• De kans is aanwezig dat meer landen bitcoin als officieel betaalmiddel accepteren, zoals El Salvador dat in 2021 deed.
  • Duurzaamheid wordt steeds belangrijker, en dit zouden overheden kunnen doorvoeren in hun cryptobeleid.
  • Niet alle landen zijn blij met cryptocurrencies, en hebben daarom besloten om het volledig te verbannen.

Cryptocurrencies spelen een steeds grotere rol in onze samenleving. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat steeds meer bedrijven crypto als betaalmiddel accepteren. Ook het gebruik van bitcoin als bescherming tegen inflatie is bij institutionele beleggers in opkomst.

Het gevolg van deze stijgende populariteit is meer wet- en regelgeving. De kans is aanwezig dat meer overheden crypto in 2022 reguleren, en dat zou een grote impact kunnen hebben op de crypto markt. Over het algemeen zijn er vier ontwikkelingen te zien:

1. Meer landen accepteren bitcoin als officieel betaalmiddel

In 2021 was El Salvador het eerste land ter wereld dat bitcoin als officieel betaalmiddel accepteerde. Volgens velen een riskante beslissing, maar niet veel later gingen er al geruchten rond dat meer landen uit Zuid-Amerika gaan volgen.

Het gaat dan voornamelijk om landen met een zwakke economie, zoals Argentinië, Panama en Paraguay. Accepteren deze landen bitcoin als wettig betaalmiddel, dan levert dat verschillende voordelen op.

Zo kunnen landen profiteren van mogelijke welvaartswinsten en schuldverminderingen. Regulering hoeft dus niet altijd negatief te zijn voor de ontwikkeling van crypto.

2. De meeste landen staan neutraal tegenover cryptovaluta

De meeste landen hebben geen duidelijk standpunt tegenover crypto. Ze zijn kritisch, maar voeren geen strenge regelgeving in die het gebruik ervan in grote mate belemmert. Zo is het voor inwoners van deze landen gewoon mogelijk om crypto te kopen en verhandelen, maar heeft de overheid wel aangegeven strenger te willen controleren op het bezit en gebruik.

De Verenigde Staten is hier een goed voorbeeld van. Inwoners hebben de vrijheid om crypto te bezitten en verhandelen, maar er wordt wel steeds strenger gecontroleerd op het betalen van belasting over cryptovermogen.

Deze vorm van regulatie zien we ook in Nederland. Zo is het bijvoorbeeld sinds enkele jaren voor crypto exchanges verplicht om de KYC-procedure (Know Your Customer) in te voeren, waarmee de identiteit van gebruikers van een cryptobeurs wordt geverifieerd. Op deze manier hebben overheidsinstanties meer inzicht in de geldstromen die hier plaatsvinden, zodat witwassen kan worden tegengegaan.

Toch heeft dit niet direct een grote impact op crypto, doordat deze landen geen extreme regelgeving invoeren.

3. Landen willen duurzamer worden en passen regelgeving voor crypto hierop aan

Klimaat en milieu is de afgelopen jaren een grote rol gaan spelen binnen de politiek. Steeds meer landen scherpen milieuregels aan om aan internationale richtlijnen te voldoen, zoals de klimaatdoelstellingen van Parijs.

Erik Thedéen, vicevoorzitter van de Europese Autoriteit voor Effecten en Markten (EAEM), gaf in 2022 aan dat bitcoinmining verboden zou moeten worden in de Europese Unie om de klimaatdoelstellingen van Parijs te kunnen behalen.

Bitcoinmining is het valideren van transacties die door ongeveer één miljoen computers uitgevoerd worden. De computer die als eerste alle transacties heeft gevalideerd, mag een nieuw blok toevoegen aan de blockchain. Ofwel: proof of work. Dit betekent dat het werk van de andere miners voor niets is geweest. Er kan immers maar één computer de eerste zijn.

Het minen van bitcoin is een energievretend proces, waarbij jaarlijks ongeveer 91 terawatt-uren aan elektriciteit bij komt kijken. Even voor je beeldvorming: dat is nog meer dan het gebruik van heel Finland, dat uit 5,5 miljoen inwoners bestaat.

In China wordt een groot deel van de energie opgewekt door middel van kolencentrales. Dit maakte bitcoin indirect een erg milieuonvriendelijk proces. Doordat de Chinese regering het minen van bitcoin in 2021 heeft verboden, is bitcoin een ietsje duurzamere munt dan voorheen. Al zijn we er natuurlijk nog steeds niet.

Strengere regelgeving voor het minen van bitcoin zou miners kunnen dwingen van duurzamere energiebronnen gebruik te maken. Wanneer Ethereum – als tweede munt een grootverbruiker – daadwerkelijk overschakelt naar het proof of stake-verificatieproces, besparen ze naar eigen zeggen in één klap 99,9% van hun verbruik. Dat is een eerste stap, want blockchaintechniek is per definitie onzuiniger dan het huidige financiële systeem. Het vereist meer hardware.

4. Westerse landen niet bezig met ban

Het is ook mogelijk dat meer landen cryptovaluta volledig zullen verbannen. In 2021 haalde China het nieuws toen de regering besloot bitcoinmining te verbieden. Begin dit jaar kwam naar buiten dat het land iedere vorm van crypto in de ban wil doen.

China is niet het enige land dat afscheid neemt. Egypte, Irak, Qatar, Oman, Marokko, Algerije, Tunesië en Bangladesh gingen het land al voor. Hier is het strafbaar om crypto te bezitten, erin te handelen of ermee te betalen.

Er zijn dus verschillende ontwikkelingen gaande op het gebied van cryptoregulatie. De meeste landen, op een enkeling na, hanteren hetzelfde beleid als Nederland. Ze willen wat meer wet- en regelgeving doorvoeren om cryptovaluta beter te kunnen reguleren.

De Nederlandse politiek ziet vooral ook mogelijkheden. Zo is De Nederlandsche Bank (DNB) aan het onderzoeken hoe ze de blockchaintechnologie kunnen inzetten om bepaalde processen binnen het financiële systeem te verbeteren.

Zelf aan de slag met cryptovaluta? Dat kan via het Nederlandse cryptoplatform LiteBit. Hier handel je heel eenvoudig in drie stappen in één of meerdere van de 60+ aangeboden cryptomunten. Aankopen kan via onder andere iDeal of creditcard.