De Amsterdamse Mendy van der Linden heeft iets gedaan waar veel stadgenoten over denken, maar wat weinigen doen: ze heeft haar huis in de hoofdstad verkocht voor een ‘mooi bedrag’ om rond te reizen in een camper samen met haar parkiet Rio en hond Daisy Dallas.
Onlangs meldde het economisch bureau van ING dat Amsterdammers niet staan te springen om hun huis te verkopen, ondanks het feit dat de huizenprijzen in de hoofdstad gemiddeld 30 procent hoger liggen dan tien jaar geleden.
Dat komt omdat Amsterdammers aan hun woning kunnen verdienen zonder deze te verkopen, bijvoorbeeld door het huis te verhuren, luidde de verklaring van de economen van ING.
Daarbij zijn er nu eenmaal weinig (betaalbare) woningen beschikbaar in en rondom hoofdstad. Niet ideaal voor Amsterdammers, die net als de rest van de Nederlanders honkvast zijn.
Huis in Amsterdam verkocht
Mendy van der Linden (37) behoort niet langer tot deze groep. De koopakte van haar woning in een opkomende buurt in Amsterdam-Oost is inmiddels getekend; eind deze maand zal ze vertrekken.
Haar nieuwe huis wordt een camper, een Fiat Ducato JTD 2.3, voorzien van een gereviseerde turbodieselmotor van Ford en zonnepanelen. "Ik kan straks gerust een berg op en ik heb altijd stroom", vertelt ze in een koffiecafé in haar bijna-oude buurt.
Ze laat huis en haard achter: haar ouders, vrienden en haar liefde die elders in het land woont. Maar alleen is ze straks niet: Hond Daisy Dallas, een Tibetaanse shih tzu en de groen-geel geveerde parkiet Rio gaan mee.
De parkiet is ook de reden dat Mendy voor een camper heeft gekozen en niet voor een verblijf in Airbnb's tijdens haar nomadenbestaan. "Rio heeft een vaste ruimte nodig", legt ze uit, terwijl ze op haar telefoon een speciale rugtas laat zien waar de parkiet met kooi en al in kan als hij toch de deur uit wil. "Ik kan hem niet laten losvliegen, misschien wordt hij dan opgegeten door een roofvogel."
De zekerheid van een eigen huis
De geboren en getogen Amsterdamse ging door een turbulente periode, nadat ze op haar 18e was neergestreken in de woning, aanvankelijk als huurder. "Ik kocht het appartement een aantal jaren later, in 2006, toen ik 25 jaar was. Dat lukte met een intentieverklaring van mijn toenmalige werkgever en hulp van mijn ouders. Ook lag de verkoopprijs iets onder de getaxeerde waarde, omdat ik het van mijn verhuurder kocht."
Haar huis was een zekere factor in een bestaan vol flexibele banen. "Ik barstte van de energie en deed van alles. Na mijn havo-examen kwam ik bij KLM terecht als grondstewardess. Daar moest ik er steeds een paar maanden uit, omdat ze geen vast contract boden na drie tijdelijke contracten. Maar tussen de contracten door had ik genoeg te doen. Ik werkte bijvoorbeeld in een louche casino", grapt ze.
"Ook was ik hostess voor een promotiebureau en gaf ik les op het Circuit Zandvoort. Van mijn 15e tot mijn 22e racete ik en gold ik als Nederlands jongste talent. Daarnaast had ik op mijn 21ste een entertainmentbedrijfje dat DJ-battles organiseerde. Dan liet ik bijvoorbeeld Don Diablo en een lokale DJ met elkaar battlen. Ik ben iemand die veel dingen wil uitproberen, dan is een eigen woning fijn om op terug te vallen en een manier om aan mijn financiële toekomst te bouwen."
Zwaar auto-ongeluk
Maar een halfjaar nadat ze haar huis had gekocht, kwam haar toekomst volledig op losse schroeven te staan. Ze raakte betrokken bij een zwaar auto-ongeluk waardoor ze drie maanden in een revalidatiecentrum belandde. "Mijn zenuwstelsel was beschadigd en mijn cognitieve functies waren aangetast. Mijn werkgever verlengde mijn contract niet en mijn toenmalige vriend ging weg, terwijl ik in het revalidatiecentrum zat."
Daar kwam nog eens bij dat Mendy de schadevergoeding voor het auto-ongeluk moest opeisen via advocaten. Helder nadenken lukte op dat moment niet, informatie verwerken ging moeilijk en ze bleek overgevoelig voor licht en geluid. Daarbij had ze 'vooral heel veel pijn'.
Mendy: "De revalidatie-arts zei: 'Wen er maar aan'. Ik huilde iedere dag om het feit dat ik voortaan weinig energie had en veel niet meer zou kunnen doen. Op dat moment was mijn huis écht de basis. Een veilige haven. Het is altijd mijn baken geweest."
Nooit meer in loondienst
Na het ongeluk heeft ze nooit meer voor een baas gewerkt. "Mijn lichaam is niet betrouwbaar genoeg. Op slechte dagen lijkt het alsof ik ben'uitgelogd', maar met mindfulness heb ik dat leren accepteren. Door die rust komt energie vrij die eerst naar verdriet en verwarring ging. Dat heb ik stapje voor stapje uitgebouwd. Daarbij heb ik door de jaren heen zo'n 21 specialisten op mijn pad gehad die mij ook steeds een stukje vooruit hebben geholpen."
Wel probeerde ze te ondernemen. Zo was ze relatiecoach en had ze een bikiniwebshop. "Maar dat bracht obstakels met zich mee die ik met mijn energieniveau niet aankon. Mijn webshop werd bijvoorbeeld gehackt, daarbij kregen al mijn klanten een vreemde mail die ik niet had geschreven. Het is voor mij heel belangrijk dat als ik ergens energie in stop, ik het ook terugkrijg. Dat heb ik geleerd na het ongeluk, wat dat betreft een blessing in disguise."
Ruim tien jaar na de aankoop van haar huis heeft ze toch besloten haar 'baken' los te laten. "Ik wil ervaringen opdoen, verschillende zonsondergangen zien, van culturen proeven... Dat gebeurt niet als ik hier blijf. Overigens betekent dat niet dat ik impulsief ben of er op los leef. Ik groei intuïtief naar beslissingen toe en neem ze vervolgens heel bewust. De beslissing om mijn huis te verkopen en te gaan reizen, heb ik genomen omdat twee dingen samenvielen: ik kon de woning voor een mooi bedrag verkopen en het vertrouwen in mijzelf, fysiek en als valutahandelaar, is gegroeid."
In de valutahandel, maar niet in de cryptomunten
Sinds 2015 is Mendy actief als particuliere valutahandelaar. Ook daar heeft ze het nodige meegemaakt: "Ik kwam eerst allerlei zwendelaars tegen, want waar big money is, zijn ook boeven. Toen bedacht ik dat ik zelf ook opties kan plaatsen, daar heb ik geen tussenpersoon voor nodig. Vroeger kon dit niet, het moest telefonisch, maar nu handel je via je eigen platform bij een broker. Dat kan op verschillende manieren, met robots bijvoorbeeld. Maar ik handel het liefst handmatig, old school, door een analyse te maken."
Vandaar dat ze nooit in bitcoin zou stappen. "Bij fx-trading analyseer je bijvoorbeeld het nieuws en handel je vanuit een verwachte beweging, het gedrag van een currency pair. Bitcoin is gokken: rood of zwart. Het heeft geen diepgang. Daarbij valt de valutahandel onder het toezicht van financiële waakhonden, bitcoin niet. Bitcoin is wild west."
De valutahandel is haar op het lijf geschreven: "Ik ben altijd goed geweest in wiskunde en heb gevoel voor cijfers. Als kind keek ik al graag naar charts. Bovendien is valutahandel voor mij de perfecte manier om mezelf te onderhouden. En het grappige is dat handelen mij ook weer helpt in balans te blijven als mens. Hoe je omgaat met emoties als angst, gulzigheid en optimisme, is heel erg van belang. Dat leer je niet in één keer, dat is een persoonlijke reis."
Als valutabelegger hanteert ze ook een specifiek dagritme: "'s Ochtends sta ik op, schrijf ik op hoe ik mij voel en wat mijn intenties voor die dag zijn. Vervolgens ga ik mediteren en maak ik een wandeling met mijn hondje, om alles weer los te laten. Als ik dan thuiskom, kan ik met een fris gemoed mijn zaakjes ingaan."
Het aantal uren dat ze wekelijks aan valuthandel besteedt, verschilt. "Soms heb ik op maandag al mijn target binnen. Maar lukt dat niet, dan moet ik later in de week nog aan de slag."
Reizen én financieel onafhankelijk worden
Als ze eenmaal met de camper op pad is, wil ze blijven handelen. Ze verwacht van ongeveer 2.000 euro per maand rond te kunnen komen.
Maar als het aan haar ligt, blijft het daar niet bij. "De bedoeling is om mijn posities in de valutahandel uit te breiden. Met mijn klachten heb ik veel rust en verzorging nodig, zoals massages. Dat kost geld. Bovendien kan ik pas op mijn 72ste met pensioen. En dan krijg je AOW, waarvan je niet kunt leven. Ik wil vóór die tijd mijn schaapjes op het droge hebben."
Dat doel wil ze behalen met verschillende inkomstenbronnen. Het geld dat ze heeft overgehouden van de verkoop van haar huis in Amsterdam, heeft ze deels op een spaarrekening gestort. Langzaamaan moet haar account voor valutahandel worden vergroot naar uiteindelijk 100.000 euro, om daar vervolgens 2 procent per week op te pakken.
"Dat is de reden waarom ik eerst vertrouwen in mezelf moest hebben als valutahandelaar. Je kunt prima handelen met een account van 5.000 euro. Als je dan een foutje van 1 procent maakt, is het niet erg. Maar dat is een ander verhaal met een account van 100.000 euro, daar kun je behoorlijk zenuwachtig van worden", legt ze uit.
Daarnaast moet er ook geld binnenkomen met aandelenhandel en een vakantiehuisje dat ze op den duur wil kopen en vervolgens verhuren. "En ik wil wat inkomsten genereren door mensen te coachen, bijvoorbeeld in mindfulness of trading, of mindfull-trading", schetst ze losjes.
De exacte dag waarop ze vertrekt met de camper, is nog niet bepaald. "Ik zie het wel voor me dat ik gewoon ergens in een café zit, zoals nu, en dan denk: ik ga nu de camper ophalen. Het zal intuïtief gebeuren."
Een plan B is er niet. "Het leven is een avontuur met hobbels. En de grootste hobbel, het ongeluk, heb ik al genomen. Als dit niet bevalt, zoek ik iets anders dat me wel bevalt."