Whisky (of whiskey) kan rekenen op een grote schare fans, of het nu de rokerige single malts van de Schotse eilanden zijn of de nieuwere destillaten uit Japan en tal van Noord-Europese landen.
Maar hoe zit het toch met die spelling? Want de ene keer lees je whiskey en vervolgens weer zónder die ‘e’, whisky. Het is één van de meeste ge-Googlede vragen. Het mooie is echter dat áls je het eenmaal weet, je het ook niet meer vergeet.
Business Insider sprak met Ewan Gunn, een whiskymeester bij de internationale drankengigant Diageo om het antwoord te vinden. Gunn is een expert op en werkt al 19 jaar in de drankindustrie.
Hij vertelt als ambassadeur waarom whisky smaakt zoals het smaakt, en weet alles van het productieproces en de geschiedenis. Uiteraard kan hij ook verklappen hoe het zit met de spelling.
"Schotse whisky is altijd zonder 'e', wij gebruiken de tijd die daardoor overblijft om meer van de drank zelf te genieten", grapt hij. Ook in Canada en Japan bedienen de makers zich van die 'whisky'.
Maar in de VS en Ierland zit er wel een 'e' in de whiskey, hoewel er uitzonderingen bestaan en veel Amerikaanse destilleerderijen ook wel spreken van bourbon.
Makkelijk zat dus, want het gaat puur om het land waar de drank vandaan komt. Onthouden is ook eenvoudig, want de landen die een 'e' in hun naam hebben, zoals de Verenigde Staten en Ierland, stoppen die ook in hun whiskey, terwijl ze er in Schotland, Canada en Japan verre van blijven.