De procedure is vergelijkbaar met een deel van de “gewone” ivf-behandeling,
waarbij er na een hormoonkuur door middel van een punctie eicellen bij de
vrouw worden geoogst.

Afhankelijk van onder meer de leeftijd van de vrouw levert een punctie
ongeveer 8 tot 10 eicellen op. In tegenstelling tot bij een ivf-behandeling
worden de cellen ingevroren en bewaard door het ziekenhuis.

Een ivf-behandeling kost ongeveer 3000 euro. Voor het invriezen van de
geoogste cellen komt hier nog eens 400 euro bij (in totaal dus 3400 euro).
Mochten er meerdere puncties nodig zijn, dan kan het dus aardig in de
papieren lopen. Een plekje voor de geoogste eicellen in de vriezer kost 40
euro per jaar.

De totale kosten voor het 5 jaar invriezen van eicellen komen neer op 3600
euro (3400 euro, plus 5 jaar huur van een plek in de vriezer). En let wel,
hier komen later nog de kosten voor het ontdooien en bevruchten van de
cellen bij. Deze tweede stap kost ook nog eens duizenden euro’s.

Voorlopig zelf betalen
Of deze kosten vergoed worden door je zorgverzekering is nog niet duidelijk.
De zorgverzekeraars, verenigd in Zorgverzekeraars Nederland, laten weten dat
het aan de overheid is om te beslissen of de behandeling al dan niet in de
basisverzekering komt. Het College voor Zorgverzekeraars (CVZ) adviseert de
overheid hierin, en broedt nog op een advies over het wel of niet vergoeden
van het invriezen van eicellen. Zolang er nog geen duidelijkheid is, moeten
vrouwen zelf voor de kosten opdraaien.

Voor gewone ivf-behandelingen worden er maximaal 3 puncties vergoed door je
basisverzekering. Hoe ouder de vrouw in kwestie, hoe groter de kans is dat
er meerdere puncties nodig zijn om tot een zwangerschap te komen. Meerdere
puncties zijn dan ook niet ongewoon.

Ongeacht wie de rekening betaalt, zouden de totale kosten voor het helpen van
aprirant ouders die niet op de natuurlijke manier een kind kunnen verwekken,
lager kunnen uitpakken wanneer er eicellen worden ingevroren. Door
bijvoorbeeld op 35-jarige leeftijd al eicellen in te laten vriezen en deze
vijf jaar later te bevruchten, zouden wellicht kosten uitgespaard kunnen
worden, omdat er bij het 'oogsten' op latere leeftijd vaak meer puncties
nodig zijn.

Terugplaatsen
Overigens is de uiterste leeftijd voor het terugplaatsen van de eicellen 45
jaar. Het is alleen niet zo dat op je 45e verjaardag de cellen uit de
vriezer worden gehaald. Ze kunnen langer ingevroren blijven om bijvoorbeeld
meegenomen te worden naar het buitenland waar er wel op latere leeftijd
ivf-behandelingen mee kunnen worden uitgevoerd.

Een plekje in de vriezer bij één van de 13 ivf-laboratoria in ons land is
echter niet voor de eicellen van iedere vrouw weggelegd. Er moet wel sprake
zijn van dreigende onvruchtbaarheid.

De kosten van de behandeling zijn overigens in alle centra in ons land gelijk.
Bovendien wijst Sjoerd Repping, hoogleraar voortplantingsbiologie aan het
AMC erop, dat de hormoonbehandeling en punctie geen pretje zijn voor vrouwen
om te ondergaan. Het is dus echt een ingreep voor dames met een sterke
kinderwens die door allerlei omstandigheden nog niet in vervulling kan gaan.
Vooralsnog moeten de moeders in spé die hun eicellen willen laten invriezen
naast een sterke kinderwens ook over een aardig gevulde portemonnee
beschikken.

Lees ook:

Lichaamshandel:
3.500 euro voor een eicel

IVF als antwoord
vergrijzing

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl