Na 28 jaar in Duitsland kent de Nederlandse hoteldirecteur Jan Heringa de verschillen tussen Duitse regio’s als geen ander. “In Düsseldorf spreek je op een avond de halve kroeg, in Schwäbisch Hall kan je rustig drie weken alleen aan de bar zitten”, vertelt hij in gesprek met Duitslandnieuws.nl.
De ‘Nederlandse hoteldirecteur in Duitsland’, het lijkt een waar exportproduct te zijn geworden. Jan Heringa telt er in de Beierse hoofdstad alleen al acht.
Nederlandse managers passen goed in Duitsland, zegt hij. “We zijn van nature wat opener en flexibeler.” Dat heeft volgens hem alles met de geschiedenis van ons land te maken. “Als klein handelsland moet je wel open zijn voor andere talen en culturen. Dan pas je goed bij Duitsland dat veel meer op zichzelf gefocust is. We kunnen iets toevoegen door meer ‘out of the box’ te durven denken.”
Denken vanuit je buik
Nederlanders nemen hun gezellige gastronomie mee naar Duitsland, zegt hij. “Dat is echt een toevoeging. We wagen meer, komen met creatievere ideeën. Volgens mij durven Nederlanders meer vanuit hun buik te denken, we zijn wat impulsiever.”
Het ‘buikdenken’ krijgt bij Heringa voorrang boven het verstand. “Niet dat je ineens allerlei ondoordachte plannen moet doorvoeren, maar het gevoel moet wel kloppen. In 95 procent van de gevallen heeft dat bij mij prima gewerkt.”
De Nederlander mag graag de ietwat voorspelbare hotelwereld in Duitsland een beetje opschudden. Zijn credo, elk hotel moet onvergelijkbaar zijn. Die eis legt hij neer voor al zijn ontwikkelingsprojecten. “Het moet meer zijn dan het aanbieden van een kamer en een ontbijt.” Het draait volgens hem om de ziel en het hart van het hotel. Die manier van denken probeert hij in te brengen in Duitsland.
Geen hotelgevoel
Dat pre-openingsproces begeleidde hij de afgelopen vijf jaar van de bouw tot de opening voor een van de grootste hotels van München, het viersterren Leonardo Royal Hotel Munich. Het hotel moest een speciale naam krijgen in de Beierse hoofdstad. “Je moet niet het gevoel krijgen dat je een hotel binnenkomt, maar eerder een bar, club of een lounge. Een paar keer per week hebben we een dj of live muziek.”
De directeur zette zijn creativiteit in om zijn hotel op een hele andere manier in Duitsland bekend te maken dan iedereen gewend is. Zijn events moeten de media halen, niet de kamers. “We combineren kunst en goede doelen met een veiling waar bekende stadsgenoten komen, we houden cocktailwedstrijden en de zoon van de bekende zanger Udo Jürgens presenteerde als radio-dj een show vanuit ons hotel. En toen we personeel zochten voor de opening organiseerden we een speedrecruiting met RTL en Bild.”
Gedegen presentatie
Zoveel wilde plannen bij elkaar, dat moet je maar voor elkaar zien te boksen binnen een organisatie in Duitsland. “Ik had het geluk dat ik daarin redelijk werd vrij gelaten. Die ruimte kreeg ik vooral omdat de hotels waar ik de baas was goed draaiden.”
Heringa vertelt het luchtig, maar stak wel degelijk veel tijd in gedegen interne presentaties. “Ik wilde bijvoorbeeld een mooie berghut in de tuin waar een aparte vergunning voor nodig is. Mijn motto is, je moet geld durven uitgeven als je omzet wilt halen. Dat moet je dan wel heel precies voorrekenen om zo’n project binnen te slepen.”
Niet tutoyeren
In de 28 jaar dat Heringa in Duitsland woont is hij heel Duits geworden, zegt hij lachend. In zijn meeste zinnen glipt wel een Duits woord mee, soms zelfs een Duits accent. Ook bepaalde gewoonten heeft hij zich eigen gemaakt. “Nederlanders zullen het wel heel raar vinden, maar ik hecht veel waarde aan ‘Sie‘ en ‘du‘.”
Het 'Siezen' mat hij zich aan toen hij op zijn 22e directeur werd van een hotel in het Zuid-Duitse Schwäbisch Hall. “Het creëerde op een positieve manier afstand tussen mij en de werkstudenten waardoor ik me beter kon handhaven als jonge chef.”
Nog steeds verkiest hij het Siezen boven het tutoyeren tegenover collega’s. “Met sommigen werk ik al 15 jaar samen en we zeggen nog altijd ‘u’ tegen elkaar. We kunnen heel gezellig samenwerken, maar we zijn niet privé bevriend.” Het is een omgangsvorm die niet voor alle Nederlanders makkelijk te begrijpen is, zegt hij. “We hebben zo onderling iets meer afstand en kunnen daardoor beter en zakelijker samenwerken.”
Vrienden voor het leven
De regionale verschillen in Duitsland zijn groot. Heringa kan erover meepraten, want hij werkte in Baden-Württemberg, Noordrijn-Westfalen en in Beieren. Veel van die verschillen zijn terug te voeren op de grootte van de steden, zegt hij. “In Stuttgart wonen 600.000 mensen, München is met 1,4 miljoen al veel meer een wereldstad. Mensen zijn veel opener.”
Hoe de mentaliteit tussen tussen Noord en Zuid kan verschillen merkte hij in de verschillende steden waar hij werkte. “In Düsseldorf spreek je op een avond de halve kroeg, maar de volgende dag kennen ze je niet meer. In Schwäbisch Hall kan je rustig drie weken alleen aan de bar zitten en pas dan iemand tegenkomen waarmee je direct bevriend mee raakt voor het leven.”
Nederlandse ondernemers die in april meegaan op handelsmissie naar Beieren raadt hij aan om vooral serieus te werk te gaan. “Niet te onbeschoft zijn, wees snel en punctueel. Houd je aan je afspraken.”
Lees ook op Duitslandnieuws.nl
‘Nederlanders maken nog steeds dezelfde fouten in Zuid-Duitsland’
Deze Nederlandse ondernemer wil via Zuid-Duitsland Europa veroveren
Zoveel PVV zit er in het uitgelekte AfD-programma
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl