Hopelijk komt de waarheid over de plotseling ondergang van Imtech boven water. Er zijn veel vragen. Bijvoorbeeld waarom de banken opeens deze week de stekker eruit trokken, meent Errol Keyner.

Een doldriest avontuur als het (niet) bouwen van een pretpark in Polen had Imtech met gemak overleefd. Net zoals het inboeken van 100 miljoen euro aan niet bestaande contante middelen. Zelfs tegenslag in kernland Duitsland en wat incidentjes elders hadden soepel verteerd kunnen worden.

Maar Imtech vormde het strijdtoneel waar het boekhoudschandaal van Ahold bij verbleekt. De vorige bestuurders waren op zijn best incompetent, waarbij hun commissarissen comateus de toezichthoudende rol leken te vervullen. Ook de controlerende accountant faalde als laatste vangnet.

Boeven binnen de Duitse dochter, mismanagement van hoog tot laag, wegsluizen van geld, (erg) foute cijfers, grove fraudes en (vermeende) kartelvorming. Een onderneming die zoveel misère overleeft, verdient inderdaad het predicaat Koninklijk.

Crisismanagement

Topman Gerard van de Aast heeft tweeëneenhalf jaar als crisismanager schoon schip proberen te maken. Eerst fraude adresseren, dan financiering regelen en tot slot operationeel de boel winstgevend maken. Hij wiedde het onkruid binnen de organisatie, saneerde, verkocht bedrijfsonderdelen, versterkte de balans en regelde (her)financiering. Er was nu voldoende tijd gekocht om operationeel winstgevend te worden, zo werd beleggers voorgehouden.

Niet dus. De buffers waren ontoereikend om slechts een matig kwartaal te kunnen verteren. En banken wilden niet nogmaals de portemonnee trekken. Beleggers moeten gissen of de Imtech bestuurders niet beseften hoe wankel de financiële situatie was (en niet “in control” waren), of bewust een te positief beeld hadden geschetst.

Kapitaalvernietiging

Net zo onduidelijk is waarom de banken deze week de stekker eruit hebben getrokken en weigerden 75 miljoen op tafel te leggen. Natuurlijk, goed geld naar kwaad geld gooien is kapitaalvernietiging voor banken. Net als voor beleggers die sinds het Poolse drama in februari 2013 via twee claimemissies 1,1 miljard euro hebben bijgestort, terwijl enkele jaren geleden Imtech zo’n 2,6 miljard euro waard was op de beurs.

Maar was extra financiering van 75 miljoen zinloos? Ik hoop dat de waarheid over de plotselinge ondergang van Imtech boven tafel komt. Indien Imtech had kunnen worden gered voor een paar honderd miljoen, is dat niet dat niet alleen pijnlijk voor berooide aandeelhouders, maar een schande richting de 22.000 werknemers en talloze onderaannemers en leveranciers.

Errol Keyner is adjunct-directeur bij de Vereniging van Effectenbezitters (VEB), maar schrijft dit artikel op persoonlijke titel. De auteur heeft geen positie in Imtech.

Oeps! We konden je formulier niet vinden.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl