De Griekse premier Alexis Tsipras laat weer van zich horen. Analist Arne Petimezas van beursmakelaar AFS Group praat je bij vanaf de beursvloer in Amsterdam.
1. De Griekse premier Alexis Tsipras is weer eens hoog spel aan het spelen. Tsipras wil namelijk dat het Internationaal Monetair Fonds (IMF) zijn biezen pakt en zich niet langer bemoeit met de bailout. Dat is opvallend. Afgelopen zomer was het namelijk het IMF die de kant van Tsipras koos door de eurozone op het hart te drukken dat er een grootschalige herstructurering van de Griekse staatsschuld nodig is en dat dat eigenlijk een gedeeltelijke kwijtschelding van de noodleningen moet bevatten.
Tsipras zegt nu dat wat het IMF eist politiek onhaalbaar is voor Griekenlands geldschieters, de landen van de eurozone. Dat onhaalbare zit hem in de kwijtschelding, want de eurozone wil niet verder gaan dan het blijven verstrekken van nog goedkopere quasi-perpetuele noodleningen.
Met zijn politieke hinkstapsprong zet Tsipras niet alleen het IMF maar vooral Duitsland voor het blok. De Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble heeft steeds volgehouden dat Duitsland alleen meedoet aan de bailout zolang het IMF aan boord blijft. Tsipras lijkt te gokken dat Schäuble bluft. Duitsland heeft Griekenland nu namelijk nodig om de instroom van vluchtelingen in te dammen.
Tsipras denkt daarbij vooral aan zijn eigen hachje. Vanwege vertraging met de bailout en uitbetaling van noodleningen raakt de bodem van de schatkist weer in zicht. En om in aanmerkingen te komen voor de volgende tranche noodleningen moet Tsipras politiek zeer impopulaire maatregelen nemen die hem de kop kunnen kosten.
2. Volgens de president van de Duitse Bundesbank moeten we niet te veel verwachten van de positieve economische gevolgen van de vluchtelingeninstroom. “De meeste vluchtelingen moeten eerst Duits leren. En velen hebben niet de vaardigheden die gevraagd worden op de arbeidsmarkt,” zei Jens Weidmann tegen de krant Frankfurter Rundschau. Volgens Weidmann duurt het wel zo’n 10 jaar voordat de vluchtelingen geïntegreerd zijn in de arbeidsmarkt en de participatiegraad gelijk is aan de inheemse bevolking.
Dinsdag zei De Nederlandsche Bank dat de vluchtelingencrisis voor een beetje extra groei zal zorgen vanwege hogere overheidsuitgaven. De winnaar van de Nobelprijs voor de economie dit jaar, Angus Deaton, zei eerder deze week tegen persbureau Bloomberg dat de vluchtelingencrisis een negatieve schok is voor de Europese economie. Hij noemde de combinatie van zwakke groei en de instroom van honderdduizenden vluchtelingen een “gevaarlijke” cocktail en betwijfelde of Europa wel weet wat het met de ontheemden aan moet.
Analist Arne Petimezas van AFS Group houdt je dagelijks op de hoogte van de dingen die je moet weten.
3. Voor de anti-euro en anti-immigratie partij Alternativ für Deutschland komt de vluchtelingencrisis als geroepen. Volgens een peiling in opdracht van tv-zender RTL en tijdschrift Stern zou de AfD 8 procent van de stemmen krijgen. In Oost-Duitsland is dat zelfs 16 procent en in deelstaat Beieren, dat hordes migranten te verwerken heeft, komt de electorale steun uit op 10 procent. Eerder dit jaar dreigde de AfD nog in de vergetelheid te raken nadat bij een putsch de relatief gematigde partij-oprichter Bernd Lucke werd afgezet.
4. Beleggers zijn aan het speculeren op een verdere devaluatie van de Chinese yuan nadat de Chinese centrale bank de spilkoers van de valuta woensdagochtend op het laagste niveau sinds 2011 prikte. De centrale bank verlaagde de spilkoers van de op het Chinese vaste land verhandelde yuan met 0,1 procent naar 6,4140 voor één dollar met een bandbreedte van 2 procent. De koers van de vrij verhandelbare offshore yuan steeg woensdag naar 6,5123 voor één dollar.
Het feit dat de offshore yuan verhandeld wordt met een steeds grotere korting ten opzichte van de onshore yuan is een teken dat beleggers verwachten dat de centrale bank de spilkoers steeds lager zal zetten. Met de bescheiden devaluatie van woensdag wil China zich beschermen tegen een renteverhoging door de Fed volgende week, die tot een nog hardere dollar kan leiden.
Afgelopen zomer devalueerde China de yuan met 4,6 procent. De devaluatie zorgde voor een schokgolf op beurzen wereldwijd vanwege zorgen dat het niet bij één devaluatie zou blijven en dat China in een hoger tempo deflatie zou exporteren.
5. Een van de uitblinkers op een lauw Damrak is KPN, dat woensdagochtend bijna 3 procent steeg op overnamegeruchten. Volgens The Wall Street Journal is de Franse telecomreus Orange zich op het overnamepad aan het begeven. Orange's ‘adviseurs’ (lees: zakenbankiers) hebben een aantal kandidaten voorgelegd, waaronder KPN en het Belgische Proximus. Wat het bestuur ervan vond is onbekend, wat aangeeft dat eventuele overnameplannen in een pril stadium zijn. Desalniettemin is haast geboden, want voor Orange is het een strijd op leven en dood. Een ingewijde zei tegen de zakenkrant dat het een zaak is van "eten of gegeten worden".
6. Europese beurzen weten maar niet te herstellen van ECB-president Draghi’s domper van vorige week donderdag. Aan het begin van de middag liepen verliezen uiteen van 0,1 procent voor de Duitse DAX en 0,3 procent voor de AEX met een stand van 440 punten tot bijna een procent voor de Spaanse IBEX. De meeste Europese zakken daardoor verder weg onder hun 200-daags voortschrijdend gemiddelde, een belangrijk technisch niveau.
ECB-bestuurslid Ewald Nowotny strooide woensdagochtend nog zout in de wonden door te zeggen dat de markverwachtingen voor de ECB “absurd” waren en dat analisten, waaronder uw trouwe columnist, “massaal gefaald” hebben met hun voorspellingen. Dat is nogal flauw van Nowotny, want hij voedde zelf ook de speculatie van agressieve verruiming en wist dondersgoed wat voor scenario’s er in de markt daarom rond gingen.
7. Vindt u de beurs leuk? Volg dan de inzichten van obligatiekoning Jeffrey Gundlach van Double Line Capital. Gundlach gaf dinsdag een presentatie met zijn visie op de markt, die u hier samengevat kunt lezen. Zijn meest interessante voorspelling: de Fed staat hetzelfde lot te wachten als de ECB en de centrale banken van Australië, Canada, Denemarken, Nieuw-Zeeland, Noorwegen Zuid-Korea en Zweden. Dat waren de centrale banken die geprobeerd hebben de rente te verhogen en vervolgens de aftocht moesten blazen en uiteindelijk nog veel ruimer monetair beleid moesten gaan voeren.
Arne Petimezas is analist bij financiële dienstverlener AFS Group. Deze bijdrage is niet bedoeld als advies tot het doen van individuele beleggingen.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl