- Onlangs bracht Apple de nieuwe 14-inch MacBook Pro met M4-processor uit.
- De laptop is nog krachtiger en sneller dan zijn voorganger, maar heeft ook een optie die hem buitengewoon aantrekkelijk maakt.
- Daar kwam techredacteur Dennis Wilman onverwacht achter. Maar of het genoeg is om een aankoop te verantwoorden?
- Lees ook: Is het voor iPhone-gebruikers die een Pro-model gewend zijn te doen om dit jaar de ‘gewone’ iPhone 16 te kiezen?
In de wereld van laptops, en dan specifiek MacBook Pro’s, zijn we op een punt aangekomen dat de processoren zo belachelijk krachtig zijn geworden dat een upgrade naar een nog snellere processor lastig te verantwoorden is.
Dit probleem plaagt de nieuwe MacBook Pro 14-inch met M4-processor ook. Hij is nóg krachtiger, sneller en energiezuiniger, maar het gaat zo ver dat het wel erg lastig is om een aanschaf op basis van dit argument te verantwoorden. De M3, M2 en zelfs de M1 zijn vandaag de dag nog steeds belachelijk snelle processoren, waarmee een MacBook Pro alle denkbare taken binnen acceptabele tijden kan afronden.
Er valt misschien, heel misschien, een argument te verzinnen voor de echte power-user die wat minuten wint bij het renderen van 3D-modellen of 8K-video’s, maar zelfs dan zou je dit kunnen wegschuiven onder een ‘nice-to-have’.
Op basis van deze constatering zou je dus, net als bij de voorgaande MacBook Pro’s, kunnen stellen dat het financieel verstandiger is om niet het nieuwste, maar een ouder model op de kop kan tikken, wellicht zelfs via het refurbished program van Apple zelf. Dat scheelt je al snel honderden euro’s.
MacBook Pro: je weet wat je kunt verwachten
Maar daarbij gaan we wat kort door de bocht, want de bovenstaande conclusie had ik stiekem al getrokken voordat ik de doos van de nieuwe 14-inch MacBook Pro M4 open had getrokken. Dat stamt vooral uit het feit dat ik al ruim 15 jaar een verstokte MacBook Pro-gebruiker ben en wel een beetje weet wat ik kan verwachten van een nieuw model.
Dat betekent overigens niet dat ik door een roze bril naar de Apple-laptops kijk. Over de afgelopen 15 jaar heb ik er slechts drie in eigendom gehad. De derde, waar ik nu op werk, is een M1 Pro met 16 GB. Met andere woorden: ik word niet elk jaar verleid door sneller, beter of allerlei extra functionaliteiten.
De reden waarom ik voor een MacBook Pro blijf kiezen, is vooral omdat ik weet dat ik er vele jaren mee vooruit kan. Mijn huidige model heb ik al bijna drie jaar en ik hoop er nog zeker drie tot vier jaar mee te doen. Waarom ik denk dat dat wel lukt? Mijn tweede MacBook Pro uit 2011 heb ik ook nog steeds in gebruik. Hij doet dienst als server en doet dat prima.
Wat ik hiermee wil zeggen, is dat er een vaak vergeten argument voor de aanschaf van laptop met een krachtigere processor is: duurzaamheid. Hoe meer ruwe rekenkracht je nu koopt, hoe langer je laptop in de toekomst ook relatief snel blijft voelen en er dus minder behoefte zal zijn aan vervanging. Maar dat is niet het enige, want een goede processor in een goedkope plastic behuizing is geen duurzame combinatie. De MacBook Pro, met zijn aluminium behuizing, levert dat wel.
De optionele nanotextuur: extra gebruiksgemak
Dat maakt dat de extreem krachtige M4-processor voor mij als M1 Pro-gebruiker niet voldoende is om een overstap naar de nieuwe MacBook Pro te verantwoorden. Toch is er één ding dat mij en mijn overtuiging om de aankomende vier jaar geen nieuwe MacBook Pro te kopen, aan het wankelen heeft gebracht. Apple stuurde me namelijk een testmodel van de nieuwe MacBook Pro op met de optionele ‘nanotextuur’ op het scherm.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik had niet verwacht dat deze 170 euro kostende optie zoveel extra gebruiksgemak op zou leveren. Ik werk met enige regelmaat onderweg en heb dus te maken met ongewenste reflecties op het glanzende scherm van mijn M1 Pro. Die zijn met de nanotextuur helemaal weg. Dat gaat wel een beetje ten koste van de kleuren, want die ogen ietwat matter en doffer.
Nu had ik natuurlijk wel verwacht dat de nanotextuur vooral onderweg en in de zon prettiger zou werken, maar zelfs dan zou ik nog twijfelen of het de extra 170 euro wel waard zou zijn. Het overgrote deel van mijn tijd zit ik namelijk gewoon achter mijn bureau waar de zon nooit direct op schijnt.
Wat mij overtuigt van de meerwaarde, is het rustigere beeld dat de textuur oplevert. Dat verschil merk je vooral als je veel leest. In combinatie met de variabele refreshrate van het Liquid Retina XDR-display voelt het af en toe alsof je op papier aan het lezen bent. Dat ik juist dit zo prettig zou vinden dat ik er lachend 170 euro extra voor zou uitgeven, had ik ook niet verwacht.
Maar bij dit alles moet wel een grote kanttekening geplaatst worden, want de nanotextuur levert Apple al langer op andere apparaten en moet, als we de fabrikant mogen geloven, met een speciaal doekje (wordt gratis bij de laptop geleverd) schoongemaakt worden.
Nu is dat op zich geen probleem, maar wat misschien wel een probleem kan zijn is dat een scherm op een laptop aan andere externe factoren wordt blootgesteld dan een monitor die op je bureau staat. Die klap je doorgaans niet dicht om in een tas mee te nemen. Die monitor komt niet in aanraking met stof, er zal waarschijnlijk nooit externe druk op komen te staan en het apparaat zal niet in aanraking komen met een vettig toetsenbord.
Is de nanotextuur wel een goede keuze?
De vraag is dan ook of de nanotextuur op de langere termijn mooi blijft op een MacBook Pro. Is het op termijn goed schoon te houden en hoe krasgevoelig is het? Het zijn vragen waarop ik nog geen antwoord heb, aangezien de laptop nog niet lang genoeg op de markt is.
Er is wel een vergelijking te trekken met de iPad Pro, die sinds vorig jaar ook de optie heeft om geleverd te worden met nanotextuur. Hiervan is duidelijk dat het inderdaad makkelijker krast dan een normaal scherm. Maar een iPad wordt wel degelijk anders gebruikt, waardoor de vergelijking slechts gedeeltelijk opgaat.
Deze onduidelijkheid maakt dat hetgeen wat me over de streep zou trekken om een nieuwe MacBook Pro te kopen, ook voor een hoop vragen zorgt. Historisch gezien, heeft Apple namelijk niet bepaald de beste track record bij het introduceren van nieuwe opties en de duurzaamheid ervan.
Een upgrade naar de MacBook Pro 14-inch met of zonder nanotextuurscherm, is dus niet zomaar te verantwoorden. Als het zeker zou zijn dat de nanotextuur jaren zonder problemen mee kan op een laptop, was de keuze aanzienlijk makkelijker geweest.
Toch blijft er een geweldig argument zonder haken en ogen over: heb je op dit moment nog geen MacBook Pro met een M-processor, dan is dit wel een heel goed moment om over te stappen. De vanafprijs is lager dan ooit en je hoeft niet eens meer te betalen voor extra geheugen, want 16 GB is standaard. Voor het eerst sinds tijden ben je er zelfs met instapmodel MacBook Pro zeker van dat je de komende jaren goed zit.
