Aandelen lopen alweer enige tijd gestaag op. Sommige beleggers overwegen reeds
hun winsten veilig te stellen. En anderen vragen zichzelf af of aandelen
niet alweer te duur geworden zijn om nog te kopen…
Wellicht ken je het beursgezegde "The market is climbing a wall of worry".
Hiermee wordt bedoeld dat aandelen soms ‘opeens’ beginnen te stijgen terwijl
er op dat moment nog allerlei problemen in de echte economie zijn die dan
nog beslist niet zijn opgelost.
Berg van zorgen
Dergelijke problemen zijn ook momenteel ruimschoots voorhanden. Wat te denken
van de onzekerheid over de eurozone of de hoge werkloosheidsniveaus in veel
Westerse landen. Of de veronderstelde bubbel in Chinees vastgoed. Of anders
wel de explosieve situatie in het Midden-Oosten. En waarschijnlijk dat u
zonder veel moeite deze opsomming verder kunt aanvullen…
Maar het mooie is nu – slechts een enkele belegger heeft dit goed door – dat
al deze onzekerheden al lang en breed bekend zijn. En dus in de koersen
verwerkt. Terwijl menigeen verwacht dat aandelen vanwege al deze zorgen
zullen dalen, stijgen ze juist. Ze zijn dan – terwijl vrijwel niemand het
zich realiseert – begonnen de berg der zorgen te beklimmen.
Dow Jones Index
Laten we voor de aardigheid eens kort kijken naar de Amerikaanse Dow Jones
Index, ’s werelds bekendste beursindex voor aandelen
Als waarderingsgemiddelde voor de lange termijn geldt voor de Dow Jones een
waardering van zo'n 15 keer de winst. Momenteel bedraagt die waardering
circa 13,1 keer de winst. Aan de goedkope kant maar op het eerste gezicht
ook niet extreem goedkoop.
Twee factoren echter maken aandelen momenteel een stuk aantrekkelijk dan ze op
het eerste gezicht lijken. Allereerst geldt dat het bedrijfsleven momenteel
over extreem hoge contante reserves beschikt. Hiervoor gecorrigeerd zijn
aandelen dus eigenlijk alleen al een stuk goedkoper.
Het tweede punt betreft de uiterst lage rente. Wie nu Amerikaanse
staatsobligaties koopt met een looptijd van dertig jaar ontvangt een
vergoeding van amper 3 procent. In historisch perspectief absurd laag. Heel
wel mogelijk niet eens voldoende om enkel de inflatie bij te houden.
In eerdere periodes als deze (uitgaand van periodes waarbij het rendement op
de deze obligaties minder dan acht procent bedroeg) werd voor aandelen 18
tot 20 keer de winst betaald. De huidige waardering van 13,1 keer de winst -
dus verder niet gecorrigeerd voor de genoemde overvloedige cashreserves -
steekt daarbij vrij bescheiden af.
Nieuwe records in aantocht?
Voor dit en volgend jaar verwachten analisten dat de winsten van de bedrijven
die deel uitmaken van de Dow Jones met negen procent per jaar zullen
groeien. Overigens zaten diezelfde analisten de afgelopen twaalf kwartalen
te laag met hun ramingen, maar dat terzijde.
Wanneer we hiervan uitgaan (9 procent jaarlijkse winstgroei) in combinatie met
een terugkeer naar het historische waarderingsgemiddelde (15 keer de winst)
impliceert dit een niveau voor de Dow Jones van zo'n 17.000 punten met een
jaar of twee (de huidige stand schommelt rond de 13.000).
Iets conservatiever dan. Uitgaande van zes procent winstgroei en een
ongewijzigde waardering zouden we voor de Dow Jones over zo'n twee jaar een
niveau van een kleine 15.000 punten kunnen verwachten.
En het oude record? Dat werd bereikt op 9 oktober 2007 en bedroeg 14.164
punten. Hoewel zekerheden op de beurs niet bestaan lijkt het er sterk op dat
's werelds bekendste beursindex binnen een jaar of twee nieuwe recordstanden
bereikt. Wat anders verwachten is – uitgaande van bovenstaande - vreemder.
Of het sentiment onder beleggers tegen die tijd al veel beter zal zijn?
Waarschijnlijk niet. Een immens gebergte van zorgen ligt namelijk nog altijd
voor ons. Iedere doorgewinterde belegger weet dat dit voor aandelen beslist
geen onaardige uitgangssituatie is.
Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van 's
werelds beste beleggers en is tevens oprichter van warrenbuffett.nl
over de beleggingsstrategie van Warren Buffett. Deze column is niet
bedoeld als individueel advies tot het doen van beleggingen.
Lees ook:
Meer
artikelen van Hendrik Oude Nijhuis
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl