ondernemingsrecht

Koeien in de stal bij een melkveehouderij.

Boer klaagt accountant aan na het mislopen van een subsidie voor een ligboxstal die ruim een half miljoen kostte – Dit zei de rechter

Gea Flapper

28 mrt 2019

Je eigen bedrijf starten kan in ons land binnen een dag en is doodeenvoudig. Stoppen daarentegen duurt al snel weken en is een flink stuk lastiger. Hoe moet je dat aanpakken? Afgelopen week maakte mode-ondernemer Hans Ubbink bekend dat hij in 2015 stopt met zijn label. Hij is niet de enige ondernemer die de stekker uit zijn bedrijf trekt. Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt dat afgelopen jaar liefst 129 duizend bedrijven het bijltje erbij neergooiden: een record. Maar een bedrijf afbouwen duurt gemiddeld langer dan het opstarten van een nieuw bedrijf. Gemiddeld kun je een bedrijf in een dag of tien beginnen, aldus het CBS. Stoppen daarentegen duurt al snel weken en is een flink stuk lastiger. Uitschrijven bij de Kamer van Koophandel De eerste stap is vrij gemakkelijk genomen. Je dient je bedrijf uit te laten schrijven bij de Kamer van Koophandel. Dit is met het invullen van een formuliertje zo gepiept. Op de website van de Kamer kun je een linkje vinden naar het juiste formulier. Wanneer de Kamer van Koophandel je uitschrijving heeft ontvangen, zal dit aan de Belastingdienst worden doorgegeven. Je hoeft je dus niet apart af te melden bij de fiscus. Je moet echter nog wel afrekenen met de instantie van de blauwe envelop. Bovendien ben je verplicht je administratie nog minimaal 7 jaar te bewaren. Op de website van ondernemersplein is een beknopt stappenplan te vinden dat ondernemers die willen stoppen met hun onderneming kunnen raadplegen. Fiscaal afrekenen Bij het stoppen van je bedrijf maak je een eindbalans en jaarrekening op. Ook al stop je halverwege het jaar, je maakt alle boeken op en sluit je administratie af. Op basis hiervan kun je namelijk de stakingswinst berekenen.De stakingswinst is het verschil tussen de balanswaarde en de werkelijke waarde van je bedrijf op het moment dat je de stekker eruit trekt. In principe dien je inkomstenbelasting te betalen over de stakingswinst. Op haar website geeft de belastingdienst toe dat het berekenen van de stakingswinst een nogal ingewikkelde klus is die je beter aan een expert over kunt laten. Ook ZZP Nederland raadt eenpitters aan om een boekhouder in te schakelen. Zzp’er opgelet Veel zzp'ers hebben binnen hun eenmanszaak een oudedagreserve opgebouwd. Wanneer je stopt met je eenmanszaak, wordt je oudedagreserve opgeteld bij je winst en dien je af te rekenen met de fiscus. Al heeft de organisatie geen harde cijfers, bij ZZP Nederland melden zich regelmatig mensen die stoppen met hun eenmansbedrijfje. "Dit kan zijn omdat mensen te oud worden om te werken, of omdat de zzp'er weer in loodienst gaat. Ook horen we wel eens van mensen die dusdanig in de financiële problemen komen dat ze stoppen met hun eigen bedrijfje", vertelt voorman Johan Marrink. Hij waarschuwt dat zzp’ers die met een oudedagreserve in hun eenmanszaak sparen voor hun oude dag, wanneer ze stoppen nog belasting moeten betalen over hun reserve. "Het is uitgestelde belasting en daar moet je vooraf natuurlijk wel rekening mee houden." Alle spullen van de balans Heb je een bedrijfspand of auto van de zaak? Wanneer je je bedrijf beëindigd dien je ze te verkopen. Desnoods aan jezelf als privé persoon. Bij onroerend goed zoals een bedrijfspand dient er bij verkoop overdrachtsbelasting betaald te worden. Bij andere goederen zoals de auto van de zaak ben je BTW verschuldigd. Ook voorraden die je binnen je bedrijf hebt en niet aan anderen verkoopt, dien je over te hevelen naar je privé vermogen. Ook dan ben je btw verschuldigd aan de belastingdienst. Personeel Wie een onderneming runt met personeel in dienst, heeft toestemming nodig van het UWV om mensen te mogen ontslaan. Dit geldt ook als je van je personeel af wilt omdat je stopt met je bedrijf. Navraag bij zowel het UWV als vakbond FNV leert dat zo’n ontslagvergunning in dit geval doorgaans wel verleend wordt. Mits je je aan een "passend tijdpad" en de kantonrechterformule houdt. Anders gezegd moet je er rekening mee houden dat het een paar weken duurt en je je personeel een ontslagvergoeding moet betalen. Werkgevers hebben geen toestemming van het UWV nodig wanneer hun bedrijf failliet gaat of wanneer het dienstverband met wederzijds goedvinden eindigt. Stoppende ondernemers kunnen zichzelf dus geld (en wellicht ook tijd) besparen door het met hun personeel op een akkoordje te gooien waardoor ze akkoord gaan met ontslag. Bijvoorbeeld door een andere, passende baan voor ze te vinden waarmee je oude personeel in kan stemmen. Hoe groter, hoe complexer Tot slot dienen ook allerlei andere lopende zaken te worden stopgezet wanneer je besluit de stekker uit je toko te trekken. Denk hierbij aan het opzeggen van lidmaatschappen en het beëindigen van huur of leasecontracten en het inlossen van lopende leningen vanuit je bedrijf. Deze zaken klinken misschien simpel, in de praktijk kan het nog voor venijn zorgen. Denk hierbij aan opzegtermijnen bij leveranciers of verzekeringen die nog lang voor kosten kunnen zorgen. Bovendien moet je voldoende geld in kas hebben om lopende leningen in één keer af te kunnen lossen bij beëindiging van je bedrijf. Logischerwijs wordt het proces van stoppen met de zaak ingewikkelder naarmate je onderneming groter en complexer is geworden. Bij een eenmanszaak zonder al te veel ingebrachte toestanden, kun je met een boekhouder binnen een paar weken klaar zijn. Ondernemers met een fikse BV onder hun hoede moeten al snel rekening houden met vele maanden. Lees ook 'Bijna 60 procent zzp'ers zit te laag met uurtarief' Zzp'ers willen niets meer weten van hun oude pensioenfonds

Stoppen met je bedrijf? Dat is lastiger dan je denkt

Eline Ronner

09 dec 2016

DA, na Kruidvat en Etos de grootste drogisterijketen van Nederland, is in surseance van betaling. Na Macintosh en V&D is DA de derde grote keten die in korte tijd niet meer aan zijn financiële verplichtingen kan voldoen. Waar de problemen zich bij die eerste twee al maanden achter elkaar opstapelden, kwam het nieuws over DA relatief onverwacht. Toch mag het geen complete verrassing heten dat ook DA nu mogelijk op een faillissement afstevent, schrijft RetailWatching.nl. Vier vragen over hoe het mis ging. Wat weten we over DA? DA was lange tijd niet alleen de grootste, maar ook de beste drogisterijketen van Nederland, volgens het jaarlijkse consumentenonderzoek van GfK. Sinds 1997, toen dat onderzoek voor het eerst werd gehouden en DA nog meer dan achthonderd winkels had, werd de van oorsprong Rotterdamse keten elfmaal tot winnaar uitgeroepen. Pas in 2008 werd DA door Etos van de troon gestoten. Sindsdien won DA de prijs nog één keer, in 2013. Inmiddels is het winkelbestand van DA flink geslonken. In verschillende golven en door uiteenlopende oorzaken liep het aantal filialen terug tot nog 266 op dit moment, waarvan 259 gerund door zelfstandige ondernemers. Het franchiseconcept heeft sinds de oprichting in 1942 centraal gestaan: zelfstandige ondernemers die de lokale markten en klanten het best kennen, kunnen ieder hun eigen unieke aanvulling geven op het landelijke DA-concept. Diezelfde franchiseformule bleek echter ook belangrijke keerzijdes te hebben. Henk Castelijns is sinds 1 oktober 2015 de interim-CEO van DA. Hij volgde Linda Keijzer op, die vorig jaar nog de bij franchisenemers omstreden nieuwe formule DA Fris, Gezond en Mooi introduceerde. Nog geen drie maanden na zijn aanstelling dreigt het faillissement van de drogisterijketen. Met welke problemen heeft de drogisterijbranche als geheel te kampen? De drogisterijbranche verkeert al jaren in zwaar weer als gevolg van een veranderend retaillandschap. Tot even na de millenniumwisseling ging het goed, met continue groei dankzij de opkomst van het grootwinkelbedrijf. In 2003 waren er in Nederland zo’n 3.300 drogisterijen, die ongeveer 3,5 miljard euro per jaar omzetten met een gemiddelde groei van zeven procent. Daarna zakte de omzetontwikkeling tot en met 2015 in tot gemiddeld minder dan een procent en nam het aantal winkels af tot 2.800. Vooral de zelfstandigen binnen de branche hebben het zwaar. Hun aandeel halveerde en is nu nog zo’n zestien procent. Concurrentie is de belangrijkste oorzaak van de malaise bij de drogisterijen. Discountpartijen als Action, Big Bazar en Op=Op Voordeelshop zijn opgekomen en weten door parallelhandel veel van het kernassortiment van drogisten goedkoper aan te bieden. Daardoor lekt een deel van de omzet van drogisterijen weg naar die nieuwe concurrenten. Bovendien zag de drogisterijbranche zich genoodzaakt terug te slaan met eigen prijsacties. Zo zei D.I.O.