Eurocrisis, fiscale afgrond. Genoeg redenen om de beurs te mijden, zo lijkt het. Maar aan niet beleggen, kleven ook grote risico’s, schrijft Hendrik Oude Nijhuis.

Begin vorig jaar maakten de escalerende eurocrisis en een reeks Europese
‘noodtoppen’ beleggers nerveus. Daarna volgde onzekerheid in aanloop naar de
Amerikaanse presidentsverkiezingen. En onlangs hield de inmiddels welbekende
‘fiscal cliff’ uit de VS beleggers aardig bezig.

Nu een val in de fiscale afgrond vooralsnog is voorkomen, maken sommigen zich
alweer zorgen over het wettelijke schuldenplafond, waaraan de Amerikaanse
federale overheid is gebonden. Dat is binnen enkele maanden bereikt en
politici moeten besluiten over een verhoging van de leengrens. Over niet al
te lange tijd staan er hierover in financiële media beslist weer tal van
artikelen, al dan niet voorzien van allerlei spannende scenario’s.

Wel of niet beleggen

Voor sommige particulieren is dit soort onzekerheid aanleiding om voorzichtig
te zijn met beleggen. Eigenlijk is dat best opmerkelijk. Immers, de toekomst
is altijd onzeker. Wachten tot alle onzekerheden verdwenen zijn, is wachten
op de dood.

Anderzijds geldt dat beleggers zo nu en dan onzekerheden amper zien, en ineens
bijzonder optimistisch over de toekomst zijn. Dan zijn aandelen doorgaans
stevig aan de prijs. Hamvraag is daarom hoe je met dit dilemma omgaat.

'Vergeet alle voorspellingen'

In plaats van je te laten verlammen door allerlei macro-economische en
politieke voorspellingen van zelfbenoemde profeten en economen, bereik je
als lange-termijnbelegger meer, als je dit alles met een flinke korrel zout
neemt.

Superbelegger Warren Buffett formuleerde het in zijn aandeelhoudersbrief van
1994 als volgt: "Politieke en economische voorspellingen zullen wij
blijven negeren. Voor veel beleggers en zakenlui vormen die niet meer dan
een kostbare afleiding."

"Dertig jaar geleden had niemand de escalatie van de Vietnamoorlog kunnen
voorzien of de fixatie van loon- en prijsniveaus, de twee grote schokken op
de oliemarkten, het ontslag van een in ongenade geraakte president, het
uiteenvallen van de Sovjet-Unie, een beurskrach van de Dow Jones en
fluctuaties van het rendement op staatsobligaties van tussen de 2,8 en 17,4
procent."

"Maar tot verrassing van velen heeft geen van deze grootse gebeurtenissen
ook maar enige invloed gehad op de beleggingsprincipes van Benjamin Graham.
Noch zorgden ze ervoor dat het kopen van laaggewaardeerde aandelen van
kwaliteitsbedrijven op enige moment onaantrekkelijk werd."

Risico waar je niet over leest

Toegegeven, zo nu en dan schets ik in deze column ook de grote economische
uitdagingen van onze tijd. Denk aan het fundamentele probleem dat met de
invoering van de euro is gecreëerd of de naderende pensioencrisis in Europa
(in veel landen is men hiervoor simpelweg 'vergeten' te sparen). Of aan de
luchtbel op de Nederlandse huizenmarkt.

Maar net als voor Buffett, vormt geen van bovengenoemde zaken voor mij reden
om af te zien van het kopen van laaggewaardeerde aandelen van
kwaliteitsbedrijven.

Niet elk van die aankopen zal uiteindelijk een succes worden. En ondanks de
solide strategie van value investing zullen er af en toe jaren zijn,
waarin de beursindex niet wordt bijgehouden.

Maar voor degenen met een lange beleggingshorizon vormen niet de missers het
grootste risico, maar ligt dat juist bij niets doen. Wanneer je vermogen
wilt opbouwen voor later, helpt het niet om voortdurend aan de kant te
blijven staan. Opmerkelijk genoeg lees je over dit risico dan weer heel
weinig.

Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van 's
werelds beste beleggers en is tevens oprichter van warrenbuffett.nl
over de beleggingsstrategie van Warren Buffett. Deze column is niet bedoeld
als individueel advies tot het doen van beleggingen.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl