De Fransen komen, en kopen alle Hollands Glorie op. Eerst pikten ze de
Amsterdamse beurs en KLM in, en nu gaat het Franse Danone er vandoor met
Numico, de fabrikant van die babyprakjes waar alle Nederlanders groot mee
zijn geworden. Dat doet pijn.

Gewoon even doorbijten, zeggen economen. Dit soort overnames horen nu
eenmaal bij de dynamische economie die de Europese Unie wil zijn.
Nationalistische reflexen moeten we maar afleren.

In theorie klopt dat, maar Frankrijk speelt het spel niet eerlijk. Franse
opkopers mogen ongehinderd uitzwermen over Europa. In 2005 was Frankrijk met
bijna 60 miljard euro aan buitenlandse overnames de absolute koploper in
Europa. Tegelijkertijd houdt het land voor buitenlandse partijen de deur
stevig op slot. Uitzendbureau Vedior bemachtigde in 1997 de Franse
branchegenoot Bis, en Endemol kocht drie jaar later een grote Franse
televisieproducent, maar daarmee zijn de grote Nederlandse overnames in
Frankrijk wel zo’n beetje genoemd.

Franse bedrijven hebben zichzelf prima beschermd tegen buitenlandse
belangstelling. Veel van hun aandelen zijn in handen van bevriende partijen.
Deze aandelen komen in principe nooit op de markt, waardoor opkopers het bij
voorbaat al moeilijker hebben. Daar bovenop vond het Franse parlement het
nodig om vorig jaar een nieuwe wet aan te nemen die het beursgenoteerde
bedrijven mogelijk maakt een ‘gifpil’ uit te geven. In geval van een
vijandig bod, mogen zij extra aandelen uitdelen aan loyale aandeelhouders,
en zo de opkoper in de wielen rijden.

Mocht de gifpil niet afdoende werken, dan is er altijd nog de Franse regering
om het nationale bedrijfsleven te hulp te schieten. Beschermen van Franse
bedrijven wordt als een belangrijke overheidstaak gezien. Toen Danone zelf
niet zo lang geleden in belangstelling stond van het Amerikaanse Pepsico,
schreeuwen de Franse politici moord en brand over het mogelijke verlies van
deze ‘nationale kampioen’. Danone-topman Franck Riboud was het daar helemaal
mee eens. Hij zei: “Het is de plicht van overheden en politici overal ter
wereld om te doen wat ze kunnen om de hoofdkantoren van grote bedrijven in
het eigen land te houden”. Juist. De overname van Numico door Danone toont
volgens Riboud dus het falen van de Nederlandse politiek aan.

De Fransen meten graag met twee maten. Toen het Franse energiebedrijf
Suez het Belgische Electrabel overnam, was er niets aan de hand. Maar toen
het Italiaanse Enertel vervolgens Suez wilde opslokken, was de wereld te
klein. Snel schoof de Franse regering het staatsbedrijf Gaz de France naar
voren als witte ridder, om de Italianen te dwarsbomen.

Terwijl elders in Europa energiebedrijven zijn geprivatiseerd, blijft de
Franse overheid meerderheidsaandeelhouder in de eigen energiesector.
Vervolgens gaan deze door de overheid vetgemeste bedrijven op jacht in het
buitenland. Het nationale elektriciteitsbedrijf EDF, snoepte overal in
Europa geprivatiseerde elektriciteitsbedrijven op, en is ondertussen de
grootste van het continent. Wees niet verbaasd als ook Nuon en Essent
binnenkort vanuit Frankrijk worden geleid. Zelf is EDF onkwetsbaar voor
buitenlandse kapers. EDF mag vanuit de heup de revolver leegschieten, maar
de tegenstander mag niets terug doen.

En het wordt alleen maar erger. De Franse overheid heeft zelfs een
speciale lijst opgesteld met ‘strategische sectoren’ waar buitenlandse
inmenging niet welkom is. En op advies van een groep Franse industriëlen
richtte de overheid onlangs een speciaal agentschap op dat hun belangen moet
verdedigen. Dit Agence de Développement Industriel krijgt ieder
jaar ongeveer een miljard euro om het landsbelang te dienen. En om de rest
van Europa dwars te zitten.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl