Ik houd van geld. Sterker nog, ik ben absoluut verzot op geld. Ik vind dat ik er volledig recht op heb. Geld is het mooiste dat er is.
In deze maatschappij is het een taboe om je liefde voor geld hardop uit te spreken. Geld lijkt wel een van de meest confronterende voorwerpen die er bestaat. Geld stinkt. Wat is het precies dat geld zo confronterend maakt? Vanwaar het taboe?
Het is waarschijnlijk niet het papiertje met een belangrijk gebouw erop, of het metalen rondje met een afdruk van Willem-Alexander.
Behalve iets fysieks, is geld ook een ruilmiddel, een oppotmiddel en een rekeneenheid. Maar deze elementen die zo nuttig en handig zijn, lijken ook niet de oorzaak van deze confronterende emotie die het bij menigeen opbrengt. Maar wat veroorzaakt het taboe op geld dan wel?
Waarom geld ‘stinkt’
In de kern is geld een overeenkomst tussen mensen. Het is ontstaan uit een behoefte om de economische infrastructuur te verbeteren. Om overschotten en schaarste op een gemakkelijke manier te herverdelen, zo concludeerde Adam Smith al in ‘The Wealth of Nations’.
Ik heb wat vlees over, en appelen tekort. Jij hebt appelen over, en stoelen tekort. De buurman heeft vlees tekort en stoelen over. Om het gemakkelijk te maken, betalen we elkaar niet uit in appels - de meubelmaker kan de 100 appels die hij voor een stoel krijgt nooit snel genoeg op - maar geef je hem iets algemeen inzetbaars, geld.
In de overeenkomsten die wij impliciet met elkaar sluiten, zit precies de kern van de kracht van geld. Natuurlijk is het allemaal wettelijk vastgelegd en zo, maar iedereen voelt dat er meer is. In de overeenkomst die we sluiten, wegen ook zaken als vertrouwen, waardering, tijd, inspanning en liefde mee.
Geld laat daardoor zien wat in mensen leeft. Het laat onze intenties zien, welke waarden en normen we hanteren. Geld kan het slechtste, maar ook zeker het beste in iemand naar boven halen.
Geld heeft een sociale lading. Iemand komt jouw ramen wassen. Jij betaalt daarvoor. Zijn tijd en inspanning vervullen jouw wens: Schone ramen. En in ruil daarvoor, gun jij hem waardering. Natuurlijk zit dat ook in het kopje koffie dat je hem aanbiedt, maar het zit hem vooral in de wederdienst die je hem biedt: geld.
Geld is een materialisatie van een intentie. Het is een waardering voor de tijd, energie, of een gunst voor een wederdienst. En daarom hou ik van geld. Omdat ik van mezelf houd en van iedereen die de moeite neemt om wat voor mij te doen. Bedenk dat de volgende keer dat je geld weigert in ruil voor een dienst. Heb je wel genoeg waardering voor jezelf?
Eva is manager en partner bij EFactor.com. Tevens is ze “informal investor”, coacht ze verscheidene startups, en neemt ze plaats in de Raad van Advies van TreFoil Energy, CleanDrinks, ShowlinQ
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl