Australische onderzoekers hebben een drone gebouwd om het snot van bultrugwalvissen te verzamelen bij Sydney.
Vanessa Pirotta van Macquarie University zegt dat de micro-organismes die leven in het slijm in het spuitgat veel kunnen vertellen over de gezondheid van de bultrugpopulatie.
Het aantal bultruggen is toegenomen, sinds de International Whaling Commission de walvisjacht in 1963 verbood.
“Door micro-organismes uit de walvislong te verzamelen kunnen we de gezondheid van een dier vaststellen”, zegt Pirotta, die opmerkt dat dit de enige manier is om deze informatie te verkrijgen omdat het vangen van een bultrug geen optie is.
Het was tot nu toe ongelofelijk lastig om een monster te verzamelen. De oplossing is een op maat gebouwde, waterdichte drone. Deze kan over de walvis vliegen en zo uitgeademde dampen uit de spuitgaten verzamelen, zonder de dieren schade of pijn te doen.
Het project heeft een grote groep mensen samengebracht, waaronder dronepiloot en ingenieur Alastair Smith van het bedrijf Heliguy, zeevaartexperts, microbiologen en marinebiologen.
Zie de drone in actie:
"We hebben een goedkoop systeem ontwikkeld met een steriele petrischaal en een op afstand bestuurbare klapdeksel", zegt Pirotta. "Deze kunnen we koppelen aan een drone met een GoPro-camera, zodat we de walvissen zo min mogelijk hoeven te storen. Dankzij het systeem kunnen we veilig en betrouwbaar monsters verzamelen, en externe vervuiling door lucht en zeewater van buiten het spuitgat minimaliseren.
"Dit betekent dat we beter in staat zijn om de gezondheid van de herstellende walvispopulatie in de loop van de tijd te volgen én veranderingen in hun omgeving te onderzoeken. We hopen dat we ditzelfde concept in de toekomst toe kunnen passen om meer te leren over de gezondheid van andere soorten, zoals de veel kleinere walvis uit het zuiden."
De onderzoekers verzamelden mucusmonsters van 59 bultrugwalvissen die noordwaarts trokken voor de kust van Sydney. De bacteriën werden vervolgens op kweek gezet en verder onderzocht. Wat blijkt? Bultwalvissen hebben bacteriën in hun spuitgatslijm van niet-zoogdieren.
"We konden zien dat veel walvissen bacteriesoorten meedroegen die in de luchtwegen van dolfijnen en mondholten van andere zoogdieren voorkomen. Maar we vonden ook enkele bacteriën die met vis worden geassocieerd", zegt Pirotta.
"Drones brengen een revolutie teweeg in de manier waarop we zeedieren bestuderen. Dankzij zijn kleine formaat is een drone een aantrekkelijke optie voor het bestuderen van het leven in zee. Doordat ze zo klein zijn, verstoren ze de dieren minimaal."
"Naast het verzamelen van informatie over de gezondheid van de dieren, konden we ook de dieren in een ander perspectief zien: van boven in plaats vanaf een boot. We zagen hoe de dieren met elkaar communiceren en hoe dolfijnen kilometers lang met die dieren mee zwemmen."
Voor wie zelf een drone heeft: die hierboven is een 4-motorige elektrische multirotor met een diameter van 500 mm met een hoge verhouding tussen vermogen en gewicht, waardoor hij snel en goed te manoeuvreren is.
Volgens de onderzoekers vraagt dit model wel de nodige stuurmanskunst. Voorspellen wanneer een walvis op het punt staat naar boven te komen, het goed positioneren van de drone en het op tijd openen van de petrischaal is een flinke uitdaging.
Dit artikel verscheen eerder op Business Insider Australia.