-ceo Jos Jongstra in het oktobernummer van het magazine RetailTrends dat het promotieaandeel in de omzet was opgelopen tot boven de veertig procent. Dat zorgt voor een daling van de winstmarges. Naast de fysieke concurrentie vormt online een steeds grotere bedreiging. Jongstra noemde dat "een sluipmoordenaar". Welke specifieke problemen komen daar voor DA nog bovenop? In 2007 kwam DA zwaar in de problemen. Het bedrijf was in vier jaar tijd van zevenhonderd naar 430 vestigingen gegaan en werd overgenomen door private-equityfonds Aletra Capital Partners. De prijzenoorlog met vooral Kruidvat was toen de voornaamste aanleiding voor de problemen, zei toenmalig bestuursvoorzitter Robert van Twuijver. Die zette de omzet en de winstmarges zwaar onder druk. DA sloeg terug met vaste lage prijzen voor honderden producten, maar veel franchisenemers weigerden daarmee in te stemmen en keerden DA de rug toe. De kosten voor het hoofdkantoor werden daardoor te hoog. Vertrokken DA-franchisers sloten zich in veel gevallen aan bij concurrenten zoals D.I.O., die profiteerden. In 2014 kwam DA opnieuw in de clinch met een grote groep ondernemers, ditmaal vanwege de introductie van de nieuwe winkelformule Fris, Gezond en Mooi. De coöperatie waarin de meeste franchisenemers zijn verenigd, spanden een rechtszaak aan tegen DA Retail, met de bedoeling de nieuwe formule te laten schrappen. De ondernemers meenden dat het bedrijf het nieuwe concept invoerde zonder naar hen te luisteren daarmee gemaakte afspraken schond. In vijf maanden tijd zegden bijna zeventig DA-ondernemers de samenwerking op en stapten over naar onder meer Etos, Pour Vous en opnieuw D.I.O. Zowel de huidige CEO Henk Castelijns als drogisterijbranchekenner René Salimans noemt het weglopen van de franchisers als voornaamste oorzaak voor de financiële problemen. Castelijns voegt daar nog aan toe dat ook veel ondernemers die wel aan DA verbonden bleven, zelf in financiële moeilijkheden zitten en hun facturen niet meer kunnen betalen. De debiteurenstand is daardoor hoog opgelopen. Is er toekomst voor DA? DA ondervindt aan den lijve hoe moeilijk het is als zelfstandigenorganisatie te overleven in de drogisterijbranche, met een franchiseaandeel van ruim 97 procent. Op de kop af een maand voordat DA over moest gaan tot uitstel van betaling, verenigden zeven franchisenemers van DA en D.I.O. zich in de Stichting Drogisterij Parfumerie Belangen. Het doel: de zelfstandigen in drogisterijbranche uit het slop trekken. Dat kan volgens hen alleen door meer samenwerking tussen de zelfstandige ondernemers in de branche. “De huidige versnippering maakt dat we afzonderlijk onvoldoende interessante gesprekspartners zijn voor leveranciers en groothandels”, aldus de initiatiefnemers van de stichting. Daarmee sluiten zij zich aan bij Jaap Lagerweij, oud-directeur van onder meer de Bijenkorf, HEMA en Praxis. “De enige mogelijkheid voor de zelfstandigenorganisaties om te overleven, is samenwerking”, zei hij zei het oktobernummer van RetailTrends. “Doen ze dat niet, dan houdt het binnen een jaar of vijf op.” In dat nieuwe landschap van samenwerkende franchisers zou ook een plek voor DA kunnen zijn, zei René Salimans woensdag tegen RetailNews.nl. “De merknaam DA is nog steeds goud waard en er zijn voldoende winkels met de potentie om te overleven. Op de een of andere manier zal dus wel een doorstart mogelijk zijn, bijvoorbeeld door aan te sluiten bij concurrenten als Etos of Gezond en Wel.” Lees ook op RetailWatching.nl De geest is uit de fles: V&D gaat failliet Haalt het moederbedrijf van Scapino en Dolcis het nieuwe jaar nog? Zo groot is de markt voor online boodschappen echt

Doorstart drogisterijketen DA was volgens het boekje, oordeelt rechter

27 mei 2016

Werknemers van Martinair die na de sluiting van de passagiersdivisie in 2011 zijn overgestapt naar moederbedrijf KLM, zijn daar terecht onderaan de ladder begonnen. Dat heeft het gerechtshof in Amsterdam dinsdag bepaald. De kantonrechter kwam eerder tot eenzelfde oordeel. De werknemers waren naar de rechter gestapt om behoud van hun opgebouwde rechten af te dwingen. Een hogere plaats in de pikorde leidt tot betere arbeidsvoorwaarden. Waar in veel andere sectoren dienstjaren kunnen worden meegenomen naar een nieuwe werkgever, begint een piloot of stewardess bij een overstap vrijwel altijd onderaan. Het personeel van Martinair meende wel horizontaal te kunnen instromen bij KLM omdat sprake zou zijn van een overgang van onderneming. Daarbij blijven de rechten en plichten van werknemers behouden. Maar volgens het hof gaat dat niet op omdat geen sprake is van een voortzetting van de activiteiten van Martinair onder KLM-vlag.

Ondernemingsraad Martinair naar rechter om “sterfhuis-reorganisatie”

18 mrt 2015

Het is een luxeprobleem, maar veel ondernemers zitten er maar mooi mee: moet ik overtollig geld beleggen in de BV of het geld laten uitkeren en in privé gaan beleggen? Paul van der Kwast licht toe. Op het eerste gezicht is de keuze voor de aanwending van vermogen dat je als ondernemer niet meteen nodig hebt makkelijk, zoals je met deze tool kunt berekenen. Is het verwachte rendement hoger dan een procent of zes, dan kun je het geld beter naar privé halen, is het minder, dan houd je na belasting meer over als je in de BV gaat beleggen.

Paul van der Kwast: spaarpot ondernemer, beleggen in de bv of privé?

17 nov 2014

Ondernemen over de grens? Check even waar dat het makkelijkst gaat

30 okt 2014

In hoeverre is een franchisenemer verplicht om een bijdrage voor landelijke marketingte betalen aan de franchisegever? Uit een uitspraak van het Hof Amsterdam blijkt dat de redelijkheid en billijkheid meebrengen dat de franchisenemer van Spare Rib Express niet verplicht is om die bijdrage te betalen. Advocaat franchiserecht Manita Hamberg licht de uitspraak toe. De feiten in deze zaak liggen als volgt. De franchisegever, Spare Rib Express Nederland BV, heeft in 1997 een franchiseovereenkomst gesloten met een franchisenemer. In deze overeenkomst is een te betalen maandelijkse franchisefee afgesproken van 6 procent van de totale omzet, exclusief btw in de desbetreffende maand. De franchiseovereenkomst voorziet verder niet expliciet in een aparte bijdrage voor marketingactiviteiten. Franchisenemer stemt niet in met nieuwe bijdrage Op de jaarvergadering van 2009 is voor het eerst gestemd over een voorstel van Spare Rib Express voor een landelijke marketingbijdrage. Alle aanwezige franchisenemers konden zich hiermee verenigen. De franchisenemer in kwestie heeft over de jaren 2009, 2010 en 2011 steeds ingestemd met de voorgestelde marketingbijdrage en deze ook voldaan. Op de jaarvergadering 2012 heeft de franchisenemer evenwel niet ingestemd met het voorstel van Spare Rib Express om de marketingbijdrage over 2012 (opnieuw) vast te stellen op 1 procent per maand over de omzet exclusief btw (tot een max van 400 euro per maand) en ook aangegeven deze bijdrage niet te zullen voldoen. Franchisegever eist betaling van franchisenemer Spare Rib Express stelt dat zij gerechtigd is betaling van de landelijke marketingbijdrage van al haar franchisenemers, en dus ook van de franchisenemer in kwestie, te blijven verlangen. Zij start daarom een bodemprocedure tegen de franchisenemer. De kantonrechter heeft de vordering van Spare Rib Express echter afgewezen en overwoog daarbij dat de franchiseovereenkomst uit 1997 geen grondslag bood voor de vordering en dat zij evenmin gerechtigd was de overeenkomst in die zin te wijzigen dat de franchisenemer gehouden is naast de afgesproken franchisefee een maandelijkse marketingbijdrage te betalen. Tegen deze beslissing is Spare Rib Express in hoger beroep gegaan. Hof: verplichting bijdrage onvoldoende onderbouwd Het Hof volgt de kantonrechter in zijn oordeel. Het Hof acht het argument van Spare Rib Express dat de franchisefee van 6 procent, zoals overeengekomen in 1997, in de huidige tijd met de komst van het internet niet afdoende is om de marketingkosten te dekken, onvoldoende onderbouwd zeker nu de franchisenemer als (tegen)argument heeft aangevoerd dat Spare Rib Express ook al via de afgesproken franchisefee meeprofiteert van de hogere omzetten van de franchisenemer. Ook het argument van Spare Rib Express dat de franchisenemer op grond van het franchiseketenbelang gebonden is aan het besluit van de meerderheid van de franchisenemers en dit belang daarom boven het individuele belang van de franchisenemer dient te prevaleren, wordt niet gevolgd door het Hof nu de franchiseovereenkomst niet voorziet in een dergelijke gebondenheid. Aanvullende werking redelijkheid en billijkheid Ook vloeit die gebondenheid niet voort uit de eerdere marketingbijdragen die wel zijn voldaan door de franchisenemer. Het Hof vult verder aan dat niet kan worden beoordeeld of de aanvullende werking van redelijkheid en billijkheid in dit geval meebrengt dat in het kader van het franchisebelang de franchisenemer een niet-contractuele bijdrage moet blijven leveren aan landelijke marketing. Zeker omdat onduidelijk is gebleven wat de voordelen van de landelijke marketing voor Spare Rib Express zijn (geweest) in termen van omzetvergroting, waardevermeerdering van de keten en kostenreductie. Het Hof Amsterdam bekrachtigt daarom het vonnis in eerste aanleg. Franchiseovereenkomst niet in de wet geregeld Een franchiseovereenkomst is niet afzonderlijk in de wet geregeld. Daarom gelden slechts de algemene bepalingen die op overeenkomsten van toepassing zijn. Franchiseovereenkomsten zijn hierdoor vaak omvangrijke en gedetailleerde documenten, waar doorgaans ook nog een franchisehandboek bij hoort. Hierin worden de praktische en operationele aspecten van de franchise nader uitgewerkt en vastgelegd. Betaling van de franchisevergoeding De verplichtingen van de franchisenemer liggen voornamelijk bij de betaling van de franchisevergoeding en bij de dagelijkse gang van zaken. De franchisegever houdt zich bezig met marketing en het aansturen van de gehele franchiseketen. Vaak wordt gebruik gemaakt van een standaard franchiseovereenkomst die ook aan andere franchisenemers binnen de keten is aangeboden. In veel gevallen laat de franchiseovereenkomst echter ruimte voor interpretatie. Het is dan ook noodzakelijk om de gemaakte afspraken goed vast te leggen. Manita Hamberg is advocaat franchiserecht bij AMS Advocaten.

Is de franchisenemer verplicht tot een marketingbijdrage aan de franchisegever?

05 mei 2014

‘Informeer de ondernemingsraad op tijd’

02 mei 2014

eKantonrechter: rijdende rechter, maar dan op de elektronische snelweg

02 mei 2014

Chipmaker moet universiteit 1,5 miljard dollar schadevergoeding betalen

01 apr 2014