrokken tot de tijdschriftenbranche. Waarom weet hij niet precies. “Ik maakte in groep 6 op eigen initiatief een schoolkrant met twee vrienden, maar dat heeft er denk ik niks mee te maken”, zegt hij. “Misschien omdat het iets is wat veel mensen gebruiken. Dat geeft een kick.”

Geld van ESA

Met een bedrijfsidee op zak ging Niepoth op zoek naar geld, maar van durfkapitaal had hij geen weet. “Ik wist niet eens dat het bestond.” Hij besloot alle pitches af te gaan die hij kon vinden om een ton aan financiering binnen te hengelen.

“Na een stuk of vijf van dat soort avonden in achterafzaaltjes met lauwe koffie kwam er na de presentatie iemand naar me toe”, vertelt Niepoth. De man bleek van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA en had het geld dat Niepoth zocht. “En hij had ook een kantoor voor ons, met zwembad, kantine en golfbanen. We moesten de week erop langskomen in Noordwijk.”

Niepoth geloofde er niks van. “Ik kwam toevallig vorige week nog e-mails tegen van toen. Is dit serieus, vroegen we? Ja, dit is serieus, zeiden ze.” De ESA heeft een broedplaats voor startups die ruimtevaarttechnologie gebruiken. In het geval van Readmore was dat gps, om advertenties op basis van locatie te tonen.

Na nog een pitch voor deel van het ESA-management kreeg Readmore 50.000 euro van de ruimtevaartorganisatie. De andere helft was een lening van de Rabobank. “Dat was een dealtje met de ESA. Die lening hadden we anders nooit gekregen als starter.”

Van het bedrag betaalde Readmore de eerste marketinginspanningen en een team programmeurs. Van het kantoor in Noordwijk maakt het bedrijf nauwelijks gebruik. Het terrein had geen Nederlandse postcode. Post ontvangen of inschrijven bij de Kamer van Koophandel op dat adres was niet mogelijk. Ook moest je altijd je paspoort meenemen en moesten gasten zes dagen van tevoren aangemeld worden. Niet handig. “Dus we hebben er altijd maar een kantoor in Amsterdam op na gehouden”, legt Niepoth uit. “Zonder zwembad, helaas.”

Buitenlandse interesse

De sportblaadjes bleken geen goede ingang in de markt, ondanks de mogelijkheid voor clubs om gratis een blaadje te maken. “Wij moesten bij al die sportclubs wel drie keer langs. Het moest goedgekeurd worden door de oudercommissie, de sponsorraad en weet ik wat nog meer. Dat werkte niet. We verdienden te weinig per vereniging.”

Desondanks werd daar wel de basis voor de huidige software van Readmore gelegd. En toen ontdekte de wereld de iPad. Niepoth zag dat traditionele uitgevers enthousiast raakten. Een nieuwe kans. Maar ook dat viel tegen. “Wij zijn bij Sanoma en alles wat we konden vinden op de koffie geweest. Maar ze wisten niet goed wat ze ermee wilden”, aldus Niepoth. “Ik heb nog steeds het idee dat de strategie van de grote uitgevers niet zo helder is als-ie zou moeten zijn.”

Waar Nederlandse uitgevers treuzelden, hapten buitenlandse uitgevers toe toen Readmore de site in het Engels vertaalde. “Vanuit alle hoeken van de wereld kwamen gerenommeerde uitgevers naar ons toe”, zegt Niepoth. “Die vertelden: wat jullie gemaakt hebben, willen wij heel erg graag. Waar kunnen we ons aanmelden? Toen hadden we eindelijk iets te pakken waar mensen op zaten te wachten.”

ICT in India

Nu komt het merendeel van de klanten uit de VS. Daar huurt Readmore ook een bedrijf in voor de klantenservice. “Die gaan door een vragenlijst heen en handelen zo'n 80 tot 90 procent van de vragen af. De rest komt bij mij terecht.”

Ook in Brazilië en Italië gaan de zaken goed, terwijl de site alleen in het Engels is. Maar in Nederland wil het nog steeds niet van de grond komen. Daar is Niepoth niet rouwig om. “Het maakt mij niet uit of het een Nederlandse klant is, een Amerikaan of Bulgaar. Als het maar een klant is.”

Niepoth heeft twee werknemers in dienst voor sales en marketing, die thuis werken en op bezoek gaan bij uitgeverijen en drukkers. Op het Amsterdamse kantoor, dat Readmore deelt met de startup UseClark, zit Niepoth vaak alleen. “Dat kan niet langer. Nu het bedrijf echt begint te groeien, is het slimmer om een vast team neer te zetten.” Er staan dan ook vijf vacatures open.

Het programmeerwerk laat Niepoth door een bedrijf doen uit de Indiase stad Ahmedabad. Een stuk of tien codekloppers houden zich daar uitsluitend bezig met Readmore. Hoe het bedrijf heet? “Weet je dat ik geen idee heb”, geeft hij toe. “Ze hebben pas geleden hun naam veranderd.” Enkele jaren geleden is hij op bezoek geweest. “Maar eigenlijk was dat niet nodig. Communiceren via Skype is echt genoeg. Ik kan zelf programmeren, dus ik kan wel technisch met ze praten.”

Zakelijke uitgeefmarkt

Niepoth krijgt elke ochtend een e-mail met alles wat er de afgelopen dag gemaakt is met Readmore. Zelf leest hij graag het gadgetblad Stuff. Maar het enthousiasme om alles door te bladeren is wel afgenomen. “De teksten en bladen worden wat stoffiger nu we meer richting enterprise en mkb bewegen.”

Want Niepoth heeft voor de derde keer een ommekeer gemaakt met zijn bedrijf. Na sportblaadjes en tijdschriften, denkt hij nu de echte goudmijn ontdekt te hebben: bedrijfspublicaties. Van catalogussen en brochures tot personeelstijdschriften.

De omzet van zijn bedrijf zit nog onder het miljoen, maar groeit rap. “Dan kom je nullen tekort.” De jonge ondernemer is op zoek naar enkele tonnen aan financiering om de zakelijke uitgeefmarkt te bestormen. Geld zocht hij al eerder, maar investeerders geloofden niet in uitgeven. “Niemand leest toch meer blaadjes?” was volgens Niepoth hun reactie.

Nu hij een aantal grote klanten heeft, is het verhaal richting investeerders makkelijker. Hij is in gesprek met drie Nederlandse partijen. “Mijn gevoel is dat we heel erg dichtbij zitten. Maar er gaat geen champagne open voordat er wat is overgemaakt.”

Update: Niepoth maakte in september 2015 bekend een investeerder te hebben gevonden. Het Nederlandse Axivate Capital steekt een onbekend bedrag in Readmore voor groei in de VS.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl