- De 28-jarige Brit Jack Forsdike werkte enkele jaren in China voor een techgigant in de stad Guangzhou.
- Hij merkte hoe het was om zes dagen per week van 9 uur ’s ochtends tot 9 uur ’s avonds te werken.
- Voor Business Insider vertelt Forsdike over z’n ervaringen met de 996-werkcultuur.
- Lees ook: Werknemers zetten salaris op 1 bij criteria voor baan, maar gros vindt 40-urige werkweek te lang.
Dit artikel in de ik-vorm is geschreven door redacteur Matthew Loh van Business Insider, gebaseerda op een gesprek met de 28-jarige Britse expat Jack Forsdike uit Manchester. Forsdike werkte van 2022 tot 2024 voor één van de grootste ontwikkelaars van games in China.
Toen ik voor het eerst hoorde dat ik volgens het beruchte 996 werkritme in China zou moeten werken, was ik eigenlijk wel enthousiast. Dit betekent dat je zes dagen per week van 9 uur ’s ochtends tot 9 uur ’s avond werkt.
Op dat moment had ik bijna twee jaar in Guangzhou gewerkt als tolk Engels-Chinees bij een plaatselijke techgigant. Maar mijn passie lag bij het ontwerpen van games, dus het was een droom die uitkwam, toen mijn werkgever me in januari 2024 een baan als ontwikkelaar aanbood.
De afdeling personeelszaken vertelde me vervolgens dat het aantal werkuren drastisch zou toenemen. Als tolk was ik gewend geraakt aan een kantoorleven waarbij ik niet op vaste tijden hoefde te werken. Van ontwikkelaars werd verwacht dat ze elke dag van 10 uur ’s ochtends tot 10 uur ‘savonds zouden werken, zes dagen per week.
Dat stond niet in onze contracten, maar het werd gezien als de norm.
Toen ik op 996 werd gezet, voelde het alsof ik werd erkend. Ik had het idee dat die werkuren betekenden dat ik deel uitmaakte van een serieus, waardevol team en dat mijn productiviteit ertoe deed.
Ik realiseerde me al snel hoe naïef ik was.
Ik had geen leven buiten mijn werk
Mijn 996-leven ging niet direct vol van start; ik was net getrouwd en vroeg mijn manager of ik het kantoor op sommige dagen eerder mocht verlaten en niet elke zaterdag hoefde te werken.
Hij ging akkoord. Zolang ik mijn werk maar deed, zei hij.
Uiteindelijk begon het werk zich toch op te stapelen. Ik moest op een willekeurige zaterdag of zondag komen. Op sommige dagen verliet ik mijn werk om middernacht.
Na een paar maanden was mijn 996-rooster in volle gang. Mijn leven bestond vooral uit weggaan van kantoor, op kantoor zijn of naar kantoor gaan.
Als ik in het weekend werkte, kreeg ik geen schouderklopjes. Ik kwam erachter dat het normaal was om zelfs op zondag op kantoor te zitten.
De ergste maand was april, toen mijn team onder druk stond om een deadline te halen. Westerse gameontwikkelaars gebruiken de term “crunch”, om onbetaald over te werken voor een grote release.
Een normale 996-baan voelde al als “crunch”, dus dit was “crunch” op steroïden. Er was een periode waarin ik drie weken achter elkaar diensten van 12 tot 14 uur draaide - zo'n 20 overwerkdagen op kantoor zonder enige rust.
Ik was meestal net voor 10 uur 's ochtends op kantoor om te ontbijten - alle maaltijden werden geserveerd in de bedrijfskantine. Daarna werkte ik tot 12.30 uur, wanneer het tijd was om te lunchen.
We hadden het voorrecht van een lunchpauze van 90 minuten, waarin ik koffie kon drinken met collega's en een uurtje kon luieren. Ik denk dat dat een van de redenen was dat ik de 996-uur-routine overleefde.
Daarna werkten we weer voordat we gingen eten, waarna we de rest van de avond doorploeterden. Dit werd niet echt gezien als overwerk - mijn bazen planden regelmatig vergaderingen om 21.00 uur 's avonds.
Ik kwam na middernacht thuis, nam een douche en ging meteen naar bed. Dan stond ik op en ging ik weer aan de slag.
Er was geen leven buiten het werk. Ik had nauwelijks tijd voor mijn vrouw. Ik was gestopt met tennissen, een van mijn favoriete hobby's en ik kon niet sporten. Elke maaltijd die ik at was in de kantine van het kantoor.
Ik begon me te realiseren dat mijn gezondheid achteruit ging. Ik verloor spiermassa en kwam aan. Het werd onhoudbaar en ik bad dat de werkdruk zou afnemen.
Dit zou mijn leven worden
Een groot probleem was dat we nooit de senior managers zagen die de beslissingen namen. Ze gaven ons deadlines van bovenaf en onze teamleiders konden daar niet over onderhandelen.
Maar wat me psychisch echt een klap gaf, was het besef dat dit een toekomstperspectief voor de lange termijn was. Ook in het Verenigd Koninkrijk, waar ik vandaan kom, werken veel mensen krankzinnige werkweken. Toch is er meestal licht aan het einde van de tunnel, zoals een andere baan of een promotie.
In de 996-routine zijn deze uren het minimum. Iedereen, van mijn manager tot mijn collega's en vrienden in andere teams, wist dat dit leven eindeloos doorging en veeleisend was. Toch leken ze zich er allemaal bij neer te leggen.
Met "996" als standaard waren mijn collega's bang dat als ze naar een ander bedrijf zouden overstappen, ze in een nóg zwaardere rol terecht zouden komen.
In mei kreeg ik eindelijk een pauze. De Dag van de Arbeid is een van de grootste vakanties in China en ik had een langere verlofperiode bedongen als voorwaarde voor de overstap naar mijn nieuwe functie.
Toen ik terugkwam, ontdekte ik dat het grootste deel van mijn team, inclusief ikzelf, was ontslagen. Ons project was in wezen afgerond, maar het bedrijf had besloten terug te gaan naar een eerdere ontwikkelingsfase van ons spel.
Ik was teleurgesteld, vooral omdat ik net waanzinnig veel uren had gewerkt voor dit bedrijf. Maar ik werd vervolgens overvallen door een golf van opluchting.
"996" deed me beseffen dat ik veel had gemist in het leven buiten werk. Na mijn ontslag ging ik in de herstelmodus.
De 996-mentaliteit is in mijn optiek achterhaald. Je teams worden er niet productiever van, want het is slecht voor het moreel en vermoeide werknemers maken meer fouten.
Toen ik was vertrokken bij het bedrijf na mijn opzegtermijn van 28 dagen, heb ik samen met mijn vrouw tijd doorgebracht in de ijskoude stad Harbin.
Mijn droom is nog steeds om games te maken in China, maar ik weet niet zeker of een bedrijf me ooit nog kan verleiden om 996 uur te werken. Er is gewoon te veel dat je daarvoor moet inleveren.