Het Britse Lagerhuis weet met het naderen van de nieuwe deadline van 12 april nog altijd niet wat het wil met de Brexit. Maandagavond werden vier enigszins kansrijk geachte alternatieve scenario’s opnieuw verworpen.
Het waren vier door parlementsvoorzitter John Bercow geselecteerde moties die hoorde tot de acht scenario’s die vorige week ook al werden weggestemd.
Het ging opnieuw om zogeheten ‘indicative votes’ (niet-bindende stemmingen) om te onderzoeken voor welke uitweg uit de Brexit-chaos wél een meerderheid is in het Lagerhuis. De deal die Theresa May heeft gesloten is al drie keer weggestemd en het parlement heeft ook aangegeven de EU niet zonder deal te willen verlaten. Maar de tijd dringt en de EU wil weten hoe de Britse politiek het verdere Brexit-proces voor zich ziet, alvorens eventueel opnieuw uitstel te verlenen.
Exacte uitslag
Van de acht scenario’s die het Lagerhuis vorige week verwierp, selecteerde parlementsvoorzitter John Bercow deze vier om opnieuw over te stemmen.
Motie C: Een Brexit, maar wel een douane-unie met de EU (273 voor – 276 tegen)
Dit was vorige week met 265 stemmen voor en 271 stemmen tegen ook al de populairste optie, ook al werd ze ook toen verworpen. Er zou in dit scenario een permanente douaneregeling moeten worden uitonderhandeld tussen de EU en geheel Groot-Brittannië. Een van de belangrijkste beloften van de Leave-campagne van destijds, namelijk dat de Britten zelf kunnen bepalen wie het land in- en uitgaan, zou hiermee worden gebroken.
Motie D: Zachte Brexit volgens Noorwegen-model, ook bekend als Common Market 2.0 (261 voor - 282 tegen)
Groot-Brittannië zou met deze optie net als Noorwegen vrij toegang houden tot de EU-markt via lidmaatschap van de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) en ook een douane-overeenkomst moeten treffen. Critici spreken van een nep-Brexit, aangezien er op deze manier zeer nauwe banden zouden blijven met de Europese Unie. Vorige week werd dit scenario met 283 stemmen tegen 189 verworpen.
Lees hier meer over dit scenario: Het Noorse model is terug op de agenda, nu Mays Brexit-deal voor de derde keer is weggestemd
Motie E: Een tweede Brexit-referendum over welke deal dan ook (280 voor - 292 tegen)
In dit scenario moet de deal die uiteindelijk wordt gesloten in een referendum voorgelegd worden aan de Britse bevolking. Of dat nu een van deze vier opties is, de deal van Theresa May als ze die er toch doorheen zou krijgen, of nog een heel ander scenario. Afgelopen woensdag stemden hier 268 parlementariërs voor en 295 tegen.
Motie G: Laatste woord voor het parlement (191 voor - 292 tegen)
Met deze motie moet uitstel worden bedongen in Brussel tot het parlement het wel eens is. Mocht dat niet lukken, dan kiest het Lagerhuis tussen een no deal-Brexit en intrekking van de artikel 50-procedure en dus het afblazen van de hele Brexit. Deze optie kreeg vorige week 293 stemmen tegen en 184 stemmen voor.
Oppositiepartij Labour gaf vooraf al aan drie van de vier bovenstaande opties te steunen: Common Market 2.0, de douane-unie en een referendum over de uiteindelijke deal. Maar dat was niet genoeg voor meerderheden. De Noord-Ierse DUP-partij, die gedoogsteun geeft aan de regering van Theresa May, was tegen elk van de vier scenario's.
'Vierde stemming over deal May'
Brexit-minister Stephen Barclay zei in reactie op de stemming dat het parlement nu toch achter de deal van May moet gaan staan: “Dit is nu de tweede keer dat het Huis een groot aantal opties voor een weg vooruit heeft bekeken. En opnieuw is het niet gelukt een meerderheid te vinden voor een van de opties." Barclay kondigde aan dat premier May haar deal deze week voor de vierde keer in stemming gaat brengen, omdat de regering nog steeds denkt dat het de enige manier is om een harde Brexit te voorkomen.
Labour-leider Jeremy Corbyn was teleurgesteld over de uitslag van de stemmingen en wil dat het parlement zich woensdag opnieuw over de nu gedane voorstellen buigt.
Maar het wachten is dus nog steeds op een optie waarvan speaker John Bercow kan zeggen: "The Ayes have it!" Want anders wacht op 12 april toch een ook door het overgrote gedeelte van de Britse politiek gevreesde no deal-Brexit, met alle bijkomende economische en politieke chaos.