Goud is geen goede langetermijnbelegging, stelt Hendrik Oude Nijhuis.

Of het door mijn duidelijke visie komt of door mijn afkeer van het beleggen in goud, tientallen boze reacties vielen mij de afgelopen jaren al ten deel. Soms enigszins onderbouwd, soms geheel niet.

Sommige ‘goldbugs’ – zo worden goudbeleggers soms wel liefkozend genoemd – vroegen zich af of ik de koersstijgingen van de voorgaande jaren niet gezien heb. Anderen veronderstelden dat ik blijkbaar niet weet dat er allerlei complotten spelen, met als doel een zo laag mogelijk goudprijs te bewerkstelligen.

In 2011 werd voor goud nog een recordprijs van meer dan 1.900 dollar per ounce betaald. Recent bedroeg de prijs per ounce nog geen 1.200 dollar. Momenteel staan we daar weer iets boven.

Het goudfonds van John Paulson – die zo succesvol speculeerde tegen de Amerikaanse huizenmarkt en daarmee miljarden dollars verdiende – staat enkel dit jaar 65 procent in de min. Dat betekent dat inmiddels een stijging van 200 procent nodig is om enkel terug te geraken op het niveau van begin dit jaar.

Onder Nederlandse beleggers is het Commodity Discovery Fund bekender. Vergeleken met Paulson presteert dit fonds dit jaar met een min van 46 procent nog relatief goed.

Goud, obligaties of aandelen?

Wanneer ik met beleggers spreek en goud komt ter sprake dan wijs ik hen graag op de haast ongelooflijke resultaten uit het onderzoek van Jeremy Siegel. Siegel, hoogleraar aan de befaamde Wharton School van de University of Pennsylvania, is auteur van het boek 'Stocks for the Long Run'.

Dit boek is een echte bestseller onder beleggers. Siegel gaat in zijn boek uitgebreid in op het rendement van goud, obligaties en aandelen op de heel lange termijn.

Goud op lange termijn: half procent per jaar

Wat blijkt? Een dollar in 1802 geïnvesteerd in goud zou vandaag de dag (gecorrigeerd voor inflatie) nog geen 3 dollar waard zijn (0,5 procent rendement per jaar). Een dollar geïnvesteerd in obligaties zou nu circa 1.530 dollar waard zijn (3,6 procent rendement per jaar).

Maar echt spannend wordt het pas met aandelen. Een enkele dollar geïnvesteerd in aandelen in 1802 zou, eveneens voor inflatie gecorrigeerd, inmiddels zijn uitgegroeid tot maar liefst een miljoen dollar (7,1 procent rendement per jaar). En aardig om te weten: over valuebeleggen wat op termijn nog bewezen beter rendeert spreken we hier dan nog niet eens.

Het is zeker denkbaar dat goud - ook wel 'gestold angstzweet' genoemd - op korte termijn beter presteert dan aandelen. Echter, je hoeft van een beleggingscategorie die onderliggend zelf geen enkele waarde creëert (het maakt geen winst zoals een onderneming dat doet) niet te verwachten dat de reële prijs op langere termijn structureel stijgt.

Maar de echte goudfanatici negeren de feiten liever. Nou, ik ga genieten van het lekkere weer. De boze mails van goudfanaten zie ik later wel weer.

Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van warrenbuffett.nl over de beleggingsstrategie van Warren Buffett.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl