- Amerikanen stemmen in november niet alleen voor een nieuwe president, maar ook voor een nieuwe samenstelling van de Senaat.
- Presidentskandidaat Donald Trump hoopt meerdere Republikeinse senaatskandidaten in belangrijke ‘swing states’ over de streep te trekken.
- Maar sommige van zijn aanhangers willen in die race op Democraten te stemmen. Dat kan een grote impact hebben.
- Lees ook: Dit is een goede strategie als je oudoom, net als Trump, met spervuur van leugens en halve waarheden komt
Tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen staat ook een derde van de zetels in de Senaat op het spel. Kiezers kunnen een Republikeinse presidentskandidaat steunen en tegelijkertijd stemmen op Democratische senaatskandidaten, of andersom. Dit stemgedrag, genaamd ‘ticket splitting’, kan dit jaar een grote impact hebben.
Vroeger kwam ticket splitting veel voor. Zo’n 20 jaar geleden verloor de Democratische presidentskandidaat John Kerry in Republikeins georiënteerde staten zoals Arkansas en North Dakota, terwijl de zittende Democratische senatoren in die staten – Blanche Lincoln en Byron Dorgan – zonder moeite herkozen werden.
Tegenwoordig zijn er minder ticket splitters. Bij de presidentsverkiezingen in 2020 was Maine de enige staat waar kiezers een presidentskandidaat van de ene partij (Democraat Joe Biden) en een senaatskandidaat van de andere partij (Republikein Susan Collins) steunden.
In november zijn er meerdere zittende Democratische senatoren die zich herkiesbaar stellen in staten waar de race tussen presidentskandidaten Kamala Harris (Democraat) en Donald Trump (Republikein) spannend blijft.
Er is echter een interessante dynamiek gaande in cruciale swing states zoals Arizona, Michigan en Pennsylvania: een relatief klein, maar belangrijk blok Trump-stemmers steunt ook Democratische senaatskandidaten.
Hoewel veel van deze Trump-stemmers al lang loyaal zijn aan de voormalige president, hebben veel Democraten die zich verkiesbaar stellen een meer gematigd politiek imago, wat hen tot nu toe een voorsprong in de peilingen geeft ten opzichte van hun Republikeinse tegenstanders.
Hieronder lees je hoe Trump-kiezers een mogelijk presidentschap van Harris zouden kunnen steunen als zij de verkiezingen wint, of juist voor problemen zouden kunnen zorgen voor Trump als hij als winnaar uit de bus komt.
Democratische kandidaten voor de Senaat gaan aan kop in de peilingen
Nog voordat huidig president Joe Biden zich terugtrok uit de presidentsrace, hadden Democratische kandidaten voor de Senaat in de meest competitieve swing states over het algemeen al een voorsprong in de peilingen. Dit ondanks Bidens zwakke optreden tegenover Trump bij het verkiezingsdebat van juni.
Trump heeft enthousiast zijn steun uitgesproken voor Republikeinse senaatskandidaten zoals Kari Lake uit Arizona, Mike Rogers uit Michigan, Bernie Moreno uit Ohio en David McCormick uit Pennsylvania. Hij heeft zijn aanhangers ook aangespoord om op deze kandidaten te stemmen.
Maar of dat genoeg is, valt te bezien. Volgens de laatste peiling van de New York Times/Siena College voor vijf competitieve races gaf gemiddeld 7 procent van kiezers aan dat ze gaan ticket splitten: ze stemmen op Trump, maar steunen tegelijkertijd een Democratische kandidaat voor de Senaat.
De onderzochte staten waren Arizona, Michigan, Ohio, Pennsylvania en Wisconsin.
Van de vijf staten is Ohio het meest geneigd om voor Trump te stemmen, aangezien hij de staat zowel in 2016 als in 2020 met gemak won. Volgens de meest recente peiling van de New York Times/Siena College heeft Trump hier momenteel een voorsprong van zes procentpunten op Harris (50 procent tegen 44 procent).
Maar in diezelfde peiling heeft de Democratische senator Sherrod Brown een voorsprong van vier procentpunt op zijn Republikeinse tegenhanger Moreno (47 procent tegen 43 procent). Meer dan 13 procent van de Republikeinen is voor de Democratische Brown.
De peiling toont ook een voorsprong van zes procentpunt voor de Democratische afgevaardigde Ruben Gallego in Arizona (49 procent tegen 43 procent). In Michigan gaat de Democratische afgevaardigde Elissa Slotkin met vijf procentpunt aan kop (47 procent tegen 42 procent).
In Pennsylvania en Wisconsin hebben senatoren Bob Casey Jr. en Tammy Baldwin een voorsprong van respectievelijk negen en zeven procentpunt op hun Republikeinse tegenstanders.
Waarom is dit belangrijk?
Als de Democraten erin slagen om de meest competitieve races voor de Senaat in swing states te winnen, kan het ze lukken om een meerderheid in het Hogerhuis te behouden.
De Democraten proberen nu hun kansen te vergroten door meer geld te steken in Florida en Texas, staten die op presidentieel niveau naar de Republikeinen neigen, maar waar de strijd om de Senaat spannend lijken te worden.
Het behouden van een meerderheid is het beste scenario voor Harris als ze de verkiezingen wint, aangezien ze een door de Democraten geleide Senaat nodig zal hebben om niet alleen haar agenda uit te voeren, maar ook om het merendeel van haar benoemingen van rechters goedgekeurd te krijgen.
Als Harris in november wint en de Democraten precies 50 van de 100 zetels in de Senaat weten te bemachtigen, zou de gouverneur van Minnesota, Tim Walz, door middel van de beslissende stem van de vicepresident voor een meerderheid zorgen.
Die uitkomst zouden de Democraten te danken hebben aan enkele pro-Trump ticket splitters.
Stel Trump belandt in het Witte Huis, dan zouden deze kiezers het realiseren van zijn conservatieve agenda juist bemoeilijken.
Een Democratische Senaat zou als tegenwicht fungeren voor Trump. Als de Democraten over twee jaar ook het Huis van Afgevaardigden weten te winnen, zou dat orgaan eveneens een rem op zijn beleid zetten.
En zelfs als de Republikeinen het Lagerhuis behouden tijdens een mogelijke tweede termijn van Trump, zouden ze botsen met een door de Democraten geleide Senaat over een reeks kwesties.
De pro-Trump ticket splitters zouden bij de verkiezingen in november dus de koers van de Verenigde Staten voor de komende jaren kunnen bepalen.
