Hoewel het Amerikaanse leger het levenslicht zag op 14 juni 1775, duurde het ruim anderhalve eeuw voordat de Special Forces, ook wel bekend als de Groene Baretten, hun intrede deden.
De speciale eenheid van het Amerikaanse leger werd opgericht op 19 juni 1952. Sindsdien stonden de Groen Baretten aan de frontlinie van gevechten in Vietnam, Irak en Afghanistan. Vandaag de dag adviseren ze de door het Westen gesteunde strijdkrachten in Syrië.
Ze noemen zichzelf de ‘stille professionals’ en ze behoren tot de elite onder de vechtersbazen in de wereld.
Hun missie is de onconventionele oorlogsvoering. Met kleine teams trainen en leiden ze strijdende krachten.
De soldaten van de Special Forces werken meestal in een team van twaalf man. Elk lid met zijn eigen specifieke taak: de wapenspecialist kent zo’n beetje elk wapen in de wereld, de communicatiesoldaat legt de lijntjes en de medici kunnen zowel iemands leven nemen als redden.
Het is misschien raar om een team van slechts twaalf man naar vijandelijk gebied te sturen. Maar vergeet niet: het zijn wel de Groene Baretten.
De speciale eenheden van het Amerikaanse leger staan bekend om hun uitzonderlijke vaardigheden en professionalisme.
Naast de CIA behoorden ze tot de eerste Amerikanen die voet aan de grond zetten in Afghanistan, een maand na 9/11.
Daar sloten ze zich aan bij de Noordelijke Alliantie en hielpen Hamid Karzai aan de macht.
In het begin van die oorlog reden de Groene Baretten rond op paarden...
...of op All-Terrain Vehicles.
Ze worden gevreesd en gerespecteerd.
Je komt niet zomaar bij de speciale eenheden.
Het leger selecteert de beste soldaten die zich melden bij de Special Forces Assessment and Selection (SFAS).
De training is een uitputtingsslag.
Het vergt uitzonderlijk uithoudingsvermogen en mentale vaardigheden.
Hun tijd bij SFAS duurt slechts 24 dagen voordat een nieuw trainingstraject van een jaar ingaat.