Aardbevingsgedupeerde Pieta Ettema uit Loppersum is blij met de uitspraak van de rechter dat de immateriële schade door de aardbevingen moet worden vergoed. “De hele ellende vreet namelijk aan ons”, zegt ze.
Een groep van 125 Groningers stapte naar de rechter om een principe-uitspraak te krijgen over de vraag of de NAM naast zichtbare aardbevingsschade ook aansprakelijk is voor niet tastbare schade. De rechtbank in Assen oordeelde woensdag van wel.
De rechter vindt dat duidelijk is dat de aardbevingen “diep ingrijpen in levens” en veel inwoners de situatie als “zeer belastend” ervaren. De NAM maakte een onrechtmatige inbreuk op hun ongestoorde woongenot, aldus de rechtbank.
Hoger beroep
Ettema, een van de 127 eisers, woont in een monumentaal pand in het hart van het bevingsgebied. “We willen hier niet meer wonen, maar we zitten vast in ons huis. Niemand wil dat huis nu kopen”, zegt ze. “We hebben veel spanning. Ik slaap slecht en thuis hebben we een kort lontje. Het vreet letterlijk aan me. Ik ben gewoon tien kilo afgevallen.”
Om in aanmerking te komen voor een schadevergoeding moeten inwoners van het aardbevingsgebied hun psychische leed aan kunnen tonen. Dat kan bijvoorbeeld met een doktersverklaring.
Of mensen recht hebben op een schadevergoeding, moet in afzonderlijke rechtszaken worden vastgesteld. Mocht de NAM in beroep gaan, dan is onzeker of gedupeerden al eigen zaken kunnen beginnen. De NAM zou het gerechtshof kunnen vragen om opschorting van het vonnis van woensdag.
Op zoek naar erkenning
Het is volgens Ettema goed dat er nu een uitspraak ligt. "We slaan een andere weg in en hopelijk komt daar iets moois uit. De reactie van de NAM is echter weinig hoopgevend. Het zou me niet verbazen als ze in hoger beroep gaan. Hoe blij we nu ook zijn met de uitspraak, je krijgt tegelijkertijd ook weer een tik door zo’n cynische reactie. Dat maakt het gewoon heel zwaar."
Ettema wil vooral erkenning. "Natuurlijk wil je een vergoeding voor de schade, maar ik heb geen idee om hoeveel geld het dan gaat. Ik hoop vooral dat er nu het besef komt dat de problemen zo groot zijn dat het goed is om de gaskraan dicht te draaien. Want zolang er zoveel gas wordt gewonnen, blijven de angst en spanning."