Hendrik Oude Nijhuis in de Verenigde Staten dankzij de generatie ‘echoboomers’ grote kansen, zeker ook voor beleggers.

De Amerikaanse economie presteert dit jaar sterker dan Europa, maar ook op de langere termijn zijn er genoeg redenen om optimistisch te zijn over de VS. Een belangrijke, maar niet zo vaak genoemde stuwende kracht vormen de Amerikaanse echoboomers.

Met echoboomers wordt gedoeld op de kinderen van de  naoorlogse babyboomers.

In tegenstelling tot de babyboomers zijn de echoboomers een veel minder besproken groep. Maar in aantallen is deze groep met circa 80 miljoen personen zelfs nog wat groter dan het aantal Amerikaanse babyboomers. Die laatste groep omvat de ongeveer 77 miljoen Amerikanen die geboren werden tussen 1946 en 1964.

Zij die geboren zijn tussen 1980 en 1995 behoren tot de echoboomers. De oudsten zijn nu dus 33 jaar. Ze zijn gemiddeld beter opgeleid dan hun ouders, trouwen later en als groep etnisch meer divers: 40 procent van hen bestaan uit mensen met een donkere huidskleur, Aziaten en Mexicanen, terwijl deze etniciteiten slechts 30 procent van de groep babyboomers uitmaken.

Echoboomers: veel schuld

De huidige situatie van de gemiddelde Amerikaanse echoboomer is niet bepaald ideaal: gemiddeld hebben ze een schuld van 35 duizend dollar. Maar daar staat tegenover dat  ze nog een aantal jaren verwijderd zijn van het verdienen van hun topinkomen en dat de gezinsvorming van echoboomers een bodem legt onder de Amerikaanse huizenmarkt en alles dat daaraan gerelateerd is zal stimuleren.

De echoboomers zullen hun bestedingen opschroeven naarmate hun kinderen verder opgroeien. En hoewel babyboomers wellicht aandelen zullen verkopen ter bekostiging van hun pensioen, zullen de echoboomers juist aandelen moeten kopen om zelf pensioen op te bouwen of bijvoorbeeld ter bekostiging van de studie van hun kinderen. Met enkel een spaarrekening of obligaties redden ze het niet.

Interessant is ook het onderzoek van Tobias Levkovich, hoofd aandelen bij Citigroup, die een opvallend (positief) verband ontdekte tussen het aantal 35- tot 39-jarigen en de Amerikaanse S&P-500 Index. Sinds de eeuwwisseling daalde het aantal 35- tot 39-jarigen in Amerika en presteerden aandelen relatief slecht. Maar vanaf dit jaar neemt dit cohort weer in omvang toe.

Japan, China, Rusland en Europa

Over weinig andere grote economieën kan gezegd worden dat er zo’n grote groep echoboomers klaar staat om de babyboomers op te volgen. Voor een aantal landen dreigt zelfs een regelrechte crisis, aangezien de sociale kosten van een steeds grotere groep ouderen door een steeds kleinere groep werkenden opgebracht moeten worden. Soms is daarvoor gespaard, soms ook niet.

Bekend voorbeeld van een vergrijzende natie is Japan, dat aankijkt tegen een 'demografische afgrond': toekomstige generaties Japanners zijn telkens kleiner dan de voorgaande. Demografische trends laten zien dat de bevolking in Tokio de komende negentig jaar naar verwachting halveert.

In China geldt eveneens dat het aantal arbeidskrachten stagneert, mede als gevolg van het één-kind-beleid. Dit wordt in China vooralsnog opgevangen door migratie van het platteland naar de steden.

In Rusland krimpt de bevolking al jarenlang. Sinds het einde van de Koude oorlog is de omvang van de Russische bevolking reeds met 5 procent gekrompen als gevolg van dalende geboortecijfers en emigratie.

Europa, dat zich met de invoering van haar eenheidsmunt in een bijzonder moeilijke positie gemanoeuvreerd heeft, veroudert eveneens en krimpt qua inwonertal. Voor Duitsland bijvoorbeeld geldt dat er al sinds 1972 meer Duitsers overlijden dan er geboren worden. Economische groei moet bij een vergrijzende bevolking dus van andere bronnen komen dan extra arbeidskracht.

Groeiende bevolking

In de VS is van bevolkingskrimp geen sprake. In 2006 werd het bevolkingsaantal van 300 miljoen Amerikanen bereikt. De verwachting is dat in 2043 de grens van 400 miljoen gepasseerd wordt.

Koppel bovenstaande aan de schaliegasrevolutie op energiegebied, de aanwezigheid van de beste universiteiten ter wereld, de Amerikaanse vrije markteconomie en haar optimistische, ondernemende en flexibele inwoners en het is moeilijk om niet optimistisch over de toekomst van Amerika te zijn.

Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van warrenbuffett.nl over de beleggingsstrategie van Warren Buffett.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl