studenten

Driekwart van de studenten die een kamer heeft in een studentenhuis betaalt te veel huur. Maandelijks zijn studenten gemiddeld 55 euro meer kwijt dan op basis van het puntensysteem redelijk zou zijn. Dat concludeert de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) dinsdag uit een online enquête onder 2514 studenten met onzelfstandige woonruimte (pdf). Dat houdt in dat ze een eigen kamer hebben, maar toilet, badkamer en keuken delen met huisgenoten. Gemiddeld betalen studenten 313,59 euro per maand aan 'kale' huur, dus zonder service- en energiekosten. Dat is ruim 38 euro meer dan drie jaar geleden, toen de LSVb een vergelijkbaar onderzoek deed (pdf). Redelijke huurprijs De vakbond becijferde tevens wat een redelijke huurprijs zou zijn op basis van het woningwaarderingsstelsel (WWS). Daarbij krijgt een woning punten toegekend op basis van oppervlakte en voorzieningen. De redelijke huurprijs van 259,07 euro ligt flink onder het bedrag dat de ondervraagde studenten gemiddeld neertellen per maand. Zo'n driekwart van de geënquêteerden betaalt meer huur dan volgens het puntensysteem behoorlijk is. De grootste groep is maandelijks tot en met 100 euro meer kwijt. [google-drive number='2'] Een op de vijftig ondervraagden betaalt zelfs 300 euro of meer te veel, al gaat het hierbij om een relatief klein aantal van 49 respondenten. Daarvan komen er 23 uit Amsterdam. Grote verschillen tussen steden Dat laatste is niet onverklaarbaar. Amsterdam springt erbovenuit in de vergelijking tussen verschillende steden. Studenten in de hoofdstad zijn gemiddeld 424,50 euro per maand kwijt aan huur, 160 euro meer dan redelijk is volgens het woningwaarderingsstelsel. Ook in andere steden liggen de maandhuren hoger dan de WWS-huur. [google-drive number='1'] Enschede is de positieve uitzondering. Daar zijn studenten 12,48 euro per maand minder kwijt. Particuliere huur duurder Uit het onderzoek van de studentenvakbond blijkt verder dat particuliere verhuurders ruim 60 euro meer vragen dan redelijk is. Algemene corporaties en studentencorporaties vragen ook te veel, maar wel aanzienlijk minder dan in de particuliere sector. [google-drive number='3'] Opvallend is dat de gemiddelde vierkantemeterprijs voor een studentenwoning is gedaald in vergelijking met het LSVb-onderzoek van drie jaar geleden. In 2011 lag dit bedrag op 17,62 euro; nu betalen respondenten 15,12 euro per vierkante meter. Volgens voorzitter Tom Hoven van de vakbond komt dit waarschijnlijk doordat in het voorgaande rapport de prijs per vierkante meter op een andere manier is bepaald. Hoe het precies zit, kan hij niet achterhalen. De resultaten van de vorige enquête zijn gewist.

Studenten betalen te veel huur, vooral in Amsterdam

28 apr 2015

Sandra Phlippen: Maak van studenten geen scholieren met pampertactiek

Sandra Phlippen: Maak van studenten geen scholieren met pampertactiek

Sandra Phlippen

09 apr 2015

Sandra Phlippen: meer waarde, minder rendement is de positieve les van het studentenprotest

Sandra Phlippen: meer waarde, minder rendement is de positieve les van het studentenprotest

Sandra Phlippen

30 mrt 2015

Hoe Momofuku Ando de instant noedels uitvond

05 mrt 2015

Het aantal jonge vrouwen in de vier grote steden in Nederland neemt steeds verder toe vergeleken met het aantal jonge mannen. Op landelijk niveau zijn er juist veel meer mannen. Dat blijkt uit vrijdag gepubliceerde cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Jonge vrouwen trekken al jaren in toenemende mate naar de grote stad om te werken of te studeren. Na hun studie blijven zij daar vaak wonen. Vooral Utrecht is populair. Daar wonen 138 jonge vrouwen (in de leeftijd van 20 tot 25) op 100 mannen. Overigens hebben economen allang onderzoek gedaan en ontdekt waarom alle mooie meisjes naar de stad verhuizen.

Utrecht stad met grootste overschot aan jonge vrouwen

06 feb 2015

De invoering van een sociaal leenstelsel in de masterfase wordt met een jaar uitgesteld, tot 1 september 2015. Het leenstelsel in de bachelorfase werd eerder al met een jaar vertraagd. Ook het afschaffen van de ov-kaart wordt uitgesteld. Dat bleek woensdag in een debat over het sociaal leenstelsel. Minister Jet Bussemaker van Onderwijs toonde zich bereid tot uitstel toen duidelijk werd dat de voor het kabinet belangrijke oppositiepartijen D66 en GroenLinks een aanpassing van haar plannen eiste. Bussemaker heeft in de Tweede Kamer wel een meerderheid (regeringspartijen VVD en PvdA), maar dat is niet genoeg voor een meerderheid in de Senaat. Met steun van GroenLinks en D66 is die meerderheid in de Eerste Kamer er wel. Maar dan moet Bussemaker nog wel bewegen. Ze kondigde aan het wetsvoorstel voor het leenstelsel in de masterfase samen te voegen met het leenstelsel in de bachelorfase. Ze beloofde ook de studentenorganisaties te betrekken bij de uitwerking van haar nieuwe plan. Bussemakers toezegging betekent dat ze het contract voor de ov-kaart voor studenten niet eerder opzegt dan per 1 januari 2015. Ook het plan om te experimenteren met een hoger extra collegegeld voor een speciaal onderwijstraject voor excellente studenten, wordt uitgesteld. Die plannen betrekt ze ook bij haar nieuwe integrale voorstel, dat ze volgend voorjaar wil presenteren. Bussemaker zei in het debat wel dat ze geen alternatieven ziet voor het sociaal leenstelsel, tenminste voor wie geld wil investeren in de kwaliteit van het hoger onderwijs. Terug naar de tekentafel GroenLinks en D66 reageerden tevreden op de bereidheid van Bussemaker om haar plan uit te stellen. "Na deze valse start moet Bussemaker terug naar de tekentafel om een nieuw plan te maken waarin toegankelijkheid, kwaliteit en rechtvaardigheid wel centraal staan'', vond Jesse Klaver (GroenLinks). Andere partijen, zoals de ChristenUnie en de SP, verweten Bussemaker en de partijen die haar steunen dat de onzekerheid voor studenten nu nog jaren langer voortduurt. De SP was blij met het uitstel en rekent er op dat de plannen volgend jaar weer worden uitgesteld, net zo lang tot ze helemaal worden ingetrokken. Studentenorganisaties reageren verheugd De Landelijke Kamer van Verenigingen (LKvV) reageert blij op het uitstel. De LKvV vreest dat de invoering van het leenstelsel grote gevolgen kan hebben voor studentenverenigingen: studenten zouden dan minder snel geneigd zijn lid te worden of om bestuursactiviteiten te ontplooien naast hun studie. Het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) dringt er bij de minister op aan om, nu ze teruggaat naar de tekentafel, toegankelijkheid en tijdige voorlichting bovenaan haar prioriteitenlijstje te zetten. De studenten willen dat de aanvullende beurs uitgebreid wordt en dat studenten niet halverwege hun studiepad geconfronteerd worden met veranderde wet- en regelgeving. Het uitstel van Bussemakers plannen betekent niets voor het begrotingstekort. Het leenstelsel is niet bedoeld als bezuiniging; het geld dat het oplevert zou zo snel mogelijk worden geïnvesteerd in het hoger onderwijs.

Kamer maakt geen probleem van leenstelsel studenten

05 nov 2014

"De basisbeurs is niet meer van deze tijd'', zei minister Jet Bussemaker van Onderwijs zondag. Het systeem wordt vervangen door een leenstelsel waarover de Tweede Kamer deze week spreekt. Onder studenten is veel verzet tegen het plan. Ook zijn de meeste oppositiepartijen fel tegen. Maar dankzij de steun van D66 en GroenLinks heeft de bewindsvrouw voldoende steun om het door het parlement te loodsen. Volgens Bussemaker werkte de basisbeurs goed in de jaren tachtig, maar nu niet meer. Onder meer omdat het aantal studenten sindsdien is verviervoudigd, terwijl het aantal docenten hier geen gelijke tred mee heeft gehouden, legde de minister in WNL op Zondag uit. Demonstratie tegen leenstelsel Studenten moeten straks meer gaan lenen. Hier staat volgens Bussemaker een investering van 1 miljard euro tegenover in de kwaliteit van het onderwijs. Partijen als ChristenUnie, CDA en SP vrezen dat door het afschaffen van de basisbeurs het hoger onderwijs minder toegankelijk wordt. Het Haagse Malieveld wordt op vrijdag 14 november het toneel van een demonstratie van studenten tegen het leenstelsel. De landelijke manifestatie wordt georganiseerd door 14 studentenorganisaties.

Minister Bussemaker: basisbeurs studenten is niet meer van deze tijd

02 nov 2014

Voor ouders met studerende kinderen die geld over hebben, kan het kopen van een huis of appartement voor een studerend kind aantrekkelijk zijn. Maar financieel zitten er wel de nodige haken en ogen aan. De hypotheekrente is laag, huizenprijzen stabiliseren en sparen levert weinig op. Volgens makelaarsclub NVM is dat voor ouders met kinderen die gaan studeren een extra reden om eens uit te kijken naar een huis in een studentenstad. "In het derde kwartaal kopen altijd relatief veel ouders een woning voor hun kinderen. Nu zeker, want de rente staat heel laag. Als je een leuke driekamerwoning koopt, is niet alleen je kind blij maar maak je ook een leuk rendement. Dat is echt iets wat wel zien in studentensteden", gaf NVM-voorzitter Ger Hukker afgelopen week aan bij de presentatie van de ontwikkeling van huizenprijzen in de maanden juli, augustus en september. Huizenprijzen studentensteden: veel variatie Hoewel huizenprijzen in Nederland sinds enkele maanden gemiddeld licht opkrabbelen, is er nog wel grote diversiteit tussen regio’s en steden. Kijk je naar steden met grote studentenpopulaties, dan zie bijvoorbeeld dat in het derde kwartaal de huizenprijs in Groningen met gemiddeld 2,6 procent klom, vergeleken met het derde kwartaal van 2013. In de Randstad kenden steden als Delft (plus 5,7 procent) en Leiden (8,7 procent) veel sterkere prijsstijgingen ten opzichte van het voorgaande jaar. Zoals voor de hele huizenmarkt het geval is, geldt ook voor studentensteden dat plaatselijke verschillen veel uitmaken. Belangrijke vraag voor ouders die overwegen een huis voor hun studerende kind te kopen is dan ook: doe je dat vooral omdat het leuk is om een optrekje te hebben in een gezellige studentenstad, of wil je ook echt rendement maken op zo’n investering? Onderstaande twee voorbeelden illustreren dat de manier waarop je een tweede woning voor je kind financiert, veel kan uitmaken. Huis voor je studerende kind: kopen met eigen geld Stel bijvoorbeeld dat een echtpaar een appartement van 150 duizend euro koopt voor de kinderen die gaan studeren en dit met eigen spaargeld financiert. Bovendien willen ze hun kinderen ‘gratis’ laten wonen. Hoe ziet het financiële plaatje er dan ongeveer uit? Als het geld op een spaarrekening was blijven staan en bijvoorbeeld tien jaar vast had gestaan tegen 3 procent rente, had dit onder aftrek van de vermogensbelasting in box 3 (inclusief fiscale vrijstellingen) ongeveer 32.080 euro opgeleverd. Verder zijn er woonkosten zoals gas, water en licht, de OZB-belasting en servicekosten. Ga je uit van een relatief laag bedrag van 260 euro per maand dat de ouders voor hun rekening nemen en houd je rekening met de inflatie, dan kom je over een periode van tien jaar uit op zo’n 36.914 euro aan woonkosten. Tot slot is van belang dat de waarde van de tweede woning in box 3 voor spaargeld en beleggingen valt, dus er moet ook vermogensbelasting over worden betaald. Tel je de gederfde spaarrente en alle kosten bij elkaar op, dan kom je over tien jaar al gauw op een bedrag van ongeveer 69 duizend euro. Aangezien er geen huurinkomsten zijn, kun je dat alleen met de waardestijging van de woning terugverdienen. Op de aankoopprijs van 150 duizend euro, gaat het om een rendement van 46 procent over tien jaar. Op jaarbasis komt dat neer op een waardestijging van ongeveer 3,9 procent per jaar. Gelet op de diversiteit in de prijsontwikkeling van studentensteden is een jaarlijkse prijsstijging van pakweg 4 procent in de ene stad een stuk ambitieuzer dan in de andere. In bovengenoemd voorbeeld is het wellicht dan ook handiger om het studentenhuis niet als een puur financiële belegging te zien, maar als een uitgave die woongenot oplevert. Huis in studentenstad als belegging Maar het kan ook anders. Bijvoorbeeld als een echtpaar een huis of appartement van drie ton koopt waar een studerend kind kan wonen, maar waar ook nog andere kamers zijn die huurinkomsten opleveren. Bovendien wordt de helft van de aankoop nu gefinancierd met een hypotheeklening en de helft met spaargeld. De gederfde spaarrente van 3 procent per jaar, over een periode van tien jaar, scheelt netto opnieuw 32.080 euro. Verder zijn er de rentelasten van de hypotheek van 150 duizend euro, waarbij we uitgaan van een hypotheekrente van 3 procent. De woonkosten die de ouders betalen zijn in dit voorbeeld wat hoger, te weten 429 euro per maand. En ook in dit voorbeeld moet er vermogensbelasting worden betaald over de tweede woning in box 3, maar daarbij mag de hypotheekschuld van anderhalve ton (geen hypotheekrenteaftrek) in mindering worden gebracht op de woningwaarde. Verder zijn er nu huurinkomsten van twee keer 350 euro per maand. Omdat het huis fiscaal in box 3 valt hoeft over de feitelijke huurinkomsten geen belasting te worden betaald, aangezien de fiscus rekent met vaste vermogensbelasting van 1,2 procent over de waarde van de woning. Neem je aan de ene kant de gederfde spaarrente plus de financiële lasten en verreken je dat met de huurinkomsten, dan komen we over een periode van tien jaar op een bedrag van 56.416 euro dat goedgemaakt moet worden via de waardestijging van de woning, om quitte te spelen. Op een startwaarde van drie ton betekent een waardestijging van ruim 56 duizend euro over tien jaar een rendement van 18,8 procent. Omgerekend op jaarbasis komt dat neer op een benodigde prijsstijging van ongeveer 1,7 procent per jaar. Het blijft natuurlijk koffiedik kijken hoe huizenprijzen zich ontwikkelen, maar in dit tweede voorbeeld ziet het financiële plaatje er niet extreem riskant uit. Zelf rekenen Afhankelijk van hoe je sleutelt met de diverse variabelen, kun je uiteraard andere uitkomsten krijgen bij de rekenvoorbeelden. Wie denkt aan een huis of appartement voor z’n studerende kind, zal dus altijd zelf aan de slag moeten met de plussen en minnen van een tweede woning in een studentenstad. Lees ook Derde kwartaal 2014: dit doet de huizenprijs bij jou in de buurt

Huis kopen voor je studerende kind: is dat financieel interessant?

Business Insider Nederland

15 okt 2014

Voor ouders met studerende kinderen die geld over hebben, kan het kopen van een huis of appartement voor een studerend kind aantrekkelijk zijn. Maar financieel zitten er wel de nodige haken en ogen aan. De hypotheekrente is laag, huizenprijzen stabiliseren en sparen levert weinig op. Volgens makelaarsclub NVM is dat voor ouders met kinderen die gaan studeren een extra reden om eens uit te kijken naar een huis in een studentenstad. "In het derde kwartaal kopen altijd relatief veel ouders een woning voor hun kinderen. Nu zeker, want de rente staat heel laag. Als je een leuke driekamerwoning koopt, is niet alleen je kind blij maar maak je ook een leuk rendement. Dat is echt iets wat wel zien in studentensteden", gaf NVM-voorzitter Ger Hukker afgelopen week aan bij de presentatie van de ontwikkeling van huizenprijzen in de maanden juli, augustus en september. Huizenprijzen studentensteden: veel variatie Hoewel huizenprijzen in Nederland sinds enkele maanden gemiddeld licht opkrabbelen, is er nog wel grote diversiteit tussen regio’s en steden. Kijk je naar steden met grote studentenpopulaties, dan zie bijvoorbeeld dat in het derde kwartaal de huizenprijs in Groningen met gemiddeld 2,6 procent klom, vergeleken met het derde kwartaal van 2013. In de Randstad kenden steden als Delft (plus 5,7 procent) en Leiden (8,7 procent) veel sterkere prijsstijgingen ten opzichte van het voorgaande jaar. Zoals voor de hele huizenmarkt het geval is, geldt ook voor studentensteden dat plaatselijke verschillen veel uitmaken. Belangrijke vraag voor ouders die overwegen een huis voor hun studerende kind te kopen is dan ook: doe je dat vooral omdat het leuk is om een optrekje te hebben in een gezellige studentenstad, of wil je ook echt rendement maken op zo’n investering? Onderstaande twee voorbeelden illustreren dat de manier waarop je een tweede woning voor je kind financiert, veel kan uitmaken. Huis voor je studerende kind: kopen met eigen geld Stel bijvoorbeeld dat een echtpaar een appartement van 150 duizend euro koopt voor de kinderen die gaan studeren en dit met eigen spaargeld financiert. Bovendien willen ze hun kinderen ‘gratis’ laten wonen. Hoe ziet het financiële plaatje er dan ongeveer uit? Als het geld op een spaarrekening was blijven staan en bijvoorbeeld tien jaar vast had gestaan tegen 3 procent rente, had dit onder aftrek van de vermogensbelasting in box 3 (inclusief fiscale vrijstellingen) ongeveer 32.080 euro opgeleverd. Verder zijn er woonkosten zoals gas, water en licht, de OZB-belasting en servicekosten. Ga je uit van een relatief laag bedrag van 260 euro per maand dat de ouders voor hun rekening nemen en houd je rekening met de inflatie, dan kom je over een periode van tien jaar uit op zo’n 36.914 euro aan woonkosten. Tot slot is van belang dat de waarde van de tweede woning in box 3 voor spaargeld en beleggingen valt, dus er moet ook vermogensbelasting over worden betaald. Tel je de gederfde spaarrente en alle kosten bij elkaar op, dan kom je over tien jaar al gauw op een bedrag van ongeveer 69 duizend euro. Aangezien er geen huurinkomsten zijn, kun je dat alleen met de waardestijging van de woning terugverdienen. Op de aankoopprijs van 150 duizend euro, gaat het om een rendement van 46 procent over tien jaar. Op jaarbasis komt dat neer op een waardestijging van ongeveer 3,9 procent per jaar. Gelet op de diversiteit in de prijsontwikkeling van studentensteden is een jaarlijkse prijsstijging van pakweg 4 procent in de ene stad een stuk ambitieuzer dan in de andere. In bovengenoemd voorbeeld is het wellicht dan ook handiger om het studentenhuis niet als een puur financiële belegging te zien, maar als een uitgave die woongenot oplevert. Huis in studentenstad als belegging Maar het kan ook anders. Bijvoorbeeld als een echtpaar een huis of appartement van drie ton koopt waar een studerend kind kan wonen, maar waar ook nog andere kamers zijn die huurinkomsten opleveren. Bovendien wordt de helft van de aankoop nu gefinancierd met een hypotheeklening en de helft met spaargeld. De gederfde spaarrente van 3 procent per jaar, over een periode van tien jaar, scheelt netto opnieuw 32.080 euro. Verder zijn er de rentelasten van de hypotheek van 150 duizend euro, waarbij we uitgaan van een hypotheekrente van 3 procent. De woonkosten die de ouders betalen zijn in dit voorbeeld wat hoger, te weten 429 euro per maand. En ook in dit voorbeeld moet er vermogensbelasting worden betaald over de tweede woning in box 3, maar daarbij mag de hypotheekschuld van anderhalve ton (geen hypotheekrenteaftrek) in mindering worden gebracht op de woningwaarde. Verder zijn er nu huurinkomsten van twee keer 350 euro per maand. Omdat het huis fiscaal in box 3 valt hoeft over de feitelijke huurinkomsten geen belasting te worden betaald, aangezien de fiscus rekent met vaste vermogensbelasting van 1,2 procent over de waarde van de woning. Neem je aan de ene kant de gederfde spaarrente plus de financiële lasten en verreken je dat met de huurinkomsten, dan komen we over een periode van tien jaar op een bedrag van 56.416 euro dat goedgemaakt moet worden via de waardestijging van de woning, om quitte te spelen. Op een startwaarde van drie ton betekent een waardestijging van ruim 56 duizend euro over tien jaar een rendement van 18,8 procent. Omgerekend op jaarbasis komt dat neer op een benodigde prijsstijging van ongeveer 1,7 procent per jaar. Het blijft natuurlijk koffiedik kijken hoe huizenprijzen zich ontwikkelen, maar in dit tweede voorbeeld ziet het financiële plaatje er niet extreem riskant uit. Zelf rekenen Afhankelijk van hoe je sleutelt met de diverse variabelen, kun je uiteraard andere uitkomsten krijgen bij de rekenvoorbeelden. Wie denkt aan een huis of appartement voor z’n studerende kind, zal dus altijd zelf aan de slag moeten met de plussen en minnen van een tweede woning in een studentenstad. Lees ook Derde kwartaal 2014: dit doet de huizenprijs bij jou in de buurt

Studenten vaak ontevreden over kamer: aanbieders prutlocaties moeten oppassen

29 sep 2014

pensioen, AOW, levensverwachting

Prinsjesdag 2014: ouderen, patiënten en studenten niet blij

16 sep 2014